Vanmorgen al vroeg ontbijten want er stonden een aantal bezienswaardigheden gepland in San Diego.
Heerlijk als je ‘s-morgens onbezorgd kunt aanschuiven aan een heerlijk ontbijtbuffet zonder dat je er zelf moeite voor hoeft te doen. Echt vakantie dus....
Nou dat viel vies tegen, met nadruk op vies... Zo dacht Herman heerlijk scrabbled eggs te eten maar na een paar happen bleek dat te smaken naar kunstmatig verkregen ei-achtige brij. Wat eten die Amerikanen vet ‘s-morgens, je maag draait ervan om als je er naar kijkt al. Dan maar een gekookt eitje. Dat kon ermee door, maar als je zin had om te gaan tafeltennissen dan had je deze eieren ook kunnen gebruiken. Genoeg gezeurd
Als eerste gingen we naar Old Town, de oude kern van San Diego waar je kon zien (wel of niet nagebootst) hoe de mensen vroeger leefden en hoe San Diego een paar 100 jaar geleden eruit moet hebben gezien. Oude winkeltjes met ouderwetse snoepjes, natuurlijk wilden we de smaak van vroeger weer proberen en hebben we er een paar gekocht. Erg leuk om te zien, en toch wel veel Mexicaanse invloeden kon je aan de hele sfeer proeven. We zijn nog even een klein kerkje ingegaan om een kaarsje aan te steken voor beide opa’s bij de heilige St. Antonius.
Hierna zijn we doorgereden (Thomas was onze chauffeur vandaag) naar Balboa Park, aangezien het snikheet was en het park heel groot, voornamelijk bestaande uit veel musea en de San Diego Zoo hebben we besloten dat ik even wat foto’s zou maken om er een indruk van te krijgen. De heren zijn niet zo “musea-minded” en voor de Zoo hadden we geen tijd meer.
Dan maar doorrijden naar Downtown om de USS-midway, een reuze Amerikaans vliegdekschip uit WOII te bezoeken. Lees langslopen want het vliegdekschip opgaan zou ons de rest van de dag kosten en daar was natuurlijk geen tijd voor....
De honger en dorst sloegen toe even wat eten bij een visrestaurant aan het water. Tsjonge wat was het hier druk, we waren niet de enige met een rammelende maag. Wel heerlijk vis gegeten als variatie op alle BURGERS.....
Ok, ik wilde natuurlijk niet weggaan zonder de “Kissing Statue” te bezoeken. Een standbeeld als eerbetoon aan een militair. Nog even met Herman een kusje.... en doorrrrrr
Van hieruit zijn we gaan rijden langs de kust van San Diego naar het zuidelijkste puntje Point Loma.
We passeerden Pacific Beach, waar we even zijn uitgestapt maar de brandende zon toch wel erg bepalend was om maar weer snel de airco in de auto op te zoeken.
We hadden gehoopt hier veel surfers te zien, maar helaas was dit niet het geval. Het strand zat wel vol met heel veel jeugd die hier gezellig in groepen met elkaar aan het kletsen waren. Ik vond de sfeer hier echt heel leuk. Echt de Californische sfeer zoals je die in sommige films ziet. De boulevard bestond uit winkeltjes/kleine eenvoudige restaurantjes, rolschaatsende jeugd, stoere kerels met gebruinde getatoeëerde lichamen kijkend naar mooie, schaarsgeklede meiden. Leuke bay-watch huisjes op het strand...echt het melodietje van ‘California Dreaming....” speelde door mijn hoofd. Het had iets heel idyllisch.
Door Ocean Beach vervolgden we onze weg naar de Sunset Cliffs. Prachtige rotskust waar je oneindig de zee in keek.
Waarom zijn de Japanners toch echt overal?????? Er is nog geen plek, geen straat, geen restaurant geweest in de dagen dat we voet aan land hebben gezet dat we ze niet tegenkwamen. Begrijp me niet verkeerd, heb niks tegen Japanners, maar als ze iedere keer voor je neus gaan staan zonder enige schaamte dan ook omdat zij precies hetzelfde punt op de foto willen zetten, dan baal ik er wel even van ja....
Onderweg naar Point Loma doorkruisten we een gebied, echt voetbalvelden zo groot, met allemaal oorlogsgraven. Links en rechts van de weg waar je ook keek zag je graven. Heel erg indrukwekkend. Het waren de graven van militairen die gesneuveld waren tijdens verschillende oorlogen (WOI, WOII, Vietnamoorlog) maar ook helden, een ook de onbekende soldaat......
Point Loma is het uiterste puntje van San Diego. Hier staat het Cabrillo National Monument.Dit monument is neergezet om de Portugese ontdekkingsreiziger, Joao Rodrigues Cabrillo, te herdenken die als eerste Europeaan de Amerikaanse Westkust van Amerika betrad. En natuurlijk wilde ik mijn landgenoot niet mislopen.... Je hebt trouwens ook een geweldig mooi uitzicht over de baai van San Diego.
Hierna heerlijk even uitrusten in het hotel. Aangezien het zwembad, wat niet al te groot is, vol zat met Amerikanen en gillende jeugd, toch maar even neergeploft op bed en opgefrist.
De avond afgesloten met natuurlijk, hoe kan het ook anders, een culinair etentje in Little Italy, een voornamelijk Italiaanse wijk in San Diego. Heerlijk gegeten!!
Snel ons bedje opgezocht, morgen verlaten we San Diego, het is zo anders als Los Angeles, hier waan je je eigenlijk min of meer toch in de Mexicaanse sfeer wat de stad een zeer relaxed gevoel geeft. San Diego bruist...
Morgen vertrekken we richting Twenty Nine Palms, waar we een hotel hebben heel dicht bij Joshua Tree National Park.
Voor nu oogjes dicht en snaveltjes toe.....slaap lekker

Geschreven door PeggesGo.USA