Na de pizza gisteren, hadden we een rustige nacht, er was wel een optreden op het dorpsplein, maar dat stopte stipt om 23u.

Voor het ontbijt hebben we terug onze traditie opgepikt: een crema of marmelade met cappuccino in een bar, tussen de italianen op weg naar het werk.
De tocht van vandaag is eenvoudig te beschrijven: 1000 meter naar omhoog naar de pas van Consuma. Er was wat ongerustheid in het team, aangezien het een tijd geleden was dat we dit nog gedaan hebben, maar het ging beter en sneller dan verwacht.

Het eerste stuk van 500 meter stijgen ging via een asfaltbaantje langs de wijngaarden van Rufino. Je weet wel, de chianti in dikbuikige flessen in een rieten mandje dat we dronken in onze studententijd, in de lege fles staken we een kaars en mijmerden daarbij met een sigaret over de zin van het leven, de idealen.

We kwamen in een dorpje Diacetto waar we een biologische en vegan bakkerij vonden, die nog met hout stookten. Het was eerder een bedrijf voor dit kleine dorpje, we dronken er koffie en aten een stuk pruimentaart.

Daarna begon het tweede stuk van de beklimming, iets ruiger door een loofwoud, waar men bezig was bomen te rooien. Het was pittig, maar viel best mee.

Een probleem voor ons is de discussie over de ideale picknick plaats. Myriam zag een tafel staan in verlaten vakantiehuis, ik vond het niet te doen. Het compromis was een oude verroeste schommel voor een verlaten gebouw.
De étappe stopte aan de kerk in een bergdorp, de slaapplaats is er juist naast. De restaurants zijn dicht wegens jaarlijks verlof, een bar was open op de col, het restaurant verderop leek er wat louche uit te zien. Het was dus een foccacio met massa’s kaas voor Myriam en met salami voor Guido met een glas wijn boven op de col.
Het weer was vandaag heerlijk om in te stappen en de vergezichten in het Toscaanse landschap adembenemend.
Morgen is het 1000 meter bergaf en zo kunnen we op zondag weer klimmen.

Geschreven door MGtevoetnaarRome