Señores y Senoritas,

Een lange blog dit keer van de afgelopen week, want we hebben weer veel gezien en gedaan..

Zoals ik vorige week al had aangekondigd, gingen we van het stadse leven in Arequipa door naar het Titicacameer, het hoogst gelegen meer ter wereld. Het meer ligt deels nog in Peru en deels in Bolivia. Van andere reizigers hadden we gehoord dat het deel in Bolivia mooier was dus we zijn met de nachtbus meteen naar Copacabana doorgereisd. We werden wakker gemaakt om onze stempels in het paspoort in orde te maken. Een stempel voor het verlaten van Peru en eentje voor het binnenkomen in Bolivia. Hoewel we er al van op de hoogte waren, merkten we meteen dat de bussen heel wat minder luxe zijn in Bolivia en de weg veel slechter is. Hobbel de hobbel, gelukkig hoefden we vanaf de grens nog maar een een uurtje. Na in Copacobana wat ontbeten te hebben zijn we met de boot naar een van de eilanden in het Titicacameer gevaren. Hoewel we hadden gekozen voor Isla del Sol (eiland van de zon) in plaats van Isla del Luna (eiland van de maan) was het er behoorlijk koud en was het eiland een beetje verlaten, dus na een empañada gegeten te hebben aan het strand zijn we maar lekker gaan douchen en boek lezen in het hostel. Iemand tipte ons nog dat er savonds om 8uur een muziekavond zou zijn, maar we zagen niks en waren na het eten zo moe en niet echt fit dat we maar zijn gaan slapen. Na een nacht van 12uur ging het meteen een stuk beter, dat hadden we even nodig gehad!! We zijn van Parte Norte van het eiland naar Parte Sud gewandeld, een leuke wandeling van zo'n 4 uur. Ook op redelijke hoogte, maar het was telkens na een stuk klimmen weer een tijdje vlak, dus daardoor minder pittig maar gewoon ontspannen. Tussendoor kwamen we langs leuke dorpjes en hebben een heel lief Peruaans meisje ontmoet. Ze zat in haar uppie op een kleed spulletjes te verkopen. Hoewel wij eigenlijk niks wilde kopen, gingen we wel even met haar kletsen in het Spaans over haar mooie spullen, haar aangelijnde Alpaca en over de watermeloen die ze aan het eten was. Het was zo schattig, want ondanks dat ze bijna niks meer had, gaf ze Anne en mij allebei een stuk van haar meloen om te proeven. Prachtig om te zien vond ik het, dat zo'n jong meisje het schaarse wat ze heeft nog met ons wilde delen. We vroegen of ze op de foto wilde met haar Alpaca, Choko genaamd. We hebben haar hiervoor wat geld gegeven en in ruil voor de meloen ook wat koekjes en water.

Van het eiland zijn we doorgereisd naar La Paz, de hoofdstad van Bolivia. Inmiddels weten we door de Free Walking Tour dat ook Sucre de hoofdstad van Bolivia is, maar dan meer voor het juridische deel. Het was maar een paar uurtjes met de bus, dus we waren zaterdagavond nog op tijd om wat drankjes te doen op de Halloween-party in het hostel. Zondag zoals het hoort lekker uitgeslapen en werden we uitgenodigd om mee te gaan naar de voetbalwedstrijd derby in La Paz, Bolivar tegen The Strongest. Andere mensen uit het hostal hadden local 'Magic Mike' ontmoet die kaartjes wilde regelen en vervolgens ook met onze groep naar de wedstrijd is gegaan. Hij was voor Bolivar dus onze wangen nog in blauw-wit geschminkt, hartstikke leuk! Het niveau was niet al te best, maar wel gaaf om in een stadion te zitten tussen de bergen. De wedstrijd eindigde in 1-1 en een enorme regenbui met onweer.

Maandag hebben we in La Paz de Free Walking Tour gedaan. Ditmaal was de Tour echt leuk georganiseerd, zijn veel leuke weetjes over Bolivia te weten gekomen. Bijvoorbeeld over het eten, waarom alle vrouwen een bolhoed dragen, hun haar in tweeën vlechten om het vervolgens aan elkaar knopen en dat Bolivia in 200 jaar maar liefst 185 presidenten heeft gehad!!! Ze werden op het Plaza Municipal van het balkon gegooid, waarna het volk zich later bedacht dat het toch best een goede president was dus werd er een standbeeld van hem neergezet om z'n goede daden te herdenken.. Wat een logica he? We zijn daarna gaan lunchen in een Nederlands café in La Paz, echt super leuk zo ver van huis lekker een broodje kroket met patatje oorlog eten!!! Savonds hebben we de nachtbus naar Uyuni gepakt, de zoutvlaktes.

We dachten in eerste instantie niet dat we de zoutvlaktes niet zouden redden, maar wat ben ik blij dat we het toch hebben gedaan!!! We hebben 3 dagen in een jeep door de natuur gecrosst, zoveel mooie dingen gezien echt wauw! Hadden ook een onwijs leuke groep: een Brits stel, Peruiaanse jongen en Mexiaanse vrouw en onze Boliviaanse gids Juan. Jerrycans met benzine, eten en drinken ging mee op het dak. De eerste dag reden we op de zoutvlaktes. De 'bergen' zweefden als het ware op de grond, heel bijzonder. Omdat je daar de diepte niet ziet, dus hebben we ook allemaal foto's gemaakt met grappige poses en gekke attributen (zie foto's). En daarna nog doorgereden naar een plek met allerlei enorme cactussen. Echt van een meter of 5! Daar was ook vanaf hoogte prachtig uitzicht op de zoutvlaktes. We sliepen savonds in een leuk huisje met meerdere groepen en kregen daar ons avondeten en ontbijt. De eerste nacht was het niet zo koud en hadden we onze slaapzak niet nodig, omdat we in een goede periode van het jaar zitten. Een paar maanden eerder was het snachts nog -25!!! De tweede dag zijn we naar de vulkanen gereden. Je rijdt als het ware door de woestijn en ziet overal vulkanen. Veel zijn semi-actief, ofwel een slapende vulkaan: er komt geen eruptie uit maar wel wat rook. De een was nog mooier of hoger dan de ander. We bevonden ons op 4000 meter hoogte en de hoogste vulkaan was zo'n 5800 meter. Doordat we in de auto zaten hadden we niet echt moeite met ademen maar als je dan uitstapt om foto's te maken dan merk je het wel weer.. De gids vertelde dat veel vulkanen ook precies op de grens staan, half in Bolivia en half in Chili of Argentië. We zijn dus ook bijna in twee extra landen geweest ;). Tussendoor kwamen we ook langs veel prachtige lagunas, allemaal met andere kleuren. De een blauw, de ander meer groen en de mooiste was de rode! Met allerlei flamingo's en een stralend blauwe lucht: het heeft veel prachtige foto's opgeleverd al zeg ik het zelf! De kleur van de lagoon heeft te maken met het pigment in het water en ook de hoeveelheid wind en zon. Toen we op de terugweg weer langs Laguna Roja reden was de kleur namelijk weer helemaal verdwenen. Na alle prachtige dingen te hebben gezien kwamen we aan in het dorpje waar de de komende nacht gingen slapen, Juan zei dat er zelfs een discotheek was dus ze we hebben met de groep daar een feestje gestart. Flessen wijn en biertje erbij, muziekje aan: het stelde niks voor maar hebben ons zeker vermaakt! We weten niet of het door het drinken van alcohol op hoogte, de koudere nacht, het eten of het slaaptekort kwam, maar toen we de volgende dag op moesten staan voelde iedereen zich beetje slecht. Het was 05:00, ik had niet goed geslapen en was misselijk. Maar we zouden de zonsondergang gaan bekijken en geisers spotten. Als een mummie zat ik in de achterbak van de jeep, het was super koud dus An en ik zijn niet lang buiten geweest om eerlijk te zijn, maar ook de geisers waren indrukkendwekkend! Het was fijn dat we daarna door reden naar de Hot Springs (heetwater baden), want ondanks dat ik geen bikini bij me had ben ik daar heerlijk ingegaan en voelde me daarna pas wat ongeknapt (en schoner na dik 3 dagen geen douche). Toen kwam nog een Laguna, dat was de laatste stop op het lunchen na en dan door 6 uur rijden terug naar Uyuni... Iedereen was er op dat moment ook wel een beetje klaar mee, 3 dagen in de auto op een onverharde weg, hobbel de bobbel. Maar ongelofelijk wat voor moois ik allemaal heb gezien! Net zoals het Britse meisje zei op dag 2: Juan, i'm wondering what is next, maybe a field full with Unicorns? Het was als een sprookje.

Hopelijk kan ik jullie beetje mee laten genieten door alle foto's! Had er nog wel 100 meer kunnen opladen maar het duurde nu al heel lang..
Fijn weekend allemaal!!
Besos, Winnie

Geschreven door Winniescherp