Vannacht slecht geslapen door het gesnurk van een Zweedse kerel die bovenop ons stond met 3 tentjes en een viertal dames en kinderen??? We hebben ons vanochtend dus ook bepaald niet ingehouden qua lawaai bij het opbreken. Het was mooi weer, wel wat fris, dus eerst maar even een jas aan.
Op de eerste foto zie je ons aanrecht 's morgens met ons fornuisje.
De eerste kilometers viel het ons niet zo op maar de weg had wel een stijgingspercentage van een paar procent. Vals plat noemen ze dat in wielertermen. Je denkt dat je naar beneden gaat, maar in werkelijkheid trap je je naar boven.
De Kattegattleden gaat langs de kust van Zweden, en we kunnen nu zeggen dat we moet onze voeten in het kattegat hebben gestaan. Even pootjebaden, het water was vrij fris, zeg maar koud maar toch waren er mensen aan het zwemmen, brrrrrrrr.....die hards. Maar die trekken daarna lekker hun heerlijk warme badjas of grote badhanddoek om zich heen en wij hebben alleen een soort zeemleertje van 40x60 cm om mee af te drogen. Dat is het enige wat wij echt missen op fietsvakantie: een gewone handdoek, maar die zijn te volumineus en te zwaar en drogen veel minder snel, dus je moet een afweging maken.
We weten nu ook waarom we in deze omgeving zoveel dikke Amerikaanse sleeën tegenkomen, zie ook de foto's. Het blijkt dat in Falkenberg een jaarlijkse meeting is van Amerikaanse sleeën, we kwamen ze overal tegen van de jaren 50 tot 60 tot 70. Zelfs bij ons op de camping waar we nu staan, zie de foto. Die dikke slee hier op de camping trekt een kleine Eriba caravan, net zoeen als Jan en Petra (mijn broer en schoonzus) hebben, zie de foto. Totaal niet in proportie.
We hebben zo'n 64 km gefietst omdat we beiden last van de k... hadden en Ineke nog een kleine was wou doen omdat het morgen slecht weer zou worden. En dan is het handig om niet te laat bij een camping te zijn om daar dan je dingen nog te doen. De camping waar we vanmiddag terechtkwamen, daar ging het wat merkwaardig aan toe. Eerst werden we met handgebaren en slecht Engels door een mevrouw gezegd precies op die plek 5-10 min. te wachten en dat we dan geholpen zouden worden. En inderdaad, na 10 min. kwam de campingbaas/klusjesman die ons voorging naar het tentenveld. Onderweg zagen we diverse lege plekken op de camping maar wij werden naar een soort aardappelveld vol bulten en kuilen geleid. Hier kon je met goed fatsoen geen tent opzetten. Na wat overleg bleek dat er op de camping zelf ook wel plaats was maar dan met stroom, bestemd voor caravans. Dit was dan 40 kronen duurde, maar voor deze 40 kronen stond je dan wel op een fatsoenlijke plek.
De man die wij maar Douwe de Sjouwer noemden, had zijn riem vol met sleutels, baco , schroevedraaiers enz enz. Hij was nogal een neuroot die maatgericht en een pietje precies bleek te zijn. Onze campingplek werd nauwkeurig met stappen uitgezet, met stenen gemarkeerd, en daartussen moesten we onze tent opzetten. De caravans plus auto's, voortenten, luifels om ons heen hadden zeker 3x zoveel plek dan wij, maar we mochten beslist niet buiten die denkbeeldige lijnen komen van hem. Later zou Douwe weer terug komen voor de betaling etcetera. Hoezo niet direct?
Dus eerst maar een was gedaan, die direct aan de lijn kwam, die we precies boven onze erfafscheiding geplaatst hebben. Gelukkig was er wel een mooie keuken met allerlei voorzieningen, dus dat was weer een pluspunt. Wel kwam ik een deur tegen met een raar naambordje, geen flauw idee wat dat was, zie de foto.
Toen wij na het eten voor onze tent zaten kwam Douwe er weer aan met de papieren voor de betaling. Wat bleek, hij moest mijn id-kaart hebben, en ging een papier invullen. Ik zou dan thuis een soort rekening krijgen. We konden namelijk alleen contant betalen want de PIN was defect. En we hadden geen cash omdat je overal kunt pinnen.....
Het was allemaal een vrij omslachtig gedoe. Ik moest onze naam en adres opschrijven. Kennelijk kon hij mijn handschrift niet lezen, dus Ineke nog een keer alles opnieuw in blokletters. Zijn Engels was ook al niet te best.
Later zagen we dat een nieuwe camping gast met een lange caravan ook werd geholpen door Douwe, met een meetlint erbij werd alles tot op de centimeter gemeten.
Douwe kwam zojuist opnieuw, nu met een of ander papier over het Schengen akkoord die ik moest ondertekenen. Hebben we nog nergens hoeven doen. Volgens ons maakt die beste man het zichzelf alleen maar moeilijk.
Het stormt momenteel en volgens Douwe kwam er vanavond regen en morgen ook, dus dat is een tegenvaller. We zitten nu lekker warm en uit de wind in ons tentje met een beker koffie en een pecanbroodje.
Morgen maar verder.

Geschreven door Waarnaartoe