5:30 ... Klaar om te vertrekken. Met de jeep richting Kinshasa. Altijd. Een beetje avontuur. Het wordt weer sardinez vous ...
Mais on se débrouille
Onderweg tussen Kasongo-Lunda en Kinshasa loert er achter elke hoek, onder elk stukje zanderige of modderige weg een klein mysterie of een groter obstakel. We waren met volle moed vertrokken om 05:30 uur maar een eerste lekke band zette ons met de voetjes op Congolese bodem. Een weg die er vaak geen is, meer 'wegomleggingen' dan de echte weg volgen omdat die laatste is weggespoeld of onbruikbaar geworden is. De chauffeur speurt naar de laatst nieuwe bandensporen en stuurt daar onze auto naar toe. Ongelofelijk met welke behendigheid deze chauffeurs de Congolese wegen trotseren. Als sardientjes in een ton binnen onze jeep hoppen we weer van de ene naar de andere kant. Als de ene zijn benen strekt, kan de andere zijn benen uitstrekken. En zo gaat het maar door. We stappen even uit en wandelen een stukje naar het volgende dorp terwijl onze chauffeur het wiel verwisselt. Het landschap is betoverend mooi. Een dorp duikt op. Overal worden stoelen aangedragen. Wellicht de enige die ze hebben. We voelen ons bekeken en weinig op ons gemak maar we gaan toch maar zitten om onze erkentelijkheid te betuigen. Omringd door nieuwsgierige ogen eten we de beste ananas die we ooit hebben gegeten. Terug en route. De chauffeur voelt dat er iets mis is met zijn wagen. Hij neemt een afslag en stuurt onze auto naar père Alexandre, eigenaar van een heel mooi project met een grote boerderij en meer dan 5000 koeien. Plots komt er rook onder de motorkap vandaan. We stoppen. Uitstappen en te voet verder. Samen met een ingenieur ter plekke wordt een oplossing gezocht. Er is geen bereik. We zoeken contact met onze satelliettelefoon, maar die blijkt niet opgeladen te zijn ...wel grappig hoe we toch wanhopig op zoek gaan. Met een open jeep worden we naar de zuster van Maria de Namur gebracht. Avontuurlijk maar helaas geen foto's. We zijn gered, we gaan niet onder de blote hemel slapen ?! Ze ontvangen ons hartelijk en gaan wanhopig op zoek naar een slaapplaats voor ons allen. Het lukt. Geen bereik. Niemand weet waar we zijn ... Dan toch een bericht. Een jeep van Memisa komt ons ophalen om 9:00 uur. We duiken ons bedje in.

Sabine

Geschreven door Sabinegaatopreis