Lieve groet aan jullie allen, van bij vrienden in Hamme, waar ik enkele dagen verblijf.

“Hoe belangrijk zijn Toeval en Serendipiteit voor jou tijdens jouw trektochten?”
Wat een prachtige vraag! Ik las ze en voelde direct: “Uitermate belangrijk, eigenlijk cruciaal!” Voor wie niet vertrouwd is met het begrip ‘serendipiteit’: dat is kort gezegd ‘onverwacht iets vinden waar je niet naar op zoek was, maar dat heel nuttig blijkt te zijn’. De wetenschap staat bol van uitvindingen en ontdekkingen die berusten op serendipiteit. Ik vind het een bijzonder interessant en intrigerend verschijnsel, en voor mij maakt het onlosmakelijk deel uit van een leven waarin je je in vertrouwen overgeeft aan ‘dat wat is’: voor mij het échte avontuur van ‘t leven! Serendipiteit en synchroniciteit (= een aaneenschakeling van betekenisvolle ‘toevallige’ gebeurtenissen, vanbinnen en vanbuiten, die op zich eigenlijk niks met elkaar te maken hebben) zijn vaak als een tweeling in mijn leven: waar de een is, is de ander. In mijn eerste boek (“Gewoon op Tocht”), over mijn tocht in 1990, vind je tig voorbeelden van serendipiteit en synchroniciteit. Voor mij zijn dat trouwens andere woorden voor 'wonderen'. Ik geef mij daar heel graag aan over: een oefening in het loslaten van controle!

Deze week heb ik wat praktische zaken uitgezocht, en dat had gevolgen.

Telecommunicatie (telefoon & internet) voor Zwitserland en Liechtenstein
Zo heb ik uren besteed aan het uitpluizen van telecommunicatie voor Zwitserland en Liechtenstein, zowel op de Telenetwebsite als door te bellen naar Telenet, en dat zag er uitdagend uit, om niet te zeggen onmogelijk in mijn situatie. Telecomgebruik in Zwitserland is héél duur (lees: onbetaalbaar). Even een ‘scène’ uit het gesprek met Telenet:
“Veel mensen beseffen dat niet en vallen achterover als ze de rekening krijgen… dat gaat over duizenden euro’s! Een voorbeeldje? Een uurtje film kijken kost zo’n 8200 euro." - "WAT?! Maar dat ga ik niet doen, hoor, ik wil alleen mails kunnen ophalen en een verslagje sturen." (Over foto’s bij dat verslagje had ik het niet eens…) - "Mails ophalen, dus niet eens beantwoorden: reken 10 tot 30 euro per keer."
Alleen McDonald's was een optie, want veilige openbare wifi (UPC).
In de bergen ga ik allicht weinig of geen communicatiemogelijkheden hebben. Dat voelt ergens onveilig, en eigenlijk is dat vreemd, want in 1990 kón ik zelfs geen communicatie hebben, en daar heb ik toen niet eens bij stilgestaan: gsm’s of internet, dat bestond gewoonweg nog niet. Maar toen was ik 30, dat scheelt.
Enfin, ik wil de thuisbasis niet nodeloos bezorgd maken, dus de route over Zwitserland lijkt daarmee toch van de baan. Ze zal wellicht over Oostenrijk (moeten) gaan, en dat heb ik dan maar meteen gecheckt: dat zou slechts 50 km meer zijn, dus de knoop is bij dezen doorgehakt!
En de bergen, tja, daar kan ik niet omheen… 😉

Gps-toestanden
Dankzij een toffe reactie tijdens een webinar van RouteYou, mag ik nu rekenen op de kennis van een doorgewinterde (fiets)pelgrim om mijn gevecht met de onderlinge communicatie van gps, smartphone, laptop en mezelf tot een goed einde te brengen. Ik heb er alle vertrouwen in dat we uiteindelijk wel zullen landen op een piste die voor mij haalbaar is.

Officiële papieren
Dat is dan weer heel simpel: enkel mijn Belgische ID-kaart en mijn internationale ziekteverzekeringskaart. Dat is voldoende voor alle landen waar ik door kom: België, Luxemburg, Duitsland, Frankrijk, weer Duitsland, Oostenrijk, Italië: allemaal EU-landen. Zwitserland en Liechtenstein zouden in dit geval overigens geen probleem geweest zijn: het zijn Schengenlanden.

Tekenencefalitis
En ik ga mij laten inenten tegen tekenencefalitis. Blijkbaar wandel ik toch minstens twee maanden door een streek waar dat voorkomt, en dat kan vrij onschuldig tot dodelijk zijn. Mmmm, beslissing snel genomen! Voor een volledige inenting ben ik nu al te laat, maar als ik de eerste twee heb gehad zou ik voldoende beschermd moeten zijn.

Intussen heeft ook de geschreven pers de weg naar deze tocht gevonden, waar ik met verbazing naar kijk. O.a. in de Gazet van Antwerpen en Het Nieuwsblad vind je een in mijn ogen best geslaagd artikel, met de nadruk op het tweede doel van mijn tocht: wederzijds vertrouwen voeden. Het artikel zit helaas achter een betaalmuur, maar vaak kun je één artikel wel lezen (al dan niet na het aanmaken van een gratis account). Hier zie je een openbare post op mijn FB-tijdlijn: https://www.facebook.com/MariekeVanCoppenolle/posts/pfbid0JUXtxpR8WFDdcjg1yU3AuBGmnTBeLT6mJFSEEUXqWrAkXH6LKUdhF4uphLNix9dnl

Op dit moment telt dit reisblog 273 volgers… ik word daar stil van… wat een hart onder de riem…
En dan begint mijn innerlijke oefening: laat ik mij dan verlammen door faalangst (“als ik het maar kan, ze kijken nu naar mij!”) of laat ik mij optillen en gedragen zijn door al die mensen (“wat een mooie evolutie, we doen dit écht SAMEN!”)? Ik voel onmiddellijk: dat laatste komt helemaal overeen met de geest van deze tocht, dus ik blijf deze innerlijke oefening maken tot ik mij enkel nog gedragen voel. Hoe doe ik dat? Door die faalangst te omarmen, natuurlijk! 😊 Dat kleine Marieke in mij dat alles altijd zo goed wil doen en zo bang is om te falen… Herkenbaar, zeker? 😉

Nog dit: ik voel het niet als mijn taak om deze tocht te verspreiden. Mijn taak is om mij te focussen op de tocht zelf. Sociale media, pers enz., dat is zéker nodig voor het doel van ‘zichtbaar maken’, maar mag door anderen gedaan worden (die daar veel beter in zijn!), omdat die tocht ‘gemaakt’ en gedragen wordt door/dankzij véél mensen. Bovendien kan hij alleen verspreid worden op een bezielde manier, d.w.z.: als iemand zich geïnspireerd voelt, dan zal hij die tocht uit zichzelf verspreiden. Dat hoort bij de geest, bij de ziel van deze tocht.
============================

PS:
1) Dankzij de steun van RouteYou (Premium) kan ik mijn tocht voorbereiden en de route uitstippelen.
2) Als je nieuw bent hier: wees van harte welkom! En kijk even in de vroegere reisverslagen als je een vraag hebt (de onderwerpen staan in de titels), ze werd misschien al beantwoord.
3) Media welkom voor diepte-interviews; ook het delen van dit blog wordt erg gewaardeerd: het doel is immers om ecoprojectjes zichtbaar te maken en vertrouwen aan te moedigen.
4) Wie graag eens meewandelt of mij gewoon wil contacteren en geen contactgegevens heeft van mij: je vindt mij via Facebook/Messenger (Marieke Van Coppenolle). Normaal wandel ik binnen het tijdsblok 8.30u/9u tot 12u/12.30u, maar daar kan van afgeweken worden.

Geschreven door Zwervende.Eik.op.Pelgrimstocht