Vanacht begon het te regenen, en pas om 11 uur hield het enigszins op. Op de camping was alles drijfnat. Een jong gezin dat naast ons stond met 4 kleine kinderen, liepen tot de enkels in het water, zoveel was er gevallen. Wij stonden net iets hoger blijkbaar, want bij ons viel het nog mee.
We kwamen dan ook pas om 11 uur aan de rit, en de hele dag was het regenjas aan of regenjas uit.
Omdat we Hadderslev toch niet meer zouden bereiken stopten we maar bij Vejen na 54 km.
Op de heenreis daarnaartoe kwamen we toch wel weer mooie dingen tegen, zoals het toeristenburo in Baekke. Hier was een zeer attente vrijwilliger die ons o.a. een kop thee aanbood. Voorts was er een toiletgelegenheid met mogelijkheid tot het nemen van een douche. Diverse picknickbanken buiten en zitjes binnen. Daar moet je in Nederland eens mee aankomen bij de VVV. Hij gaf ons uitleg over de grote runensteen die in Baekke was gevonden (net als bij Jelling) en dat ze graag met omliggende gemeentes wilden samenwerken om iets op poten te zetten over die tijd en de vondsten. Wij kregen van de beste man beide een speld met de steen van Baekke erop afgebeeld, in de hoop dat wij ons Baekke altijd zouden blijven herinneren. Op onze beurt gaven wij hem als dank een klein klompje van Delfsblauw. Dat doen wij als iemand iets aardigs voor ons doet, of ons helpt met iets, zie de foto. Hij attendeerde ons nog op een tegeltableau vlakbij met een tijdlijn van nul tot heden met daarop de verschillende decennia, uiteraard stonden de vikingen er ook op, zie de foto. Het bleek dat je bij hem een stempel kon krijgen voor in je pelgrimspaspoort, net zoals toen wij naar Rome en S de C zijn gefietst. En nu volgen wij de pelgrimsroute Haervejn. Hadden we dat geweten. Ineke kreeg in ieder geval de stempel in het dagboek gezet dat zij bijhoudt over deze weken, zoals ik deze blog.
Helaas kwamen we ook weer wat gravelwegen tegen maar gelukkig waren deze goed te doen ondanks de vele regen van afgelopen nacht, de prut was wat dichtgeslibt.
Op een gegeven moment kwamen we in Vejen terecht. Op onze zoektocht naar een supermarkt kwamen we een oudere mevrouw tegen, die in het Nederlands vroeg; "Wat doen Groningers in Denemarken?" (Ineke heeft een Gronings vlaggetje aan haar stuurtas). Ineke zei "fietsen".
Wat bleek, ze woonde al vanaf 1964 in Denemarken. Hier gekomen omdat ze een Deense boer had getrouwd. Ze was geboren op Sumatra , had in een Jappenkamp gezeten ("sorry, maar ik noem ze nog steeds Jappen" zei ze), daarna in Almelo gewoond en nu dus al heel lang woonachtig in Vejen.
Ze wist ons de supermarkt te wijzen en ook een camping. Haar Nederlands was nog heel goed.
Na het winkelbezoek op weg naar de camping. Die hadden we vlot gevonden, maar toen begon de ellende.
Nergens een beheerder te vinden waar je je aan moest melden, en ook waren er geen douches en toiletten te vinden. Alleen een tentenveld nabij een Danhostel.
Wat een zooi, ik zei tegen Ineke "dat wordt niks hier, we rijden maar door".
We reden dus maar verder maar na 100 meter voor een mega sportcomplex stond er ineens een bord, "Receptie" of iets dergelijks. Ineke zei, "ik ga toch even vragen of er iets mogelijk is".
Het bleek een gigagroot en ontzettend luxe sportcentrum te zijn met alle facetten van sport die je maar kunt bedenken. Grote groepen sporters zaten aan een lopend buffet. Je kon er eten, ontbijten, zoveel ijssoorten kiezen als in een ijswinkel.
Na een tijdje kwam Ineke weer naar buiten met de mededeling dat we naast het Danhostel wel konden overnachten. We kregen een sleutel van de keuken met wc van het hostel. Douchen konden we in het sportcentrum.
Zo gezegd zo gedaan. En inderdaad een luxe boudel daar dus.
Vanavond eten gemaakt in onze eigen prive keuken, en daarna heb ik nog even voor de laatste keer mijn zendhobby geprobeerd. Dat was precies 5 minuten want toen brak er opeens weer een bui los dus hup, gauw alle spullen naarbinnen voordat het nat zou worden.
Toch ben ik in de 5 minuten nog ontvangen door heel Europa, tot zelfs in Ierland, zie het plaatje.
Morgen gaan we het laatste stuk rijden naar Haderslev waar de auto staat.
We hopen op niet al teveel bulten maar we hopen vooral dat het droog blijft.

Geschreven door Waarnaartoe