Vanmorgen opgestaan bij het kneuterige campinkje, eenvoudig maar voor ons was het ideaal.
Nog helemaal vergeten om te vermelden, gisteren kwamen wij nog 2 Duitse meiden tegen die 3 maand op pad waren. Ze reden de Donauradweg helemaal tot aan de Zwarte zee, ze kwamen uit Berlijn.
En gisteren toen we op de camping aankwamen sprak de eigenaresse eigenlijk maar een half woordje Duits. Maar zij werd al vlot geholpen door een Hollandse mevrouw die hier met de caravan stond en vrij goed Hongaars sprak. Het bleek dat ze met een Hongaar was getrouwd die in 1956 was gevlucht naar Nederland.
We vertrokken om 7.15 en hebben eerst de stad Gyor eens rustig verkend.
We wilden eerst de kerk bezoeken omdat het zondag is, maar helaas deze was gesloten, dus zijn we maar doorgefietst.
Gyor is een van de oudste steden van Hongarije met een mooie binnenstad, zie foto's.
Om de route te vervolgen moesten we dwars door de stad en kwamen uit op een drukke verkeersweg. Deze moesten we wel volgen want andere wegen waren er niet, we negeerden de fietsverbod borden maar en hoopten dat de politie ons niet te grazen zou nemen.
Maar dat is allemaal gelukt. Trouwens, echte fietspaden zijn hier niet, dus je rijdt gewoon op de weg, maar het verkeer houdt daar totaal geen rekening mee.
Ze rijden gewoon op minder dan een meter afstand met 100 of meer langs je, je schrikt je helemaal het apezuur.
Ik dacht dat wij in Italie en Ijsland al wel wat gewend waren, maar de Hongaren kunnen er ook wat van.
Het landschap was vrij saai om te zien, vlak, net of je in de NOP rijdt mais , koren en bieten. Helaas niet veel variatie. Later kwamen de bulten, maar dat wisten we toen nog niet.
Op een gegeven moment kwamen wij in het stadje Tata ( vlakbij Tata-Banja waar wij in 2012 van alles beleefd hebben, de Roemenie-gangers weten hier alles van).
Hier was een oud fort ooit door de Turken verwoest, en de overblijfselen waren nog te zien, zie foto's.
Op deze route kwam ook wat klimwerk voor van 6 tot 8 %, dat was dus even stoempen, maar het uitzicht boven was wel weer mooi, zie foto's.
Toen verder naar de camping over een heel drukke weg, geen fietstrook of fietspad. Je werd zo'n beetje van de weg afgeblazen door het verkeer.
De campingreceptioniste vertelde dat er plannen waren om een fietspad aan te leggen maar dat ze daar al jaren over aan het bakkeleien waren.
Morgen moeten we ook een heel eind,
20 km, via deze drukke weg. Ik ga kijken of we een stukje kunnen treinen, je moet toch eerst aan je eigen veiligheid denken.

Geschreven door Waarnaartoe