Vanochtend kunnen we rustig aan doen.
We vertrekken pas om 9:00 uur. Omdat we gisteren vroeg op bed lagen zijn we vroeg wakker. En hoe mooi is als je wakker word en je gaat recht op in je bed zitten en je ziet gelijk de rivier lopen. Dat gaan we echt missen hier.

We pakken onze spulletjes en lopen langzaam richting het ontbijt. Ik neem maar eens een pannenkoekje want we hebben tijd genoeg.
Het ontbijt smaakt weer heerlijk. We zitten nog even op het terras en Bas spot een hele aparte vogel. Dat mag je ook eigenlijk wel verwachten van de Master Spotter

Dat zal ik even toelichten. Bas heeft bedacht dat hij de Master Spotter genoemd moet worden omdat hij de leeuw gespot heeft gisteren…… dussssss…..

Peter verschijnt ook op het terras en we besluiten om alvast te gaan rijden. We doen nog een korte game-drive in Tarangire. En ik krijg dan de naam Junior Spotter omdat ik een heel goed gecamoufleerd uiltje spot.

We rijden langs het meertje waar we twee dagen geleden de 10 leeuwen hebben gezien. Die liggen er nu niet maar er komt wel net een groep olifanten aanlopen die daar wat gaan drinken en er loopt een heel kleintje tussen.

Peter zoekt een beter plekje op waar de olifanten weer gaan oversteken. Net als er een kleintje aan komt lopen zet een sukkel zijn auto ervoor dat is niet netjes…. Ik kan nog een glimpje opvangen maar meer dan dat is het niet. Ze hadden ook gewoon naast ons kunnen gaan staan dan hadden we allemaal wat gezien.

Net voor we het park uitrijden zien we nog een secretaris vogel. Die was druk opzoek naar voedsel maar helaas hij had nog niks gevonden.

We rijden het park uit en gaan op weg naar Lake Manyara. Lake Manyara is helemaal vol gelopen en heeft geen pelikanen meer enzv. dus dat is een heel ander park geworden. We zijn dus erg benieuwd wat we gaan aantreffen daar…..

Op de weg er naar Lake Manyara vertelt Peter over een Masai die daar woonde en getrouwd was met 20 vrouwen en had 60 kinderen, hij is vorig jaar overleden…. Ik zeg succes daar mee.

Ook vertelt hij hoe Lake Manyara is ontstaan en dus ook dat als het een keer te veel regent zou het nationale park kunnen verdwijnen.

We moeten even tanken en Peter wijst ons erop dat we de ramen dicht doen omdat marktkoop lui voor je ramen gaan staan en je spullen willen verkopen. En inderdaad, er staat vier man om de auto. Ze verkopen wel leuke spullen maar we doen het niet.

We rijden door het dorp. Peter wil wat avocado kopen hij eet er 1 per dag en ook nu weer staan ze voor de auto. Op het moment dat hij het raampje open draaid schuinen ze allemaal bananen naar binnen echt te grappig…

We rijden de berg op richting onze lodge, Kirurumwu lodge. Onderweg komen we langs een uitzicht punt….. en ook hier komen de marktkooplui op je af! Ze spreken aardig woordje Nederlands, kijken kijken niet kopen, nou zou het alleen nog fijn zijn als ze het zouden begrijpen.

We komen aan bij onze lodge die boven op de berg staat. Het ziet er prachtig uit. We hebben mooie grote tenten met uitzicht over het meer…. We hebben wel een huis gast een hele grote zwarte spin…. Tja, zolang hij daar blijft zitten is er niks aan de hand…. We hebben alvast het gaas van de klamboe naar beneden gedaan dan kan hij een ieder geval niet in bed springen hoop ik….

Tijd voor lunch, nou ja er komt niet heel veel van terecht want we gaan allemaal vogeltjes dus het duurt niet lang of iedereen zit met een videocamera of fotocamera op schoot. De lunch is overigens heerlijk! We zien veel soorten vogeltjes….. de man in het restaurant kent veel soorten en weet ze aardig te vertellen.

We zitten even lekker te chillen in de lobby, dit is de enige plek waar ze internet hebben. Om 15:00 is Peter er weer, ik laat hem wat wild uit Nederland zien en we besluiten om 15:30 weg te gaan.

Voor wie bezig is met een trip naar Tanzania, Lake Manyara is niet meer wat het was. Het meer is te vol en omdat het zout is sterft er heel veel bos af. En we willen niet heel verwend overkomen maar we zien ook niet heel veel. Zelfs master spotter Bas kan niks vinden.

Rond 18:00 draaien we om en gaan terug richting onze tent. Als we daar aankomen in onze grote vriend(de spin) weg. Hij is vast weer naar buiten gelopen…

We doen lange broek en lange mouwen aan want hier zitten veel muggen. Dan gaan we gezellig wat in de bar drinken waar ik leer dat Bas in het Swahili genoeg betekend, dat is nou eens mooi om te weten.

Het eten smaakt goed, en na het eten haal ik gelijk af samen met Hies we zijn best wel weer heel erg moe. We worden begeleid naar onze tent.

In de tent ga nogmaals opzoek naar mijn vriend maar kan die spin niet meer vinden. De douche hier is heerlijk en eigenlijk niet veel later komt Bas er ook.

We knopen goed de klamboe dicht en gaan slapen. Weltrusten!

Geschreven door Basenesthers.travels