Vannacht was het heerlijk rustig, ook geen wonder want er waren maar een paar campinggasten op deze toch wel bijzondere camping. Het was namelijk een voormalig landgoed (nu een soort staatsbosbeheer camping) uit de 17e eeuw. We keken nog even toen we weggingen naar de overblijfselen van wat toen een mooi kasteel was, zie ook de foto's. Je kunt je voorstellen dat vroeger op de bordessen statige freule's met mooie jurken daar voortschreden, ondertussen genieten van a nice cup of tea. Als je de foto's ziet dan weet je precies wat ik bedoel.
De route van vandaag was redelijk vlak, maar wel weer met mooie hellingen erin. Het laatste stuk was prachtig Hollands vlak.
Ik weet niet hoe het met de meeste fietsers is, maar ik heb altijd last van een loopneus. Dwz. altijd een drup aan de neuze. Ik noem hem al Mr Drup, hij moet altijd aanwezig zijn. Vooral bij het klimmen is Mr Drup altijd haantje de voorste. Hij wil graag weten waar de rit naartoe gaat.
Ik word er soms wat simpel van, altijd die natte hondenneus van mij......
Onderweg kun je nog zien waar we vaak boodschappen doen.
We kwamen bij een heel groot meer langs, Laugh Neagh genaamd, ik weet niet hoe je het uitspreekt, ik laat het graag aan jullie over. Laugh betekent 'meer'.
Je kunt toch wel zien dat er nog steeds onderhuidse spanningen zijn tussen de Protestanten en de Katholieken, zie ook de banner die wij zagen onderweg.
Eerst nog even de dagelijkse voedselvoorraad aangevuld en toen door naar de camping.
Onderweg hadden we al telefonisch gereserveerd, " dachten we ". Want toen we aankwamen, o jee, er was een foutje gemaakt. Er was sprake van een dubbele boeking. Hé, waar kennen we dat van??
Er waren Hollanders voor ons aangekomen en ze dachten dat wij die " Hollanders " waren, nee dus. Wat nu?...
De juffrouw van de receptie wrong zich in duizend bochten, ze bood wel 10x haar excuses aan en zou het hoe dan ook oplossen.
Uiteindelijk mochten we onze tent opzetten in een stenig grasstrookje langs de parkeerplaats. Ja dat is helemaal een plek van niks, dus dat accepteerden we niet. Uiteindelijk moest 'the manager' erbij komen en mochten we bij de ingang op een groenstrook staan met aan de ene kant campers en aan de andere kant de slagbomen. Op dit moment is het nog vrij leeg, maar morgen zou het helemaal vol komen te staan. Vandaag zijn hier de schoolvakanties begonnen. We hebben wel mooi als binnenkomst voor de nieuwe campinggasten onze was pontificaal bij de ingang opgehangen. We zijn benieuwd hoe lang dat mag blijven hangen. De dame van de receptie kwam nog bij ons langs om te zeggen dat we morgen het geld van 1 overnachting terug moesten vragen. Maar dat hadden we niet van haar zei ze. Ons plan is om morgen met de trein naar Belfast te gaan, het station is 3 km hiervandaan . We hebben dan wat tijd om Belfast te verkennen en ik wou ook graag naar het Titanic museum , moet heel mooi zijn.
En dan kunnen we ook gelijk de ferry boeken naar Schotland. Dan kunnen we zaterdag misschien oversteken naar Schotland.
Een bekende voetballer zei eens, elk nadeel heeft ook z'n voordeel. Schuin tegenover ons zit een muziekgroep of familie (?) originele Ierse muziek te maken. Heel vrolijk maar wel steeds eenzelfde deun.
Ik heb even kennis gemaakt met iemand van die groep, hij heette Jackson, en vroeg waar wij vandaag kwamen en waar we heen gingen op de fiets.
Hij vond het 'amazing' dat wij heel Ierland doorgefietst hadden.
Wij hebben dus de hele avond hele leuke Ierse muziek beluisterd. Het is dezelfde muziek die ook wel gespeeld wordt op " bie Daip ", het shantyfestival in Appingedam.
Vanavond heb ik Ineke's voorste spatlap nog even provisorisch gemaakt, deze was ze verloren ergens tussen hier en Omagh. Met als gevolg dat de voorste tassen en de schoenen veel natter en viezer worden dan met 'spetterbred'.
Bij de Halfords heb ik een universeel stuk spatlap gekocht en deze wat verbouwd totdat hij pastte.
Morgen maar eens kijken wat Belfast ons te bieden heeft.

Geschreven door Waarnaartoe