*O Deer.....!

Berenteller: 17
Vanochtend waren we vroeg op, om 5:54 zaten we in de auto. We hebben gauw de tank volgegooid broodje bij Tim Hortens gehaald en zijn op pad gegaan richting Kootnay. Wolken en zon wisselde elkaar af.
Onderweg bij Bruno zagen we drie hertjes staan en ook op de snelweg kwamen we ze best vaak tegen in het totaal zien we er ruim 10.
Bij Kootnay stoppen we bij olive lake hier schijnt een grizzly met een cuppie regelmatig te lopen maar wij zien haar niet. Het is wel mooi rustig dus Bas last de drone op. Hij kreeg hem alleen niet goed terug dus ik moest gauw naar de andere kant hollen om dat ding op te halen....met gevaar voor eigen leven als die grizzly mij ziet hollen then i'm fucked!! Ik hoorde de drone niet meer dus liep terug. Bas had hem inmiddels uit het water moeten vissen....oepsie. Hij heeft gauw de camera open gedraaid om hem te laten drogen.
We lopen een stukje paintpots maar dat is niet zo veel. Hies en willem zeiden dat ook en dat klopt ook wel.
We besluiten het trail naar de glacier te lopen. Weet zo even niet meer de naam. 5 km heen, 5 km terug. Het is een aardige klim maar wel een mooi trail. Tijdens het omhoog lopen denk ik daar trouwens anders over en vliegen de fuck yous constant door mijn hoofd.
Bas is al een stuk door gelopen die heeft de capaciteit om de berg op te rennen. In mijn ooghoek waar net nog geen zweet druppel hangt zie ik een specht. En ik zie hem bij een holletje hangen waar 2 a 3 chickies de kopjes uitsteken omdat ze gevoerd willen worden. Mooi excuus om even uit te rusten en pak de camera's erbij. Het ziet er erg leuk uit. Na een minuut of 10 loop ik verder anders kom ik wel heel ver achter, gelukkig heb ik de berenspray op zak....ha ha ha. Ik maak een torentje van steentjes dan weet ik waar het geweest is.
Bas staat me op te wachten en ik vertel hem van de specht, natuurlijk loopt hij terug om te kijken maar ik loop vast door.
Eindelijk het eind punt. Na een 10 min zie ik Bas ook aankomen. We besluiten nog een stuk verder de gaan maar het begint te regenen en er is geen fatsoenlijk pad meer. Je moet behoorlijk over de stenen klauteren en daar ben ik niet heel goed in dus we draaien op. Wel zien we daar nog een rock chuck lopen. Hij laat zich leuk zien. Eindelijk die hadden we nog niet door kunnen strepen.
We lopen verder, terug gaat toch altijd een heel stuk fijner hoor. Het is wel oppassen want door de zonnestralen heen valt af en toe een klein buitje en daardoor is het glad.
We stoppen nog even bij de specht....leuk om te zien hoe die hongerige chickies uit die boom stam hangen. Ook zien we nog een rock chuck. Deze is in het begin wat schuw maar als je stil blijft staan loopt hij bijna over je voeten. Bas volgt hem langs de rivier en ik loop vast verder. Het duurt vrij lang voordat hij mij inhaalt dus ik besluit even de wachten. Na een tijdje komt hij gelukkig aanlopen niet gevangen door een beer. Laatste stuk gaat prima....
Eindelijk zijn we bij de auto. We hebben er ruim 11 km opzitten en dus hebben we die zak chips wel verdiend.
We rijden naar Banff en kijken nog even op de sunshine road, hier staan 3 bighorn, 2 volwassenen vrouwtjes en een kalfje echt een schatje. We volgen ze een tijdje en uiteindelijk klimmen ze de berg op.
In Banff eten we wat bij de foodcourt en Bas schroeft de drone weer inelkaar. Hij probeert hem even gauw op de parkeerplaats en het ziet er naar uit dat alles werkt.
We besluiten terug naar Bruno te rijden. Dan zijn we niet super laat thuis kunnen we morgen weer vroeg op. We draaien nog een keer de sunshine road op maar hier zien we niks. Ook op de bow valley helemaal niks.
In Yoho hebben we in 2011 ook veel beren gezien en aangezien het al 19:30 is zou het hier moeten lukken, maar helaas ook hier geen geluk.
We stoppen we even bij de rivier die is hier erg mooi blauw van kleur. Bas probeert zijn drone en die lijkt het weer goed te doen, ook de camera slaat aan.
Rond 19:45 zijn we weer bij de cabin. Bruno komt vragen wat we vandaag allemaal hebben gezien en dat is best aardig..... Bruno heeft twee paarden staan Kootnay en Gipsy. Kootnay daar rijd hij altijd op. Ik wilde hem vanochtend aaien maar hij kwam mooi niet. Naar Bruno kwam hij gelijk en nu mocht ik hem ook aaien. Het is echt een lief beest. Hij begon helemaal te flemen en als ik op hield kwam hij met zijn neus van hallo.....je bent nog niet klaar.....
Eenmaal weer in de cabin zag ik een hertje lopen, susie, zo heeft Bruno haar genoemd. Ze was wat schuw maar uiteindelijk stond ze lekker te grazen.
We haalde Nog even gauw de foto's van de camera's en keken even naar de laatste beelden van de drone maar die lijkt het wee goed te doen.
Nu lekker slapen morgen vroeg op, het zou mooi weer worden. Helaas kan ik geen verslagen oploaden er is hier geen internet.

Geschreven door Basenesthers.travels