Het vertrek

Een tweetal weken geleden kreeg ik een uitnodiging van het Vlaams Compostelagenootschap om samen met nog een 60-tal andere pelgrims het laatste deel van de Via Brugensis mee te wandelen. Dit is voor mij Etappe 2 en gaat van Menen naar Arras. Een kleine 120 km verdeelt over 5 wandeldagen en gaat door van 1 tot en met 5 juli 2024. Om alles in de juiste volgorde af te wandelen zal ik dus een tandje moeten bijsteken en Etappe 1, van Nieuwpoort naar Menen (de Via Yprensis), naar voor moeten schuiven. Vandaag is dus mijn nieuwe startdatum, spannend maar ik kijk er wel naar uit.

Precies om 08:00 uur ga ik van start op het Westerstaketsel in Nieuwpoort. Het doel is het Museum aan de IJzer in Diksmuide. Volgens de planning een dikke 23km. Het bleken er 25,5.
Maar eerst was het afscheid nemen van de buren die ook al vroeg uit de veren waren om ons een Buen Camino te wensen. Het bleek vandaag niet de enige verassing te worden. Later daarover meer.
De route bracht ons langs de jachthaven en het centrum van Nieuwpoort naar de Ganzepoot. Verder ging het via de IJzerdijk naar Stuivekenskerke (nieuw en oud), de Stuivekenskerkse kleiputten en de Dodengang om uiteindelijk te eindigen in Diksmuide. Wat tevens het vertrekpunt voor morgen zal zijn.
Het was warm….veel te warm 🥵.

Eerste verassing

In Stuivekenskerke was de nood naar een koele frisdrank dermate hoog dat we dadelijk op zoek gingen naar een café. We zagen het café van ver en het stond op ons netvlies gebrand. Dikke pech...op maandag gesloten😥. We spraken een man aan die ijverig aan het werk was in zijn garage met de vraag of we nog ergens anders konden drinken. Helaas. Hij las de ontgoocheling in onze ogen en bood spontaan aan om in zijn tuin een ondertussen meer dan welgekomen frisdrank te drinken. Van een verassing gesproken!
Nogmaals super bedankt Eunice, Marc en de kinderen. Super sympathieke en aangename mensen bestaan dus nog. Tijdens onze gesprekken bleek dat ze daar een B&B aan het uitbouwen zijn. We zullen ze zeker steunen en ook bedankt om mijn blog te volgen.

Tweede verassing

De Dodengang. Hier moest ik mijn tweede stempel bemachtigen. Wat een sympathieke dames van Defensie! Na uitgebreid ons verhaal gedaan te hebben was er bij hen een zodanige interesse ontstaan dat ze het niet konden nalaten om van mij een foto te nemen. Hij zal gedeeld worden met interne communicatie van Defensie. Gelijk ook weer volgers bij voor mijn blog 😉👍.

Bezienswaardigheden

• Duiventoren Nieuwpoort.

De ruïne is een overblijfsel van de voormalige Sint-Laurenskerk die hier in 1281-1284 werd gebouwd en amper 100 jaar als kerk dienstdeed. Later werd de toren meerdere malen als bastion geïncorporeerd in de versterkte stadsmuren.
Philips de Stoute bouwde er een kasteel rond. In 1578 werd het kasteel en het fort gedeeltelijk afgebroken. In 1818-1822 werden de nog overblijvende muren van de kerk afgebroken en de toren verlaagd en tot buskruitmagazijn ingericht.

• Kleiputten Stuivekenskerke

De Viconia Kleiputten is een vogelrijk natuurgebied in Stuivekenskerke. Het is gelegen aan de achterzijde van de Viconiahoeve (intussen hotel). Het werd in 1981 erkend als natuurreservaat en in 1995 aan het Vlaamse Gewest overgedragen. Leuk om er te vertoeven, zeker in combinatie met Oud- en Nieuw Stuivekenskerke.

• De Diksmuidse Dodengang

In beheer van Defensie, is het enige bewaarde Belgische loopgravenstelsel uit de Eerste Wereldoorlog. In 2014 is het bijhorende interpretatiecentrum volledig vernieuwd. Aan de hand van vijftien interactieve applicaties, levensgrote foto’s, films en meer dan 100 originele objecten ontdek je hier het verhaal van de beruchte Dodengang. Zeker een bezoek waard!

Zoals je merkt spreek ik in de ‘we’ vorm. Dit komt omdat mijn liefste schat Fabienne me de ganse dag vergezeld heeft op mijn tocht. En onze kleine rakker, Manfredje, was er ook bij 🐕. Vanaf morgen zal het zonder hen zijn.

cijfers van vandaag

• 25,5 km
• 38.405 stappen
• 08:48 uur onderweg

Geschreven door Daniels.travels