lieve vrienden.
wij vernamen deze namiddag wat er is ons belgenlandje is gebeurd. dit is toch niet meer normaal en ik vrees dat het niet meer te stoppen is. het zit te diep, we hebben het te ver laten komen. arme wereld.

maar ook hier gaat het leven verder. wij hadden deze morgen een prachtig uitzicht tijdens het ontbijt. de rivier voor onze neus en het koninklijk paleis wat verderop. dat koninklijk paleis zou dan ook de start zijn van onze bedevaart voor vandaag. we kwamen net voor het openingsuur aan en plaatsten ons tussen een horde chinezen met bijhorend petje op. eenmaal het sein om binnen te mogen dacht ik even dat ik op de olympische spelen van Peking zat. wij waren deftig gekleed, lange broek want dit verwachten ze hier wel en betaalden netjes onze fee van 500 baht pp en stapten dit prachtige complex binnen. al vanaf de eerste stap viel je mond open. zoveel pracht echt niet normaal. door vroeg te zijn hebben we de grote drukte wat kunnen ontlopen en waren we na een goed uur rond. dan maar iets verder naar de liggende boeddha. daar was de inkom 100 baht en we kregen er nog een gratis flesje water bij. dit kwam wel goed uit want het is hier 36° en met die hoge vochtigheidsgraad loopt het water zo van mijn koppeke. net of ik elk moment van de dag uit mijn douche kom. ook op dit domein is alles weer bling bling. schoentjes uit, zaaltje binnen en vergapen wat hier allemaal voor mogelijk is. om wat te bekomen van de warmte heb ik mij nog een cocosnoot genomen. het sap is goed tegen de dorst en het vlees binnenin is super lekker. lekker mals terwijl wij het eerder kennen als iets wat hard is. dan hebben we een expres boot genomen tot aan de kledij winkel. ik ben best wel tevreden met het resultaat maar toen mijn 2 gevraagde pochettes er niet bij waren willen ze mij die nog doen betalen. tzal toch met dezen belg niet zijn, afspraak is afspraak en na wat discussiëren mag ik morgen om 17u mijn pochettekes halen, flinke Domi. dan deel 3 van onze bedevaart richting Wat Arun, de tempel van de dageraad. jammer maar hij staat nog steeds in de stijgers en je kan hem dus ook niet beklimmen. de inkomprijs blijft hetzelfde namelijk 50 baht. we zaten dan op een half uurtje van ons hotel en trokken dan maar richting wang lang market. daar hadden we al een mooie cremerie gezien en na zo een warme dag hadden we dit toch verdiend. ijsje binnen en twas tijd om het lichaam te verwennen. 300 baht pp voor 90 minuten voet, hoofd en schouder massage, laat maar komen. een lieve "dame" sprak mij met zwoele stem aan en we mochten eerst van kledij wisselen en dan plaats nemen in de relaxzetel. tja ik had het aan mijne frak. het was een ladyboy die me onder handen zou nemen. ik moet zeggen, nog nooit iemand met borsten tegengekomen die zoveel kracht in haar handen had. morgen zou ik mij super voelen fluisterde ze mij toe... daarna zijn we wat te eten gaan zoeken en ik zei het al, we zitten hier in een buurt waar ze minder toeristen zien en dit merk je al. vragen hoeveel het kost moeten ze al hulp van hun buurman inroepen. je moet je dan eens voorstellen dat je een schotel wil bestellen aan zo een kraampje tussen allemaal van die spleetoogjes. de jonge dames voor ons aan "tafel" hadden er alvast plezier in. wij hebben lekker eten gekregen, betaalden 100 baht (2.5€) voor ons twee samen en vertrokken na een geslaagde missie terug naar ons stulpje. morgen de laatste dag op het programma. ik wil graag nog eens gaan eten in het restaurantje langs de spoorweg. dit was echt af en zien wel of we er mogen geraken.
hou het daar veilig in België en tot morgen
bye bye

Geschreven door Domi-Patricia.trappen.het.af