En zo kwam de dag dat we de cheque voor De Zonnebloem mochten overhandigen.
Dankzij jullie gulle giften en een grote verrassing een paar dagen na de tocht, mochten we het mooie bedrag van €2160,- overhandigen.
Locatie: MPS De Zonnebloem, het schip waar Alice op gewerkt heeft.
Een heel bijzondere ervaring, omdat we alle verhalen van haar nog goed kunnen herinneren.
Aangezien Henk verhinderd was ging Evy, de oudste dochter van Iris, met ons mee.
Het schip lag aangemeerd in Wijk Bij Duurstede, dat we pas herkende toen we het stadje inreden.
Een paar jaar geleden was hier immers de trouwerij van vrienden van Mirjam, een leuk detail.
Het schip is indrukwekkend groot, ze paste niet eens op de foto.
Als we naar binnen stappen worden we gelijk opgevangen door een medewerker die ons naar het lounge gedeelte leidt.
Wat is dat gigantisch! De grote ramen geven een panoramisch uitzicht en de gangen zijn breed en licht.
Logisch natuurlijk, men moet er met de rolstoel doorheen kunnen.
Na enkele minuten worden we begroet door de kapitein, dhr. Ronald Keikes. (wij mogen Ronald zeggen ;-) )
Onder het genot van een kopje thee verteld hij over het reilen en zeilen van het schip.
Het schip is 115,80 meter lang en 11,5 meter breed.
Er kunnen maximaal 69 deelnemers mee, wat betekent dat er net zoveel vrijwilligers rond lopen.
Het schip is volledig aangepast en toegankelijk voor mensen met een lichamelijke beperking en vaart niet alleen in Nederland, maar ook naar België en Duitsland.
Er zijn verschillende vaarvakantie's in het jaar te boeken, vaak ook met een thema.
Het is erg leuk om de kapitein zo enthousiast te horen praten, zijn ogen glinsteren als hij verschillende anekdotes verteld.
Na de thee begint de rondleiding op de brug, de plek vanwaar het schip bestuurd wordt.
Wat een buitenkans is dit, want dit is een plek waar niet veel mensen komen.
Op de boeg vindt de officiële overdracht van de cheque plaats.
Wat zijn we trots en wat zijn ze blij met ons opgehaalde sponsorgeld.
Uiteraard hoort hier een fotomoment bij, zo leuk!
De kapitein belooft dat hij ons op de hoogte houdt van de bestemming van onze gift.
Dan begint de rondleiding.
We mogen alles zien, vanaf de boeg lopen we naar het zonnedek waar het vandaag goed toeven is.
Het grote lounge gedeelte hadden we al gezien, maar er is ook een bar aanwezig.
Door de brede gang op weg naar het restaurant zien we een fotowand met herinneringen aan alle jaren vaarvakantie's van De Zonnebloem.
Stiekem kijken we of we haar zien, maar nee.
Het restaurant is ook weer erg indrukwekkend, vooral omdat hij al helemaal gedekt staat voor het diner.
Na een kijkje in de keuken waar al hard gewerkt wordt, nemen we de trap benedendeks waar de cabines en kajuiten zijn.
We mogen in een kamer kijken van een gast en zien dat ze inderdaad van alle gemakken voorzien zijn.
De veelal tweepersoons cabines delen met een andere kamer een badkamer, waarin je zo nodig met een tillift in gedragen kan worden.
Ook krijgen we een aparte badkamer te zien waarbij de deelnemer zelfs met bed en al in kan.
Er staat ook een groot bad met een tillift.
Met een knipoog vertelt de kapitein dat ze deze geregeld vol laten lopen voor echtparen waarvan één een lichamelijke beperking heeft.
Je staat er niet bij stil hoe bijzonder het voor hen zal zijn om weer eens samen te genieten van een warm bad.
En hoe belangrijk de vrijwilligers op het schip zijn, al dan niet met een medische achtergrond.
Ook beschikt het schip over een goed uitgeruste medische post, waar eerste hulp verleent kan worden.
Niet geheel onbelangrijk.
Een vrijwilliger is zo vriendelijk om ons haar kamer te laten zien, voor ons erg bijzonder want Alice zal in zo'n zelfde kajuit hebben geslapen.
Het is klein, maar verzorgd.
Ze verteld dat de dagen lang zijn en je er eigenlijk alleen maar bent om te slapen, maar dat het werk je zoveel voldoening geeft.
Wat een helden zijn deze mensen, want voor hen is het zeker geen vakantie maar keihard werken.
Met de lift gaan we terug naar het bovendek, iets wat Evy erg mooi vind.
Een lift op een schip is ook wel erg bijzonder.
Na nog een paar mooie foto's is het tijd om afscheid te nemen.
Wat was dit een geweldige afsluiting van onze sponsortocht en wat komt het geld goed terecht.
Afgelopen week kregen we bericht van de kapitein.
Er wordt gekeken of het mogelijk is om van het bedrag een nieuwe tillift aan te schaffen voor op het gastendek.
Wat fantastisch, zo kunnen nog meer deelnemers genieten van het uitzicht!
Wat een belevenis was de Tour d'Alice.
We hebben genoten, afgezien en zijn bovenal ongelooflijk trots.
Onze dank gaat uit naar onze partners Lydia, Bastiaan en Jan voor hun support.
Maar vooral danken wij jullie, want zonder onze sponsoren was dit nooit gelukt!
Liefs,
Henk, Mirjam en Iris
Geschreven door Tour.de.alice