Hello,
Deze morgen na het ontbijt vertrokken we voor een rit van een goed halfuur richting de Khun Korn waterval. Ik had gisteren gelezen dat we daar moesten opletten voor de green viper slang, er had er hier al eentje wat minder zin om te gaan :-)
Eens na registratie om het nationaal park binnen te rijden kwamen we aan de parking, de resterende 1600 meter moesten we te voet doen door de jungle. Het eerste bordje dat we zagen was de naam van de waterval, het 2e het bordje met dat we moesten opletten voor de green viper slang en toch trokken we moedig verder.
Na een 40 tal minuten trekken door de jungle kwamen we aan de 70 meter hoge waterval. Je kon er ook zwemmen maar ik had gelezen dat iemand daar eens een slang had aangetroffen in het water... ik had gewoon geen zin in zwemmen vandaag ;-)
We namen een paar foto's en zetten onze weg terug naar de wagen op weg naar de witte tempel.
Wat Rong Khun, onder buitenlanders beter bekend als de Witte Tempel, is een hedendaagse en onconventionele boeddhistische tempel in Chiang Rai, Thailand.
Hij is ontworpen door Chalermchai Kositpipat in 1997. Wat Rong Khun is gebouwd in een witte kleur om de reinheid van Boeddha weer te geven. Met witte mozaïek wordt de wijsheid van Boeddha weerspiegeld.
Naar verwachting zal de bouw van het complete tempelcomplex pas rond 2070 volledig afgerond zijn. Het volledige complex zal dan uit negen gebouwen bestaan, waarbij ieder gebouw een eigen betekenis heeft.
Het moet zeggen, de tempel steekt er wel uit. Het is een enorm complex en je moet er 100 baht betalen om de hoofdtempel te bezoeken. De afwerking is FENOMENAAL. Je moet het gezien hebben om het te beleven. Elk detail is afgewerkt met spiegelsteentjes waar de zon het nog zo speciaal maakt door er op te schijnen. Hoe gek het ook is, de binnenkant is in vergelijking met de buiten kant maar pover. Het is misschien daarom dat je er niet mag fotograferen en filmen, maar de buitenkant maakt het ruimschoots goed. Het is een beetje een tempel van kwaad en goed, je ziet er zowel lugubere beelden als Boeddhistische.
Het goudkleurig gebouw op de foto zijn de toiletten, nog nooit zo een fancy toilet gezien.
Na al dit moois trokken we terug richting het hotel om ergens in de buurt iets te gaan eten. Dit was de minste maaltijd dat we hier al voor onze neus kregen, deze avond hebben we dit dan ruimschoots goedgemaakt.
Morgen hebben we stevige plannen. We nemen de wagen om verder het noorden in te trekken tot aan de grens van Myanmar met tussendoor wat tussenstops op het menu.
Om hier af te sluiten nog een woordje over de aantrek die ik heb van de Thaise vrouwelijke wezens. Ze kunnen gewoon niet van mijn lijf blijven, best lastig.
Het gaat wel over de muggen maar aantrek is aantrek...
Geniet nog van jullie dag, wij van onze avond.
Tot morgen.
Dominique & Patricia
PS: voor mijn Gentse volgers, tis net 2-0 :-)

Geschreven door Domi-Patricia.trappen.het.af