Oververhit!

Om half 8 vertrekken we richting hetch hetcy, het is even een stukje rijden maar we zijn op tijd. Je rijd eerst Yosemite uit en dan rijd je hetch hetcy in. De park ranger vraagt wat we gaan doen en we vertellen hem dat we Wapta Falls gaan lopen. Hij verteld dat we genoeg water mee moeten nemen... gisteren heeft iemand een hartaanval gehad en er hebben mensen een beroerte gehad, dan zijn ze bevangen door de hitte.


Bas en ik hebben deze hike al eens gedaan en ons maak je niet gek. Als we uit de auto stappen maakt Lisa zich iets zorgen, en ook tegen haar zeg ik dat ze zich geen zorgen hoeft te maken.

Het is erg mooi maar ook om 9:00 al erg warm. We zijn blij dat we op tijd zijn. In de verte zien we de waterval al liggen. Er zit wat klim en klauter werk in maar dat gaat op zich wel alleen hebben we wel last van de warmte. Iedereen loopt op zijn eigen tempo en onder een boom schuilen we even waar we heerlijk crackers eten.

Als we bij de waterfall is het lekker koel.... iedereen heeft het gehaald, alleen Ingrid is eerder terug gelopen door haar medicatie kon ze niet verder lopen. Ruben en Bas liggen in het water bij de waterval.

Hans gaat vast terug omdat Ingrid anders lang alleen is. Niet veel later gaan ook Mandy en Leroy terug. De Siedenburgjes en wij laten nog even een foto maken door een vriendelijke Amerikaan en dan gaat iedereen lopen. Bas en ik als laatste omdat we nog wat laatste plaatjes schieten.

Als we weg lopen voel ik me misselijk worden, en ik krijg lood in mijn benen. Ik dacht bij mij zelf ik nooit terug komen zo.... Wij zijn wel wat gewend met wandelen ook in de warmte en ik ken dit helemaal niet.

Mijn zicht werd slecht en ik zeg tegen Bas dat ik ff moet zitten... hij wilde wel dat ik doorliep tot de schaduw zodat ik daar kon zitten. Dat ging net moeite maar ik vond een mooie steen die koel was. Bas stopt mijn camera in de tas en als hij om kijkt lig ik knockout op de steen, ik scheen te trillen en zwaar te ademen. Hij heeft mij van de steen afgehaald en op de grond gezet en is me gaan roepen. De Amerikaan die de foto heeft gemaakt was weer op de terug weg en heeft een fles water over me heen gegooid en toen kwam ik langzaam bij. Ik ben een minuut out geweest en in die minuut droomde ik.... het enige wat ik me daarvan kan herinneren dat we met zijn alle in het zwembad lagen. Toen ik bij kwam voelde het voor mij alsof ze me uit mijn slaap haalde en was eerst wat licht geïrriteerd toen ik beseffen waar ik was drong het tot me door dat ik daar niet vrijwillig ben gaan slapen.

Wel voelde ik me een stuk beter..... Ik ben daar even rustig blijven zitten enBas is terug gelopen naar de waterval om zijn T shit nat te maken zodat ik die over mijn hoofd kan houden. Ook krijg ik van die aardige man flesje water met smaakje en ik heb zelf nog een flesje water die ik dan nog maar ff bewaar. De Amerikaanse man wist hoe de rest van onze groep eruit zag en zou als hij de rest tegen kwam hun informeren dat wij iets verlaat waren.

We gaan verder en als ik rustig loop gaat het prima ik heb er nu wel weer vertrouwen in dat er weer uit kom. Met een zeiknat T shirt over mijn hoofd ben ik inmiddels zelf ook zeiknat... This is not going to be good hair day... Op paar stukjes schaduw rust ik even en bij een aantal beekjes maakt Bas zijn T-shirt weer nat en gaat deze opnieuw over mijn hoofd. Inmiddels is mijn laatste flesje water op en ik krijg onderweg nog van iemand water.

Als we bijna bij de runnen zijn komt Hans eraan lopen met chips en water.... inmiddels was het beneden aangekomen dat we verlaat waren. Iedereen was geschrokken maar vooral Bas was heel erg geschrokken. Ik voelde me steeds beter worden.

Rene en Lisa waren gauw in de auto gesprongen om water en van alles te halen want alles was op. We hebben hier totaal geen bereik dus we kunnen ze niet laten weten dat we beneden zijn en in orde zijn.

Na een tijdje komen René en Lisa eraan. Heerlijk een halve liter cola.... die doet me ook goed. Iedereen heeft het zwaar gehad op de hike niet zozeer vanwege de hike maar puur door de temperatuur. Bas en ik hebben wel vaker gelopen bin deze warmte maar hier heb ik nog nooit last van gehad.

We rijden terug naar het hotel en ik ga douchen en even een tukkie doen, ben heel erg moe. Bas spreek met de rest bij de de bar af en ze lopen naar de overkant van de rivier.

Om half 6 word ik behoorlijk duf wakker maar heb wel echt trek! Ik kleed me aan, zet mijn zonnebril in mijn haar dan lijkt het nog wat. Ik loop naar de bar en neem een dikke vette hamburger drie grote glazen ice tea en ik voel me steeds beter. De kiddies gaan zwemmen in de rivier en na een tijdje volgen wij. Het water is beren koud en de mannen doen een wedstrijdje wie het verst een steen kan gooien.

Het is op tijd bed tijd morgen rijden we om 7:00 weg. Ik wil graag vroeg over de tioga pass ivm drukte.

Geschreven door Basenesthers.travels