Vanochtend moesten we helaas alweer afscheid nemen van onze super Lodge. Gelegen op 35 km van de hoofdweg en bereikbaar via een pad voor een paar boeren en door een droge rivier rijden. Kortom een oase van rust een schitterende natuur. De accommodatie en het voltallige personeel liet geen kans onbenut om het ons naar het zin te maken. De reis van vandaag was voor de afwisseling een keer kort en we hadden maar één excursie gepland staan. Meteen na ingecheckt te hebben bij onze "rustig" Lodge kregen we al onze privé excursie naar een Himba dorp. De medewerkster van ons verblijf is ook meteen onze gids. De Himba zijn de oorspronkelijke bewoners van dit gebied en staan bekend om het hele lichaam inwrijven met rode aarde. Deze Himba nederzetting mag van de landeigenaar hier al 7 jaar staan. De hutten worden permanent bewoond en ze krijgen eten aangeboden van de landeigenaar. De tegenprestatie is wel dat toeristen, zoals wij, hier rond mogen kijken en fotograveren. Het enige wat ze wel doen, op commerciëel vlak, is een een klein marktje opzetten om wat te verkopen. We zien hier oa hoe een Himba vrouw de hut aan het bijwerken is met klei en hoe een ze zich "wassen" / opfrissen. De middag gebruiken we om te relaxen op ons eigen terras met uitzicht op de savanne. Voor het avondeten eten maakten we nog een korte tocht om de zonsondergang te bewonderen. We zien de zonsondergang in de verte en op de voorgrond een tafereel van savanne, bergen, giraffen, zebra's en Springbokken.

Geschreven door Eriks.reisverhalen