Na wederom een winderige nacht (hebben ze de afgelopen 5 jaar hier niet zo hard gehad) weer relaxed opgestaan in onze Lodge. Vandaag hebben we een woestijnrit van 365 km voor de boeg naar Swakopmund die voornamelijk uit gravelwegen bestaat. Al snel blijkt de woestijn nog groter te zijn dan we dachten van horizon tot horizon niets anders dan vlakte, bergen gras en af en toe een toerist... We vallen van de ene verbazing in de andere bij het zien van de vele adembenemende uitzichten! Bij onze grote tussenstop in Solitaire eten we de wereldberoemde verse warme appelgebak van Mc Gregor's Bakery en bezoeken het autokerkhof aan de rand van dit gehucht. Binnen 5 minuten na vertrek vallen we met de neus in de boter, op ongeveer honderd meter van onze auto steekt een hele grote kudde Gemsbokken de weg over. Terwijl wij de camera's in de aanslag leggen wacht de achterhoede van de kudde met oversteken totdat wij er klaar voor zijn. Even later passeren we de Tropic of Capricorn , dit is de zuidelijkste breedtegraad die de zon kan bereiken. Net voordat we onze eindbestemming voor vandaag bereiken doen we de havenplaats Walvisbaai aan voor het spotten van flamingo's. Als we bij zee arriveren staan er zelfs een paar op nog geen 30 meter afstand van ons. Over de hele baai staan verschillende groepen flamingo's algen te eten. Na een klein halfuur bereiken we, door de landinwaarts trekkende zeemist, de stad Swakopmund die behoorlijk veel Duitse invloeden kent vanuit het koloniale verleden. Uiteraard eten we dan ook in een bierstube Bradwurst en Schnitzel en Apfelstrudel als dessert. Omdat de zaak zo populair is kunnen we alleen nog eten aan een grote tafel met andere gasten. Al snel wat vakantieverhalen uitgewisseld en met iets bier erbij werd het zomaar heel gezellig... Na het eten tegen alle adviezen in gewoon terug gelopen naar het hotel en de eerste voorbereidingen getroffen voor morgen.

Geschreven door Eriks.reisverhalen