Toeval of niet?

Vandaag geen tijd om uit te slapen aangezien ik ten laatste om 15:30 uur aan de kathedraal van Arras moet toekomen. Ik vertrek om 07:45 uur om de 23 km af te werken.
In de ochtend krijg ik motregen, in de namiddag komt de zon af en toe piepen. Het landschap wordt heuvelachtig en voor het eerst worden meer dan 200 hoogtemeters gehaald. Ik loop vele kilometers alleen, bewust en vind het niet erg. Tijd om over alles na te denken en te besluiten dat je het geluk met twee handen moet grijpen. Ik ben mijn vrouwtje dankbaar dat ze me de mogelijkheid en steun geeft in deze tocht. Per slot van rekening loop je de Camino niet alleen maar met je hele gezin.
Ik kom aan in een klein en stemmig dorpje, Givenchy-en-Gohelle, waar ik op zoek ga naar het gemeentehuis om de eerste van mijn twee dagelijkse stempels in mijn Credential (stempelboekje) te laten zetten. De flamboyante burgemeester zet er met plezier ook nog eens zijn handtekening bij.
Givenchy-en-Gohelle ligt er voor de rest heel stil bij. In elk straatje zie je verwijzingen naar Canada. Niet moeilijk, want tijdens WO I sneuvelden hier enkele duizenden Canadese strijdkrachten.
Iets verderop passeer ik Vimy Ridge, een gedenkteken voor de gruwel van de Eerste Wereldoorlog dat niemand onberoerd laat. Ik krijg een korte uitleg van een Canadese gids over de slag van Vimy. Indrukwekkend, het grijpt je naar de keel. Ik werd er stil van.
Op de middag ontmoet ik opnieuw Eddy, we nuttigen samen ons lunchpakket in de 'Moulin Rouge'. Niet de gekende van Parijs, de onze had geen wieken meer en is een ruïne van een stukgebombardeerde rode molen. Wie er vanuit ging dat er dus topless bediening zou zijn kwam bedrogen uit. Na het eten lopen we samen verder en komen uiteindelijk om 14:30 uur aan op de trappen van de kathedraal. We halen er onze tweede stempel en ik laat er een aantal kaarsjes branden. Daarna 'haasten' we ons naar La Place des Héros om er van een aperitiefje te genieten.
Arras, voor West-Vlamingen niet zover weg en zeker een bezoekje waard.

Tijdens de voorbije dagen werd ik op de hoogte gebracht dat het hondje van één van mijn beste golfvrienden er slecht aan toe was. Ik maakte hem de belofte om bij aankomst in Arras een kaarsje te laten branden voor de goede afloop na de ingrijpende operatie.
Nog geen kwartier nadat ik mijn belofte waarmaakte kreeg ik een bericht dat alles de goede richting uitging met Nina......toeval of niet!!

Om 16:00 uur is er een afscheidsceremonie in de kathedraal, waar menig traantje vloeit.

Hierbij werd etappe 2 afgewerkt en kan ik volop starten aan de voorbereidingen van etappe 3, die me van Arras naar Chartres moet brengen.
De start van deze etappe ligt nog niet vast maar ik hou jullie zeker op de hoogte.

Wanneer je ook gaat, ga met je hele hart, want met beide voeten op de grond kom je geen stap vooruit

Bezienswaardigheden

• Battle of Vimy Ridge

De slag bij Vimy vond plaats van 9 tot 12 april 1917. De aanval door Canadese en Britse divisies begon op paasmaandag 9 april om 05:30 uur en ging door tot de nacht van 12 april. De Duitse posities op de heuvelrug waren heroverd, maar de tol was hoog. Aan Canadese zijde vielen 3.598 doden en 7.004 gewonden. Na de oorlog werd besloten om een herinneringsmonument op te richten en in 1922 kreeg Canada van Frankrijk een stuk grond van zo'n 100 ha op de heuvelrug. De bouw van het monument begon in 1924 en was klaar in 1935. Voor de beelden werd kalksteen gehaald uit groeven in Kroatië. Tevens werd beslist een gedeelte van de loopgraven te restaureren en de site te bewaren. Op het hoogste punt van de heuvelrug, in de oorlog Hill 145 genoemd, staat het monument naar een ontwerp van Walter Seymour Allard.

• Arras

In de Romeinse tijd was Arras een garnizoenstad op de heerweg van Boulogne-sur-Mer en Cambrai. In de 10de eeuw werd er krijt uitgegraven. Hierdoor is er ondergronds een gangenstelsel ontstaan dat zich uitstrekt onder de gehele stad en ver daarbuiten. Via het stadhuis heb je toegang tot het belfort en het ondergrondse gangenstelsel, Les Boves. De Grand Place was in de 11de eeuw al de marktplaats. Eerst was de plaats omzoomd door houten huizen, later in de 17de eeuw werden ze vervangen door bakstenen woningen. Aan de typisch Vlaamse gevels en het bestaan van het belfort is nog te merken dat Arras, toen nog Atrecht, ooit een deel was van Vlaanderen. De vroegere abdijkerk is nu de Cathédrale Notre-Dame-et-Saint-Vaast.

cijfers van vandaag

• 23,8 km - totaal 196,8 km
• 38.166 stappen - totaal 292.319 stappen
• 06:28 uur onderweg

Geschreven door Daniels.travels