17 september naar Gubbio

We vertrokken vanuit onze B&B, iets later dan gewoonlijk, de etappe is maar 10 km. De buienradar had regen voorspeld, maar die bleef uit. Bij het kerkje van Loreto aangekomen begon het toch te regenen en deden we een regenjas aan en trokken de hoes over de rugzak. Toen we nog eens naar het kerkje keken zagen we de deur wat openstaan en toen we binnenkwamen gingen de lichten een voor een aan. Het is een mooie kerk, onder het hoogaltaar was er een crypte, mooi gebouwd. Bizar voor zo’n klein dorp.

De tocht gaat door een brede vallei waar een autostrade doorloopt en waar de bebouwing toeneemt naarmate we dichter bij Gubbio komen. De weg was goed aangeduid en soms was er een rustplek voor pelgrims.

Aan de rand van de stad is er een oud Romeins theater dat nu nog gebruikt wordt voor opvoeringen. In de straat naast de stadsmuur was er een markt bezig.

We liepen door de poort en zagen in een parkje een standbeeld van Franciscus met de wolf. Het is een oud verhaal: Gubbio werd geteisterd door een agressieve wolf die zelfs mensen aanviel. Het werd zelfs zo erg dat de wolf binnen de stadsmuren kwam en de mensen bang waren om nog ongewapend buiten te komen. Toen Franciscus in Gubbio was ging hij er op uit om met de wolf te praten, hij stelde hem voor de mensen gerust te laten in ruil voor voedsel. En zo geschiede het, in ruil voor eten, liet de wolf de inwoners met rust.
Gubbio noemt zich de mooiste middeleeuwse stad en dat kan wel. De historische stad binnen de muren is authentiek met smalle straatjes tegen een berghelling aangebouwd, met een hoop kerken, een paleis van de hertog dat immens aantoont, een kathedraal tegenover de hertogelijke residentie. Veel werken van een plaatselijke kunstenaar Ottaviano Nelli, die de fresco’s in de kathedraal schilderde ( die ze pas in 1940 terug ontdekten, tot dan zaten ze onder een laag pleister). Het is hier toeristisch, maar niet te. Wel veel winkeltjes met prutsen en wat bars en restaurants met redelijke prijzen ( de cappuccino nog altijd aan 1,5€).

Het begin wel te regenen en ik vrees dat het voor de rest van de dag en nacht en morgen is. We zitten in een hotel in de middeleeuwse stad, op de tweede verdieping en het straatje achter het hotel bevindt zich ter hoogte van onze verdieping, er is een terrasje en binnentuin aan het einde van de gang.

We zijn gaan eten in een restaurantje wat verder waar ze voor Myriam een aangepaste spaghetti ( er zijn zoveel soorten dat de juiste naam me ontsnapt) maakten, voor mij een hamburger en wat witte wijn. De stad lijkt wel uitgestorven bij dit weer. Na ons bezoek sloten ze af.

Geschreven door MGtevoetnaarRome