Voor de laatste keer vertrokken we naar het volgende verblijf nabij de hoofdstad Windhoek. Spontaan hadden we besloten om een omweg te maken van 2,5 uur om een foundation te bezoeken die gewonde wilde dieren opvangt. Jammer genoeg konden we geen tour meer doen maar wel even rondkijken bij de buitenkooien met vooral Apen. Na een uur rijden zaten we alweer op de Trans Kalahari Highway richting Windhoek. Onderweg zagen we een redelijk vlak land met af en toe een boksoort en veel "Zand tornado's". In de middag arriveerden we op ons laatste verblijf voor deze vakantie en werden we ontvangen met thee en zelfgemaakte cake. Daarna lekker buiten in de zon gelegen maar wel met de kleren aan omdat het behoorlijk waaide (meteen duidelijk waarom het hier Windhoek heet). De één na laatste dag van de vakantie gingen we naar de hoofdstad om wat cultuur te snuiven. De stad is een mengelmoes van moderne en oude gebouwen uit het koloniale verleden van Duitsland. Na de auto geparkeerd te hebben tegenover een politiebureau gingen we eerst naar het treinstation dat in 1912 geopend werd. Het station is omgeven met allerlei oude en bijzondere locomotieven. Meest opvallende was een gepantserd voertuig uit de tijd dat Zuid Afrika hier regeerde. Na een koffiestop die wederom heel goedkoop was (1thee, 1espresso, 1keer gebak om te delen en 2 grote koeken om mee te nemen voor €5.75...) zijn we doorgelopen naar de Christuskirche, een oude kerk midden op een rotonde. Daar aangekomen zagen we een heel modern gebouw aan de overkant staan met een standbeeld ervoor. Dit wekte meteen onze interesse en toen we ontdekten dat er een panoramabalkon was gingen we op onderzoek uit wat dit voor een gebouw is. Het bleek het Independence memorial museum dat 7 jaar geleden geopend is. Het museum is gratis toegankelijk en vertelde hoe er gestreden werd tegen de Duitse koloniale overheersing en later tegen de Zuid Afrikaanse overheersing. Namibië werd uiteindelijk in 1990 pas een onafhankelijke staat. Onder het genot van een drankje en een heerlijk zonnetje hebben we genoten van het panoramische uitzicht over de stad. Direct achter het moderne museum lag het uit 1890 daterende "Altes Feste". Een Duits fort dat gebouwd was voor de zg. Schutzgruppe met als doel de 2 bevolkingsgroepen, de Nama en Herero, uit elkaar te houden. Na de capitulatie van de Duitsers na WW1 werd het een fort bezet door het Zuid Afrikaanse leger. Tegenwoordig doet het dienst als Nationale museum van Namibië. Na een bezoek aan een gallery en winkelgebied ging het op naar een non profit organization genaamd Penduka. Ze verkopen daar kunstvoorwerpen die gemaakt zijn door vrouwen met een laag inkomen of een handicap. Het was een groot terrein aan een stuwmeer waar ze oa lodge's verhuren, zelf groenten verbouwen, handwerken produceren en een restaurant exploiteren. Na dit bezoek gingen weer vlot terug naar onze Lodge om nog even te genieten van de laatste zonnestralen van deze dag. In de avond nog lekker gegeten en leuke ervaringen uitgewisseld met een jong stel uit Zwitserland.

Geschreven door Eriks.reisverhalen