Hoi iedereen,

Allereerst (nogmaals) een gelukkig nieuwjaar voor jullie allemaal, bij mij is het 7 januari dus dan mag het nog net... De feestdagen zijn nu achter de rug en de vakantie na dit weekend over. Bij ons gaat deze vakantie nog een klein maandje door, maar de feestdagen hebben ook wij achter de rug! Ik was bij mijn andere blog gebleven bij de kerstdagen, dus daar vervolg ik nu weer:

Op eerste kerstdag zijn wij vertrokken uit Valladolid richting Playa del Carmen, een wat bekendere plaats in Mexico. De stad is gelegen aan de ooskust van Mexico, aan de Caribische Zee. Kerst hebben wij dus gevierd op het strand! Maar helaas waren we niet de enige toeristen die op dit idee waren gekomen.. Volgens mij had ik het al gezegd, maar wat merk je het opeens goed dat het kerstvakantie is zeg. Helemaal op een plek als deze, het is er mega druk (met vooral Amerikanen) en de prijzen zijn hoog. En omdat het nu vakantie is, wordt er bij elke kamer nog een bonusje bovenop gedaan. Voor ons was het een wijziging van het oorspronkelijke plan om hier naartoe te gaan met kerst, want de hostels in de noordelijke Bounty-eilanden en tevens in Cancun zaten al vol of waren €70 per persoon per nacht! In Playa del Carmen hadden we gelukkig nog een leuk hostel weten te vinden. We zijn toen we zaterdags aankwamen nog even 2 uurtjes in de zo'n gaan liggen en daarna was het tijd om ons klaar gaan maken voor het kerstdiner. Het leek ons namelijk wel leuk om vandaag een beetje fancy uiteten te gaan. We belandden in The Fifth Avenue, de main-avenue waar het gezellig druk leek te zijn met mensen en restaurantjes, maar eigenlijk was het meer alsof ik opeens in de USA was beland. Het is hier zo aangepast op/overgenomen door de Amerikaanse toeristen dat er niks sfeervols meer over is van wat in mijn ogen een leuk Mexicaans stadje aan de kust had moeten zijn. Winkels als Swarovski, Victoria Secret, Tommy Hilfiger en Hollister waren allover en natuurlijk ontbraken de Mac Donalds, Burger King en KFC niet. Vreselijk, echt niet ons ding, alles zo schreeuwerig. Na wat rondgelopen te hebben zijn we bij een Italiaans restaurantje gaan zitten, eentje met een kaart die nog een soort van te doen was. We deelden een voorgerechtje, aten een heerlijke pizza en dronken een fles witte wijn: een goed kerstmaal dachten we zo. Alleen nog een toetje was dat miste, dus daarvoor zijn we, nadat we eindelijk van de ober waren afgekomen die moeilijk deed over dat we niet precies 10% fooi hadden gegeven, nog bij Haägen Dazs langs gegaan. Toch nog 1 winkel gevonden die we konden waarderen in deze straat. Tenminste, dat dachten we, want nadat we omgerekend €14 hadden betaald voor 2 ijsjes met 2 bolletjes waren we ook wel klaar met Haägen Dazs ;) Anyway, we hebben samen een leuke avond gehad en dat is belangrijker!! En het grappige is dat we op Tweede Kerstdag na een dagje strand en een douche (maar verder zonder veel getut), bij een simpel restaurantje met plastic stoelen zijn gaan eten. Onze regel voor uiteten in Mexico: een restaurant met plastic stoelen is minder dan €5pp en altijd goed. Hier ging deze regel meer dan op! Het diner was ruim 10x goedkoper per persoon (zonder overdrijven) dan de avond ervoor ;) terwijl we elk een goed bord eten en een liter drinken kregen, geniaal toch? We waren zelfs zo tevreden, dat we de dag hieropvolgend er weer zijn gaan eten. Die dag was trouwens erg leuk, want toen zijn we met de collectivo naar Akumal gegaan, een plaatsje aan het strand zo'n halfuurtje verderop waar er veel zeeschildpadden te zien zouden zijn. Dit strand was ook minder vol gebouwd met luxe resorts waardoor je er relaxter kon zonnen. Om de schildpadden te zien werd ons verteld dat het noodzakelijk was om een tour te boeken, aangezien er afzettingen in het water waren gezet tot waar je 'gewoon' mocht zwemmen maar daar waren de dieren niet te zien. Wij liepen vanaf de ingang 500 meter door langs het strand en daar waren helemaal geen afzettingen meer en kon je zo het water in. Met onze snorkel is het prima gelukt allerlei schildpadden te zien, het water is er namelijk zo helder. Was echt heel chill! Dus het motto van de dag: "wie niet teveel geld wilt uitgeven, moet gewoon slim zijn".

Voor zover Playa del Carmen, ondanks dat we heerlijke stranddagen hebben gehad hier kunnen jullie het vast begrijpen als ik schrijf dat we het niet heel erg vonden deze plek te verlaten, haha. Op naar Tulum, nog een stukje zuidelijker! Daar was het qua overnachtingsprijzen nog steeds niet te doen eigenlijk (zelfs het duurste hostel tot nu toe, maar wel met elke avond een uur gratis cocktails en een luxe ontbijt met ei en pancakes, dus daar hebben we goed gebruik van gemaakt), maar het dorp was duidelijk minder overspoeld met toeristen. De eerste middag zijn we naar Cenote Yax-kin gegaan. Deze was echt paradijselijk, alsof je midden in de jungle zat (zie fotos). De dag erna hebben we fietsen gehuurd en zijn we voor de verandering smorgens weer naar een Cenote gefietst ;) Ditmaal de Grand Cenote genaamd, de bekendste van regio Tulum dus de verwachtingen waren hoog. Wat deze Cenote weer anders maakte dan de rest is dat het diepe caves en onderwatergangen had waar je naar/in kon duiken. Hier werden echt dives met zuurstofflessen georganiseerd, maar tevens met de snorkel kan je veel zien als je je adem een beetje kan inhouden! Jerom de durfal is zelfs onderwater van de ene naar de andere kant gezwommen, onder de caves door. Fris en fruitig zijn we weer op de fiets gestapt om de ruïnes van Tulum te bezoeken. Deze ruïnes bevinden zich aan de zee, dus dat was wel gaaf om te zien. Er was de mogelijkheid vanuit 'het park' de zee in te gaan, maar omdat wij nog fris en fruitig van de Cenote zijn we niet dit (overvolle) strand opgegaan. We hadden meer zin in een lekker koud Coco Locootje! Want uit een kokosnoot drinken blijft voor mij een soort ultiem vakantie gevoel hebben :) en ook nog eens gezond, een echte win-Winnie situatie dus.

De bezienswaardigheden van Tulum hadden we hiermee wel ongeveer gezien, er is nog een andere grote Cenote vlakbij het dorp maar die lijkt erg op de Grand Cenote en was best prijzig, dus voor het eerst besloten we er eentje af te slaan en zijn we de volgende dag lekker bij het zwembad gaan chillen. Ook hadden we huiswerk te doen, want waar gingen we voor Oud en Nieuw naartoe? Ons huidige hostel was vol voor 31 december alsook de andere in Tulum. Ik wil niet negatief klinken, maar het is echt een rotperiode om te reizen. Veel overnachtingen had je al van te voren moeten boeken, maar als backpacker wil je nou eenmaal flexibel zijn. Anyway, we spraken met Jeroen de Nederlandse-Canadees en die zei dat hij in Bacalar zou zijn met Oudjaarsavond, een kleiner dorpje aan een meer. Daar konden wij nog een hostel boeken, niet degene waar hij zat maar wel in hetzelfde dorp. Dat is wat we hebben gedaan en hebben toen ook alvast de daaropvolgende dagen geboekt: we gaan spontaan naar Belize en Guatamala, aangezien we nu zo dichtbij de grens zijn. Het worden dus nog 2 landen extra op mijn trip!

Op 31 december zijn we smorgens vroeg op de bus gestapt naar Bacalar. Het hostel waar we kwamen was niet veel bijzonders maar het meer waaraan het lag was prachtig. Eerst gezwommen en zijn uitgebreid gaan lunchen in het dorpje. Op de terugweg wat bier ingeslagen voor de avond, we zouden wel zien waar we het gingen nuttigen. Smiddags kwam Jeroen (niet verwarren met Jerom) langs en zei hij dat er bij zijn hostel een Argentijnse barbecue werd gegeven, maar dat dit alleen was voor mensen uit dát hostel. Ik zei dat hij maar heel snel z'n best moest gaan doen dat wij daar ook welkom waren ;) we hadden namelijk maar al te graag ook in dat hostel verbleven, alleen het was VOL. Eerst hadden we geen succes maar later bleek dat we er tot iedergeval 11 uur mochten blijven. Besloten om dat maar te doen dan. Onverwacht was het toen al 24u in Nederland, ik dacht eerst dat we 7 uur tijd verschil hadden maar het was toch weer geswitcht naar 6. Iedereen een gelukkig nieuwjaar gewenst en op whatsapp en snapchat filmpjes van het vuurwerk en de oliebollen bekeken. Daarna op naar het hostel van Jeroen. Aan het meer al lekker biertjes gedronken want de BBQ begon pas rond een uurtje of 9. Toen daar eenmaal vlees op werd gelegd wisten we meteen dat dit goed gingen worden, wat een heerlijke geur kwam er af van de marinade!! De BBQ bestond ook basically alleen uit vlees, maar zooooo lekker. Echt genieten was het, zelfs voor mij terwijl ik niet eens echt een vleeseter ben. Oohja en heerlijke rode wijn. En dit alles kostte ons totaal nog geen €3 per persoon, nog nooit zo'n goedkope Oudjaarsavond gehad! Uiteindelijk werd er ook helemaal niet meer op of omgekeken naar ons, dus we zijn de hele avond gewoon daar gebleven in goed gezelschap. Tussendoor (toen er al veel te veel gedronken was door de schipper) nog een boottocht gemaakt naar de overkant van het meer. Gelukkig is dat helemaal goed gegaan, want het was enkel 15 minuutjes in een rechte lijn varen. En het was supertof want toen we daar aankwamen op een soort eilandje in the middel of nowwhere, was daar opeens nog een andere boot met muziek en dansende mensen! Veel gingen voor een nieuwjaarsduik, het was toch warm water.. Maar wij hebben die alsnog afgeslagen. Daar zijn we nog een tijdje gebleven en hebben een feestje gemaakt. Al met al een hele geslaagde avond! Behalve dat het aftelmoment op mijn mobiel, terwijl Jerom met iemand anders aan de praat was, de minst spectaculaire ooit was hahaha. Aangezien er ook 0.0 vuurwerk werd afgestoken om 12 uur. Ach, ik ga wel naar de vuurwerkshow in Scheveningen deze zomer :)

We hadden geen tijd om 1 januari lang in bed te blijven liggen want we moesten uitchecken (een extra nacht was niet mogelijk hier). Uiteindelijk geen ramp was het was geen geweldig hostel. De volgende bestemming was Caye Caulker, een eiland in Belize! We gingen hiervoor eerst naar de haven van een dorp verderop en hebben daar de boot gepakt. Omdat je tijdens de bootreis de landgrens oversteekt moesten we allerlei formulieren invullen, geld betalen voor het verlaten van Mexico en werden onze tassen gecontroleerd. Dit duurde op de een op andere manier uren.. Toen konden we eindelijk vertrekken en was het uurtje varen naar San Pedro, het eerste eiland van Belize. Hier herhaalde het hele ritueel zich. Wachten, tassen checken, wachten, paspoort bekijken, wachten, tassen weer in de boot. Oké, gelukkig hebben we vakantie. Het was nog een halfuurtje varen naar Caye Caulker. Eenmaal daar was het weer wachten op de bagage. Iedereen was er inmiddels een beetje klaar mee want het was al een uurtje of 8 savonds. Toen degene die voor ons in de rij stond een soort van snel zijn bagage wilde hebben, werd er meteen door de medewerker gezegd: "Relax man, this is a Slow Island", super grappig en precies duidelijk hoe het hier gaat. Maar om eerlijk te zijn waren wij ook een beetje chagrijnig, we hadden super trek omdat het had allemaal veel langer geduurd had dan gedacht en we hadden natuurlijk flink korter geslapen ivm Nieuwjaar. Het was nog even doorzetten, want het inchecken bij het hostel duurde ook nog een behoorlijk poosje en toen konden we eindelijk een restaurantje gaan zoeken. Hmmm, het volgende ding deed zich voor: alle restaurants waar we gingen zitten hadden een wachttijd van 1 á 2 uur.. Het is dus een simpele maaltijd geworden bij de afhaalchinees die we aan het strand hebben opgegeten. En daarna zijn we maar lekker naar bed gegaan, even goed slapen en dan morgen vast een betere dag. Het eiland zag er namelijk wel heel gaaf uit, overal gekleurde huisjes, leuke barretjes etc. Ik had een beetje het gevoel of ik weer op de Galapagos eilanden in Ecuador was.

Ohja het is wel leuk om tussendoor even wat weetjes van Belize te vertellen, aangezien ik verwacht dat de meeste mensen weinig weten van dit land (net zoals Jerom en ik tot een paar dagen geleden). Belize is een kolonie geweest van de Britten dus de officiele taal hier is Engels, heel gek na al die Spaans sprekende landen om opeens weer Engels te spreken met iedereen. Maar tussendoor hoor je ook nog veel in het Spaans en Belize-Creools. Voorheen was de naam van het land British Honduras, maar sinds 1973 heet het Belize. Sinds 1981 is het land onafhankelijk maar Queen Elizabeth is nog steeds het staatshoofd. De hoofdstad is zoals veel mensen denken niet Belize-City (met de meeste inwoners) maar Belmopan, een van de kleinste hoofdsteden van de wereld met maar 16.400 inwoners. Het land heeft in totaal bijna 354.000 inwoners en een oppervlakte van nog geen 23.000 KM2, dus net iets meer dan de de helft van Nederland. Het land is een complete mengelmoes van groepen en culturen: je hebt er de Creolen ofwel de afstammelingen van de Afrikaanse slaven, indianen als afstammelingen van de Maya's, de Mestiezen ofwel de Spaans sprekende Belizanen (omdat zij afkomstig zijn uit Mexico), alle supermarkten worden gerund door Chinezen en Japanners en verspreid over Belize wonen vele Mennonieten (ook wel Amish genoemd, hier later meer over). Om de reden hoor je allerlei talen door elkaar!

Op het eiland Caye Caulker waren vooral Bob Marley look-a-likes vertegenwoordigd. Allerlei super vrolijke, spontane en behulpzame mensen, op de vrouw van ons hostel na (moet even gezegd worden, wat een chagrijnig wijffie was dat, paste daar totaal niet). Het eiland is populair vanwege zijn bekend super goede duikplekken, maar daar moet je wel een licentie voor hebben dus dat zat er voor ons niet in. Maar we zijn er wel een snorkeltour gaan doen en die was ook echt geweldig. Met een boot gingen we de zee op en er werden 3 grote snorkelsstops gemaakt. De eerste heette Hol Chan en daar zag je veel mooie vissen en koraal. De tweede heette Shark Bay en zoals de naam al zegt: daar hebben we met haaien gezwommen en met super grote roggen. De gids schreef letters op het zanderige lichaam van de rog en ging er zelfs een soort van mee knuffelen. De laatste heette Coral Garden en daar hebben we echt mooi koraal gezien, onderweg nog een schildpad. Het was een super tour omdat we bij elke stop lang de tijd kregen om te snorkelen en omdat het water daar warm is zwom je gewoon in je bikini in plaats van in een swimsuite. Jerom wilde heel graag naar dit eiland om de manatee/lamatijn te spotten, en er was ook een kans dat we die tijdens de tour zouden zien, maar helaas omdat het paringsseizoen is trekken ze zich terug in meer afgelegen gebieden en hebben we die als enige niet kunnen zien...

Het avondeten hebben we de overige 2 dagen genuttigd bij twee sugarmomma's. Er was een menu met verse vis of kip van de BBQ, onbeperkt pineapple-rum drankjes en homemade chocoladecake (waar de dames zelf meeeer dan genoeg van hadden gegeten als je hun lichamen zag haha). Helaas geen foto van gemaakt, maar was erg gezellig want je zat gewoon buiten aan lange picknicktafels en raakte daardoor met allerlei toeristen aan de praat. Sowieso waren de mensen op het eiland erg spontaan, we hebben een paar grappige gesprekjes meegemaakt. Zo raakten we met een man aan de praat, die oorspronkelijk uit Guatamala kwam maar nu sinds 10 jaar op het eiland woont, die heel geïnteresseerd was in waar we vandaan kwamen. Dus wij vertelden hem dat we in Nederland wonen, maar dat kende hij niet. "Dat ligt in Europa", maar ook dat wist hij niet. We hebben het hem laten zien op Google Maps, dat het een heel ander continent is dus wel zo'n 12 uur vliegen vanaf hier. Toen kwam hij met de volgende vraag: hebben ze daar ook krokodillen? "Haha nee, alleen in de dierentuin, maar juist voor dat soort dieren komen wij hierheen op vakantie". We legden hem uit dat dit ko,t omdat Nederland geen jungle heeft maar grasland, het is er vlak, met rivieren en lieten hem foto's en filmpjes zien. Dat soort dingen zijn soms zo leuk! En ook hun enthousiastme en behulpzaamheid is zo goed naar voren gekomen. De laatste avond wilden we namelijk de zonsondergang filmen en liepen de steiger op om een mooi plekje uit te zoeken te gaan zitten. We werden meteen vriendelijk begroet en er werd ons een biertje aangeboden. Weer raakten we aan de praat met een man, die zei dat als zijn vissers over een kwartiertje terug kwamen we echt zijn ceviche moesten proeven. Nou dat hebben we natuurlijk niet afgeslagen, was verser kun je het niet krijgen dus het was zo heerlijk. Deze man heette Mario en nodigde ons uit voor een tour op de vissersboot met hem. Helaas gingen we de volgende dag weg en was dit niet meer mogelijk. Toch had hij de oplossing: kom deze zomer anders terug, dan is de zonsondergang namelijk ook nóg mooier. Hmmm leuk idee Mario, maar een kleine kans. Hij knuffelde me helemaal toen we weggingen en gaf me nog een prachtig mooie schelp mee (waar de vis waar de ceviche van wordt gemaakt in leeft), alleen hij was te groot om meenemen te nemen in m'n backpack en daarbij mag je natuurlijke producten niet zomaar meenemen dus ik heb hem daar maar achtergelaten. Wel zo schattig. Dit zijn echt van die leuke momenten op reis!

Tot dusver het eiland Caye Caulker! We hebben het strand voor een poosje verlaten en trekken nu in Belize en Guatamala de jungle in, iets wat ik op deze reis nog niet gedaan heb dus ben heel benieuwd! Hoop dat de muggen en voor mij ook spinnen, een beetje meevallen..

X van ons

Geschreven door Winniescherp