Dag 13
Biep Biep Biep…. Nu gaat de wekker om 3:30! Gek zijn we geworden. Eigenlijk is dit de schuld van Ronald. Hij had als tip Manuel Antonio NP gegeven. Vandaag zouden we naar Uvita rijden en hebben we deze tussen gezet.

Ze zouden om 4:00 het hek van het hotel voor ons open doen… en je raad het al toen we daar kwamen… op slot! Al mopperend lopen we rond en ja hoor gaat toch het hek open.

Dit is 1 van de druks bezochte parken en dus wilde ik er wel voor 8 uur zijn.

Gelukkig gaan we weer naar de warmte want we hebben het alle twee koud gehad. En we komen echt lucht te kort. We zitten hier boven de 2000 meter en hebben daar alle twee last van.

We moeten een heel eind de berg af. Alleen als er een auto of in ons geval vrachtauto voor je zit die langzaam gaat heb je pech. Er is weinig mogelijkheid voor inhalen al denken de costericanen daar heel anders over… zitten zijn het.

De zon komt mooi op!! Flarden met mist prachtig om te zien… geen uitkijk punten dus foto maken is onmogelijk.

Bas ziet op een druk verkeersplein een ara heel mooi zitten. Hij zat echt mooi maar hij mag van mij hier niet stoppen ik denk dat we dan echt oorlog hebben met de rest van het verkeer.

We hebben alle waarschuwingsborden filmpjes gezien. Je word aangehouden om te parkeren en dan moet je nog een heel eind lopen. De eerste die ons aanhoud geven we aan dat we met gids hebben afgesproken aan het begin. Hij doet wat moeilijk maar we rijden door tot we aan het einde van de weg zijn. Hier parkeren we de auto. De man geeft aan dat hij heel goedkoop gids kan regelen maar wij besluiten zelf te lopen.

Er staat om 7:20 al dikke rij voor de ingang. Tassen worden gecontroleerd. Geen eten geen plastic flesjes met drinken en geen drones. Fuck drone zit in de tas…. Hij zit onder de video recorder dus hopen dat ze het niet zien… en inderdaad poep in de ogen!

Het is een prachtig park maar wel fucking heet. Hoge luchtvochtigheid. Ik vind het een prachtig land echt waar maar het klimaat is killing. Maar goed we willen toch wel graag door het park heen lopen… dus daar gaan we weer.

Er lopen veel gidsen dus alle plekjes worden aan gewezen. Veel luiaards alleen allemaal in diepe slaap in de boom tussen het blad. Eentje doet er leuk mee.. en die kijkt een keer. Een paar andere uiteindelijk ook.

We komen aan bij een soort cafetaria. Er is helemaal een kooi omheen gebouwd voor de aapjes. Aapjes zijn hier behoorlijk brutaal geweest ook omdat mensen ze voeren. We nemen hier wat te drinken en gaan weer verder.

We komen uit bij een prachtig strand… echt een bounty strand. We lopen even met onze voetjes in het water en het water is gewoon warm…

Er lopen hele leuke krabbetjes. Er loopt een grote en die duwt alle kleintjes aan de kant. Dan komt nog een redelijk grote en gaan ze in gevecht. Leuk om te zien.

We hadden overigens eerder op het trail al krabbetjes gezien maar dat waren weer hele andere. Mooie roden en die hadden geen huisje.

Ook hier zijn twee luiaards en Bas loopt heen en weer tussen de twee. Ik zit heerlijk op het bankje in de schaduw…. Pfff wat is het heet!

We lopen verder en komen weer bij een mooi stuk strand. Er staat ook een uitkijktoren. Bas klimt er even op… niks te zien dan hoef ik er niet helemaal op te klimmen….

We lopen het andere strand op en zien mooie zwarte leguanen. Ze zitten prachtig in het zand. Alleen jongens wat is het heet. Maar dan borrel borrel in de buik…. O jee. Ik moet even een stukje terug rennen want ik moet heel nodig ka….

Het is een kleine 5 minuten terug en dan staat er ook nog een hele rij. Wat opvalt is dat het nu mega druk is. Ook het strand begint vol te raken.

Pfjjuuuw wat een opluchting. We besluiten rondje in de punt te lopen. Maar als ik weer allemaal traptreden op moet merk ik dat ik niet lekker word en oververhit raak. Ik heb dit ooit een keer in Yosemite gehad en weet hoe het aan voelt.

Ik besluit daar te wachten en zit heerlijk op het bankje. Ik verwonder me over sommige mensen niet zweten. Hoe dan?? Ook jonge dames in de make up op hun paasbest hoe dan?

Dan gaat mijn telefoon. Ik hoor allen wat gevloek.. bas. Bereik is slecht dus stuur hem een sms. Hij is me kwijt… nou ik zit nog steeds waar je me hebt achter gelaten… Hij heeft een rondje gelopen komt weer bij het 2e strand je uit, en hij dacht dat ik daar zou staan. Verwarring al om en loop die kant op.

Er staan drie Chinezen dames en er loopt een aapje op de railing. Ze willen met het aapje op de foto, maar het aapje vind dat ze dichtbij komen en trekt zijn lip op…. Dat vinden ze grappig, dus ik waarschuw ze maar dat ze wel kunnen bijten…. Ze kijken met een beetje raar aan, zoek het dan ook maar uit.

We lopen langzaam terug. Bij de heren-wc staat ook een douche… bas stript tot zijn onderbroek en springt onder de douche….. heel verfrissend.

We willen bij het cafetaria weer ff wat drinken maar het is niet normaal druk. We kijken straks onderweg naar uvita wel naar iets. Ik loop over de folders terug en Bas neemt het pad.

Als we uit het park komen wat overigens echtere moeite waard is…. Doe het alleen wel vroeg.. zijn we oververhit. Gelukkig staan ze met kokosnoten en hier zijn ze niet zo achterlijk duur als paar dagen geleden, 2 dollar per stuk. Nou hij is zo leeg heerlijk.

We lopen terug maartse auto. Bij een kraampje koop ik nog een leuk souveniertje… ik ben er gek op…. Voor we de auto ingaan halen we even een flesje koud water…. Dat smaakt goed.

We betalen het parkeren en gaan onderweg naar Uvita. Eerst komen we nog langs een leuk restaurant om een oud vliegtuig heen gebouwd met uitzicht op zee. We zijn wel twee stinkies maar we waaien hier lekker door. We eten hier heerlijk wat en als bij zijn gekomen rijden we naar Uvita.

Onze lodge ligt prachtig in de jungle. Echt mooi alleen…. Pffff wat is het warm op de slaapkamers. Dat hebben we nog nergens zo gehad, dat het zo warm is.

We nemen eerst een frisse douche maar beginnen gelijk weer met zweten en raken er gewoon van geïrriteerd…. De huisjes zijn ook niet heel schoon. Overal spinnen webben en ik zie een hagedis achter het keukenblok verdwijnen.

We gaan boven in de mainlodge wat drinken en zo graag wij een drankje drinken snakken we nu alleen maar naar frisdrank. Het uitzicht vanaf hier is wel prachtig…

Ik bewerk gauw ff paar fotootjes en dan lopen we terug naar het huisje. Gelukkig staat er een extra ventilator…. Nu maar hopen dat we met die hitte kunnen slapen…. Deze huisjes zijn de minste die we hebben gehad. De omgeving is prachtig, maar de huisjes zijn niet fris en heel warm.

Geschreven door Basenesthers.travels