Vanmorgen werden we wakker met de zon op de tent die nu voor de verandering kurkdroog was. Geen dauw geweest, dus dat was vlot inpakken.
Ik heb nog even een foto gemaakt van het sanitair, even ter vergelijk van gisteren, een heel verschil.
Tevens nog even weer een plaatje van onze onvolprezen plankjes, zie het verslag van vorig jaar maar over het nut van deze plankjes... Plus nog even de Berlijnse muur die overal opgetrokken was op deze camping.
Bij de eerstvolgende supermarkt heeft Ineke nog meegedaan aan het jam-scheppen, een bezigheid die alleen zij maar doet, zie de foto maar. (Wij hebben ooit in Spanje een tube jam kunnen kopen en dat ding is ons heilig. Plastic breekt niet, is niet zwaar, je knijpt het zo op je brood. Menig campinggast heeft lopen gruwelen omdat ze dachten dat we brood met ketchup aten).
We hebben nog even een stukje spoorbaan gefietst, en toen ging de route weer klimmen. Daar kom je helaas niet van af, je ziet het gelijk aan het dagtotaal, want vandaag hadden we 70 km op de teller. Dat klimmen vergt zoveel van je tijd, het is niet anders.
Wel was de route schitterend te noemen met mooie doorkijkjes naar de kust en de branding. Dat zie je in Nederland niet...
Zie de foto's maar.
We fietsten een gedeelte van de EuroVelo.
Op een gegeven moment waren we in het dorpje Ardmoor waar we een open kerk tegenkwamen, zie de foto's maar.
Wat je ook kan tegenkomen zijn wegomleggingen, maar daar trekken wij ons niks van aan. We werden gewaarschuwd door een draglinechauffeur dat we echt, helaas pindakaas, niet naar Ardmore konden komen maar ver om moesten rijden."Maar ze hebben lunchpauze dus je kunt het proberen " zei hij. We dachten dat het wel mee zou vallen tot we op een sleuf schuin over de gehele weg van een halve meter diep en breed stuitten. Toen keken we elkaar wel even bedenkelijk aan, hoe moeten we hier overheen. Eerst de voortassen eraf gehaald en toen heeft Henk beide fietsen staande in steeds meer afglijdend grond over de geul heengetild. Sterke man!!. Het is dus gelukt, zie de foto's maar.
Wij arriveerden op den duur in het plaatsje Youghal, een beetje een triest plaatsje met vergane glorie, veel leegstand van winkels en slecht onderhouden huizen.
In een van deze plaatselijke 'winkels' zag ik een hele mooie 3 master tentoongesteld, maar wel een beetje apart, zie foto.
De camping zat hier nog 7 km vandaan, dus wij daarheen. Maar onderweg geen camping te vinden, hoewel het wel op de kaart stond. Wat nu. Google maps erbij en met de telefoon in de hand bleek dat het nog 3 km verder was, dus goed kaartmateriaal is heel belangrijk.
De camping was van een mevrouw, een soort tante Sjaan, die alleen maar stacaravans verhuurde, maar gelukkig ook hier en daar een plekje had voor een tent.
Alle basic dingen waren aanwezig , douche, wc en een klein keukentje om af te wassen. Alleen alles zeer gedateerd. Het toilethuisje waar de dames naartoe moeten is binnen helemaal zoet rose geverfd. Het dut joe zeer aan de oog'n.
Toen we net klaar waren met eten, kwam er nog een fietskampeerder aan. Ik herkende hem niet, maar hij mij wel.
Wat bleek, hij stond naast ons op de camping in Dublin. Het was een tanige jongeman (45 jaar??) uit China die door heel Europa fietste met een wat merkwaardig bagagestoeltje op zijn fiets, zie de foto maar.
Morgen gaan we richting Cork , dat moet een saaie stad zijn met wel een mooie authentieke overdekte markthal waar Ineke graag naartoe wil. Vooruit dan maar.

Geschreven door Waarnaartoe