Na het ontbijt uitgecheckt bij onze Lodge maar dat ging natuurlijk niet zomaar. Terwijl José het klanttevredenheid onderzoek aan het invullen was bedacht Erik dat hij in de tussentijd wel een fooi voor de Staff in de bus kon gooien, mis dus. Voordat Erik dat kon doen kreeg hij te horen dat het geld in en envelop moest en dat er een kwitantie bij moest. De kopie van de kwitantie moest in de envelop en het orgineel was voor ons... Na deze formaliteiten konden we eindelijk op weg. We wisten dat we een redelijk rechte en "saaie" weg van 300 km richting Nata voor de boeg hadden. Na 90 km werden we net voor het verlaten van de "bebouwde kom" met een lasergun gepakt en maakten we kennis met de Botswaanse politie. Na wat gegevens invullen werd af en toe een karton er tussen gelegd zodat de laatste 2 kopieën afwijkend werden... Het zal wel zo horen ;)
Na contante betaling van de boete, met natuurlijk een kwitantie, vervolgen we onze weg, die overigens geweldig goed bleek te zijn. In oudere blogs hadden we gelezen dat deze vol zogenaamde "potholes" zou zitten maar dat was niet het geval. Halverwege de route hadden we weer eens een bijzondere stop. Het bleek een desinfectie en groente en fruit controle te zijn. Fruit moesten we of opeten of inleveren en zelf moesten we met al onze schoenen door de desinfectiebak gaan. Als laatste moest de auto door een desinfectiepoel rijden en konden we onze weg wederom vervolgen. Aan wilde dieren was deze route niet zo bijzonder, we hadden alleen wat olifanten en wat impala's gespot. Toen we vroeg in de middag arriveerden bij onze Lodge in Nata konden we meteen in ons verblijf want die was net precies klaar. De rest van de middag lekker in en bij het zwembad gezeten. Het was een groot bad in de vorm van het continent Afrika en we hadden het gehele bad en alle ligbedden voor onszelf. We hoefden dus geen ligbedden te reserveren met onze handdoeken ;) het avondeten gingen we dit keer ophalen bij een Botswaanse Soort KFC in een tankstation. Gelukkig hadden we aangeven dat we de milde versie van smaak wilden maar die was ons al pittig genoeg. Ze houden hier over het algemeen van pittig eten en dat was dus te merken. Na het eten een korte gemaakt over het complex en verder een relaxde avond gepland.

Geschreven door Eriks.reisverhalen