Op zaterdag 6 april was het weer zover.
Na een lange winterstop, waarin we alle drie hebben geworsteld met gezondheidsproblemen, is het nu weer hoog tijd om de trainingen op te gaan pakken.
De fietsen hebben weer een beurt gehad, het weer wordt langzaam beter en de fietsbroeken zijn weer uit het stof gehaald.
Henk gaat verder op een aangepast zadel, om de boel beneden enigszins te ontzien.
Mirjam is nog aan het afkicken van zware pijnmedicatie en de minimale conditie die Iris vorig jaar had opgebouwd, is weer tot een absoluut nulpunt gedaald.
Kortom, het zou weer een uitdagende rit worden...

Henk haalt Iris op in Nieuwerkerk aan den IJssel.
We hebben met Mirjam afgesproken bij de Erasmusbrug en beginnen vol goede moed.
Al gauw merken we dat we iets te koud gekleed zijn.
Ze hadden voor vandaag zon opgegeven, maar het voelt nu nog ijzig koud aan.
Als het aan Iris ligt, nemen we de kortste route naar de Erasmusbrug om ons zo snel mogelijk bij Mirjam te voegen.
Maar Henk zou Henk niet zijn, als hij niet een leuke toeristische route in gedachten had, want 'alleen langs de weg fietsen' is ook maar saai.
Die instelling brengt ons diep in de woonwijken van Capelle 's Gravenland, waar het vast een enige plek is om te wonen, maar waar ze nog niet van gezellige fietsroutes hebben gehoord...
Henk zweert dat dit niet de bedoeling was, maar ik heeft een donkerbruin vermoeden dat hij ons expres wat extra kilometers laat fietsen, gewoon om de conditie weer op te bouwen.

Als we om kwart voor 11 eindelijk die woonwijk uit zijn en ergens onder een brug staan te bekijken waar we in vredesnaam zijn, belt Mirjam waar we blijven.
We zouden toch om kwart voor 11 bij de Erasmusbrug zijn?
Oké, dat gaan we niet meer halen...
We spreken af dat we nu alle drie naar de Willemsbrug fietsen.
Vlak voordat we de Maasboulevard op draaien, begint Henk te kermen: Hij heeft kramp in zijn voet en we moeten stoppen.
Een paar keer draaien met zijn voet helpt niet genoeg, dus de schoen moet uit.
Half liggend op de stoep met zijn voet in de lucht, zorgt Henk er weer voor dat hij alle aandacht van de (gelukkig maar een paar) wandelaars en fietsers naar zich toe trekt... (zie foto)
Iris kan haar lachen niet inhouden! Nog geen half uur op pad en nu dit al.
Henk doet er nog een schepje bovenop door ook nog achteloos op te merken: "O ja, dat had ik vorige keer met deze schoenen ook, toen ik een stuk ging fietsen..." Lekker dan! We halen de zool uit de schoen en doen de veters nog wat losser, in de hoop dat we niet om deze stomme reden de fietstocht alweer moeten afblazen. Gelukkig helpt het en kunnen we snel verder fietsen naar de Willemsbrug, waar Mirjam inmiddels al een kwartier op ons staat te wachten.
Haar lichaamstemperatuur en humeur zijn inmiddels tot min 10 gedaald, dus we moeten met een goed verhaal komen om de positieve zin weer in de groep te krijgen. De foto van Henk liggend op de stoep helpt en we kunnen weer lachen!

We vervolgen onze tocht over de Willemsbrug, waar we Rotterdam zien ontwaken.
Wat een prachtige stad is het toch!
Henk heeft al een idee voor onze volgende koffiestop en daar zijn we inmiddels al wel aan toe.
We stallen de fietsen voor de deur bij café 't Vinkje, voor de ras Rotterdammers onder ons vast wel bekend.
Voor de deur staan de scootmobielen en rollators van de gasten die hier al 50 jaar hun koffie en hun biertje halen.
Henk zat hier al aan de bar toen hij nog op het lyceum zat en volgens hem zijn alleen de tv schermen erbij gekomen, verder is er niks veranderd.
Maar het is er knus en gezellig!
Iris besteld enthousiast een cappuccino, waar ze al drie kwartier naar uit kijkt, om vervolgens van de Rotterdamse dame achter de bar te horen dat er alleen filterkoffie is...
Oké, dat is wel echt ouderwets. Maar eerlijk is eerlijk, de koffie is prima te drinken!
En het kost geen drol!

Na deze heerlijke warme plons kunnen we er weer even tegen.
Het is wel echt koud op de fiets, dat is een beetje een tegenvaller.
We zetten onze fietsen in een lichte versnelling, zodat we hard door moeten trappen en zo een beetje warmer worden.
We fietsen door oud Charlois, waar Henk overvallen wordt door herinneringen uit zijn jeugd en dit ook enthousiast deelt.
We komen bijvoorbeeld door het Zuiderpark, waar Henk vroeger op zijn brommer doorheen reed om zijn eerste vriendinnetje thuis te brengen.
Wat leuk om te zien en te horen wat hij hier allemaal heeft meegemaakt!
Het Zuiderpark is trouwens sowieso een aangename verrassing, zo midden tussen de woonwijken.
Het is dat het nu koud is, maar op een mooie zomerdag is het hier vast heerlijk vertoeven.
Als we in de richting van IJsselmonde fietsen, krijgen we langzaam steeds meer trek.
We stoppen bij winkelcentrum Keizerswaard, waar we bij de Hema een lekker broodje eten.
Bizar toeval is dat Henk in dit zelfde winkelcentrum bijna 10 jaar geleden een ventilator heeft gekocht voor Alice, die toen nog in coma in het ziekenhuis lag.
Diezelfde middag is ze overleden.
Die herinnering komt ineens terug bij Henk als we door het winkelcentrum lopen, wat ervoor zorgt dat we even samen herinneringen ophalen aan die tijd en aan die dag.
We staan daardoor even stil bij het waarom van deze training en de grote fietstocht die nog gaat komen.

Als we buiten bij de fietsen komen, zien we dat het zonnetje voorzichtig tevoorschijn komt.
Je voelt meteen de warmte, waardoor we met meer zin weer op de fiets stappen.
Behalve de kou, gaan we ook de billen weer voelen, dus een beetje hulp kunnen we wel gebruiken om de moed erin te houden.
We fietsen dwars door IJsselmonde, waar we steeds dichter bij onze volgende uitdaging komen: de Brienenoordbrug.
Dat is een behoorlijke klim.
Het is voor de Iris de eerste keer dat ze op de fiets deze brug over gaat, dus ze ziet er een beetje tegenop.
Maar als het zover is, valt het erg mee.
Je gaat heel geleidelijk omhoog en met voldoende versnellingen kom je er wel.
Alleen hadden ze van Iris dat hekje op de brug wel wat hoger en wat meer dicht mogen maken, want voor iemand met hoogtevrees is dit uitzicht vanaf de fiets duizelingwekkend.
Bekijk het filmpje op Youtube via onderstaande link!!
Maar nadat we ook dat overwonnen hebben, kunnen we lekker naar beneden racen. Heerlijk!
Aan de voet van de brug vinden we dat we nog wel een laatste kop koffie hebben verdiend.

Na deze stop, gaan we weer uit elkaar.
Mirjam zal naar haar huis aan de Coolhaven fietsen en Henk en Iris fietsen terug naar Nieuwerkerk aan den IJssel.
Langs de snelste route deze keer, want er zijn weer genoeg kilometers gemaakt voor vandaag!


Henk, Mirjam & Iris

Kopieer deze link op youtube en bekijk het filmpje: https://www.youtube.com/watch?v=QYxl_VAHqCs

Geschreven door Tour.de.alice