De weg, de Camino, die iedereen mag bewandelen.
Naar waar leidt de weg, slingerend, onbekend, vol verwachtingen.

En dan lig je daar, de pijn te verbijten, in het gras, in een godvergeten en stil dorpje.
Het is compleet windstil, de zonnestralen kunnen je bereiken, vogels trachten je zingend te helpen, maar door de pijn kan je niet luisteren.

De mens, de wandelende mens, wordt geholpen door totaal onbekenden.
Menslievendheid bestaat nog, je moet er oog voor hebben en er zelf voor openstaan.

Ik heb enorm genoten van de rijke natuur, de stilte, de mensen en hun verhalen.

Het is een boeiende wereld, het pelgrim zijn, gewoon kijken, zien en luisteren naar de natuur en openstaan voor je medemens. Ik heb Frankrijk en zijn burgens op een totaal andere manier leren kennen, op een positieve manier.

Tussen die rijkdom raken ogen van mensen elkaar, warmte gevend, luisterend en vragend, elke dag opnieuw, elke dag verrijkend, elke dag een ander “gewoon iemand” ontmoetend.

Voorlopig stopt het verhaal, maar het zal zeker zijn vervolg kennen. De weg, de Camino roept.

Familie, vrienden, kennissen, volgers van mijn blog...dank voor de steunende woorden. Jullie zijn fantastische mensen.

Een gedicht van Toon Hermans wat me steeds is bijgebleven, wil ik nog graag met jullie delen:

Je hebt iemand nodig, stil en oprecht.
Die als het erop aankomt, voor je bidt of voor je vecht.
En als je iemand hebt die met je lacht of met je grient.
Dan pas kun je zeggen, ik heb een vriend.

de cijfers

Totaal aantal kilometer: 405,9 km
Totaal aantal stappen: 591.271 stappen
Totaal aantal uur onderweg: 128 uur en 47 minuten
Positieve hoogtemeters: 2014 meter
Gewichtverlies: 4 kilogram

Geschreven door Daniels.travels