De vorige 2 dagen waren zalige wandelingen in de Franse Ardennen. het is een weidser landschap dan de Belgische met zachte glooiingen , soms kilometers door de bossen dan weer langs weiden. om de paar kilometer kom je een dorpje tegen waar weinig te beleven valt maar wel met een stuk geschiedenis van de streek. Gisteren kwamen we aan in Aubigny-les-Pothées, een van de vele dorpen die eigendom waren van de kanunniken van Reims. De B&B lag op een heuvel, luxe kamer en zwembad en vooral een prachtig uitzicht. We hebben met de familie genoten van een vijfgangendiner op het terras met een selectie van wijnen en zijn tot laat blijven praten en dat alles voor 65€.

Op hun aanraden hebben we een ommetje gemaakt langs een Karmelietessenklooster boven op een heuvel. Het is echt een oase van stilte. De kapel is helemaal uit glas, geïntegreerd in de omgeving. Een zuster kwam een praatje maken en vroeg of we niets nodig hadden. Als je ooit tot rust wil komen, er is een mooi gastenverblijf .

Nu zitten we in een gîte in Lalobbe, waar we zelf gekookt hebben met de eerder vermelde pot spagettisaus. We zijn gehuisvest in een huisje met een hoog Bokrijkgehalte. Het is hier feest, links is er een Afrikaans optreden, rechts kermis en disco.

Op deze plaats zou ik een ode willen brengen aan Terlanen waar je in een dorp van 600 inwoners 3 cafés hebt. Hier moet je daarvoor naar een stad met minstens 3 historische sites. Na de middag hebben we regelmatig waanbeelden van een Aquarius promostand of een pop-up café achter een bocht. Je kan bij deze hitte niet genoeg water meedragen en het is dus improviseren. Vaste punten zijn gemeentehuizen en kerkhoven, al wordt hier blijkbaar weinig gestorven. En anders is het aanbellen. Gisteren klopten we aan bij een openstaande deur om water. Een oudere vrouw gaf het met plezier. Net toen stopte een ziekenwagen voor de deur. Na het grapje van "je komt toch niet voor ons" kwam er uit een andere kamer een man in een rolstoel. Zijn 2 benen waren geamputeerd en hij moest voor verzorging naar het ziekenhuis. Het was even aanpassen aan de situatie.

Met lijf en leden vlot het wel, alleen wat gezeur van kleine tenen die zich bij dit warme weer wat opgesloten voelen. Soms ook een kuitkramp maar dan laat ik me zoals Neymar kreunend in het gras vallen wachtend tot iemand reageert.

Verder hoop ik dat de BBQ in Zavelenborre vlot verlopen is.

Tot horens, Myriam en Guido.