Het uitstapje naar Vincennes begon gisteren met een diner met chancellor David Bathe als host, daarna inchecken in het hotel en vervolgens op pad voor bezichtiging van een aantal gebouwen in het donker. David was heel enthousiast over de sobere verlichting en de sfeer die je dan hebt. We zijn langs wat gebouwen gelopen, die we vandaag van binnen en buiten bekeken hebben. Het was een lange dag: veel geschiedenis, veel luisteren en veel water. Het was onverwachts vrij warm in Vincennes. Het weer is zo onvoorspelbaar; de temperatuur gaat soms opeens 20 graden (Farenheit!) omhoog.

Het was een korte nacht. Na een stevig ontbijt zijn we naar het National Historical Park gereden en hebben we eerst naar het museum geweest en hebben we een documentaire over George Roger Clark bekeken. Hij is degene die het gebied op listige wijze met een klein leger en met behulp van enkele Franse vrijwilligers veroverd heeft van de Engelsen. Hier kun je er alles over lezen: https://www.nps.gov Het is een indrukwekkend verhaal, met veel ontberingen (een week door ijskoud water van de Mississippi rivier lopen!). In het museum waren beelden van een Fransman, een Engelsman, een Amerikaan en een Indiaan (foto 1).

Daarna hebben we het Memorial monument (foto 2) van binnen bekeken. Er stond een groot bronzen beeld van George Roger Clark (foto 3) en de muren waren prachtig beschilderd (1 van de schilderingen op foto 4). Het dakraam was van glas (foto 5)

Het park ligt aan de Wabash River, die ook door Lafayette stroomt. Ik kom er elke dag langs. De rivier scheidt Indiana van Illinois. Bij het park is het mooi breed (foto 6). Ze hebben zelfs een Memorial brug voor Clark! Het is zoveel Memorial, dat ik me even af vroeg of hij belangrijker voor de Amerikaanse geschiedenis is dan bijvoorbeeld president Abraham Lincoln. Hij heeft het gebied veroverd, dat net zo groot was als de 13 staten, die toentertijd de Verenigde Staten vormden, maar toch, het is best veel. Typisch Amerika dus! Men heeft mij verzekerd dat hij niet belangrijker was!

We hebben ook nog de oude kathedraal, Basilica of St. Francis Xavier bekeken. Het heeft mooie glas-in-lood ramen, die betaald zijn door de rijken. Ze hebben dan een Memorial naambordje onder het raam gekregen. Er stonden ook wat beelden (foto 7) en er was een klein kerkhof waar in de loop van de jaren 5000 mensen begraven zijn geweest.

Daarna was het tijd om naar de technische faculteit van de Vincennes University te gaan. Bij de deur stond er een welkom bord (foto 8) voor ons. We zijn ontvangen door de decaan. Hij vertelde zo enthousiast over technologie. Ik zag er allen mannen rondlopen en heb hem gevraagd of er ook vrouwen zijn. Die zijn er wel en ze proberen meer te werven. Dat doen ze door high schools te bezoeken en scholieren uit te nodigen om een kijkje te komen nemen. Net als wij dus!

Daarna was het gelukkig tijd voor de lunch! We waren al sinds half acht op pad! We waren voor de lunch uitgenodigd door de president van de universiteit. Ook de vice president was aanwezig. Met haar heb ik een lang gesprek over medezeggenschap gehad. Bij hun is de Ondernemingsraad een adviesraad. De president kan adviezen naast zich neerleggen; dat doet hij pas nadat hij advies gevraagd heeft aan het bedrijfsleven. Maar uiteindelijk heeft hij de beslissende stem! Ze was zeer te spreken over onze lokale medezeggenschap; ik heb haar over de school- en dienstraad verteld. En ze vertelde iets interessants: als je 60 jaar of ouder bent, mag je gratis aan de universiteit studeren. Moeten we ook in Nederland invoeren! Trouwens, van de president van de Vincennes University mag ik hem altijd bellen of mailen als ik meer wel weten!

Na de lunch zijn we Grouseland geweest. Dat is het huis van de negende Amerikaanse president, William Henry Harrison. Het wordt ook wel het 'Witte Huis van het westen' genoemd. Het was het eerste stenen huis in Indiana; zie foto 9. Heel interessant om het te zien. Helaas mochten er binnen geen foto's gemaakt worden.

Om 4 uur waren we klaar en konden we terug rijden naar Lafayette. Dat duurde ruim 3 uur. Bij terugkeer kreeg ik te horen, dat de studenten naar mij gevraagd hadden. Ze hebben mij gemist!
 

All man are created equal (Dag 11 Thomas)

Vandaag is de dag afgesloten met een prachtige cabaretvoorstelling met als thema, jawel, de politiek. De dag zelf is vrij om ergens heen te reizen. De keuze was ver reizen naar St. Louis of Indianna of toch dichterbij naar Springfield (Voor de Simpsons liefhebbers, nee het is niet op deze stad gebasseerd). De keuze viel op Springfield en ik ben niet teleurgesteld. In deze stad is Abraham Lincoln groot geworden in de politiek. Er is dan ook van alles te doen op het gebied van politiek en de civil war. We beginnen bij het Lincoln museum en het is echt een heel erg goed museum. Er is veel informatie te vinden en al zijn beroemde uitspraken zoals:

Four score and seven years ago our fathers brought forth on this continent, a new nation, conceived in Liberty, and dedicated to the proposition that all men are created equal.

En alle mensen gelijk betekende voor hem ook alle afro-amerikanen. De slavernij is o.a. door zijn toedoen gestopt en veel afro-amerikanen vochten mee in de civil war tegen het zuiden. Beide is politiek gezien erg knap want er was in het hele land erg veel weerstand tegen. De weerstand werd prachtig weergegeven met een ruimte waar je doorheen liep en (digitaal) allerlei mensen hoorde klagen over Lincoln. Het moet een enorm moeilijke tijd geweest zijn voor hem. Het was ook goed aan zijn gezicht te zien. Het is zoveel ouder geworden in maar een paar jaar. We lachen weleens om Obama zijn ouder worden maar dat is niets vergeleken met Lincoln. Verder had het museum allerlei technische hoogstandjes om het verhaal goed te vertellen. Kijk gerust eens de video hieronder om een goed beeld te krijgen
https://www.youtube.com/watch?v=k2T8aA9539s
In het museum zijn ook een enorme hoeveelheid vrijwilligers aan het werk. Sowieso zie je veel vrijwilligers op allerlei niet commerciele plaatsen. Volgens mij zijn er hier een heleboel mensen erg vroeg met pensioen gegaan of iets dergelijks. Ze zijn overigens allemaal even vriendelijk, je voelt je erg welkom.

Vervolgens gaan we naar Illinois state Capitol. Oftewel het binnenhof van de staat Illinois. Wat een prachtig gebouw naar Griekse stijl. Heel veel marmer. Het moge duidelijk zijn dat ze daar hier gek op zijn. De plek is vaak onderwerp van discussie. De staat Illinois heeft ongeveer 13 miljoen inwoners. Hiervan woont bijna 10 miljoen in Chicago. De vraag is dan ook of het niet rechtvaardiger is om het naar Chicago te verhuizen. Echter tot op heden is dit niet gebeurt. Veel gebruik maken ze overigens niet van het gebouw. Al maanden is er soort van patstelling.

's avonds naar second city. Een groep die lijkt op de humor van saturday night live. Het onderwerp is dus politiek en ook hier zie je echt twee kampen. Het gaat niet meer om de inhoud maar om ben je republikein of democraat. De avond is overigens erg leuk en de cabaretiers zijn erg goed. Ik heb denk ik ongeveer 50% van de grappen meegekregen (veel ging ook over de senaat en die mensen ken ik niet) en erg hard moeten lachen. Toch boezemt het mij angst in om te zien hoe verdeeld dit land eigenlijk is.

Geschreven door NoorderpoortgoesUSA