Vandaag was een perfecte wandeldag. De dag begon met een goed ontbijt met alles erop en eraan of toch bijna, met de Italiaanse toets van taart en gebak. In Stia was alles in voorbereiding voor de trail. Wij vertrokken langs de andere kant. De tocht ging in de richting van een natuurgebied, het nationaal park Casentino, een bosreservaat waar we 3 dagen in rondtrekken. Het is 36.000 hectare groot, met steile hellingen en diepe dalen. We stapten door
het oude beukenbos van Sasso Fratino dat sinds 2017 deel uitmaakt van het UNESCO-Werelderfgoedgebied «Oude en voorhistorische beukenbossen van de Karpaten en andere regio's van Europa».

In de aanloop gingen we langs een aantal kleine dorpjes tegen de berghelling ingeplant. Het is zondag en je hoorde overal in de bergen de klokken luiden, wat altijd een gevoel van welkom geeft. We kwamen een kerkje tegen van de elfde eeuw waar de mis bezig was, het stond er vol met wagens, er was wel wat volk.

In het bosreservaat was het klimmen naar 1200 meter, het was best moeilijk wandelen op de keien. Op sommige plaatsen was er weer een invasie van insecten. Het was lopen tussen de bomen en laverend langs beekjes. Het is een wonder dat, na de hitte van de zomer, er nog zoveel water uit de bronnen komt.

Het doel van de wandeling was de hermitage boven van Santa eremo de Camaldoli. Franciscus zou er een tijd verbleven hebben toe hij terug kwam van het Midden Oosten, via Venetië en Firenze. Voor het laatste geleide bezoek waren we net te laat. We hebben iets gedronken in het bijhorende winkeltje met alle producten die de kluizenaars maken . ( het leek me een geweldig assortiment ).

Op de tocht naar beneden kwamen we nog langs een kapel van de heilige Romualdo. Het dorp beneden is niet veel meer dan nog een abdij en 3 restaurants. In een ervan, dat ook kamers verhuurd, slapen we.

Geschreven door MGtevoetnaarRome