Na een weekeindje weer thuis te zijn , mijn spullen weer opgeborgen te hebben en nog de 60 ste verjaardag van Anne te hebben gevierd te hebben maak ik de balans op van mijn fiets avontuur.

Ik vond het in het begin heel spannend om zo mijn reisverslag en foto’s op Pindat te zetten. Nu vind ik het alleen maar leuk dat ik dat gedaan heb en jullie zo met me meegeleefd hebben. Het deed me goed om jullie leuke en bemoedigende reacties te lezen. Dat was een kadootje en had ik niet verwacht.

Het was leuk om met de voorbereidingen bezig te zijn en plannen te maken. Ik heb regelmatig stukken gefietst om wat kilometers in de benen te krijgen. Antonie heeft de fiets na gelopen en voor miij nieuwe brede anti lekbanden om de fiets gelegd. Ook heb ik nog spullen worden aangeschaft, zoals het route boekje van de heer benjaminse van Eindhoven naar Barcelona, fietstassen, matje, slaapzak (plus 15 graden), pannensetje, lampje, goede fietsbroek en ook een stoeltje en tentje (die Annemarie al getest heeft op weersbestendigheid haar klimvakantie )

Zelf kijk ik met veel plezier terug op mijn fiets avontuur.
Ik ben geen problemen tegen gekomen die ik niet kon oplossen. Alle beren die ik van te voren bedacht had om op mijn weg tegen te komen vielen mee.

• Ik heb geen pech of lekke banden gehad. Mijn fiets heeft het zwaar gehad tijdens de tocht over de onverharde paden, door modder en over heuvels.
• Ik ben regelmatig stukjes verkeerd gereden. Maar ik kon altijd wel weer de route oppakken. leve GPS op de mobiel
• Ik heb wel wat fysieke ongemakken gehad, maar geen hinder van gehad
• zoals een gekneusd pinkje(geen idee hoe ik er aan gekomen ben, maar hij was ineens stijf dik en pijnlijker)
• blauwe plekken De fiets is zwaar met bepakking en zo nu en dan vang je hem dan op met je benen wanneer de fiets dreigt te vallen
• ik ben gevallen op een stukje waar het gras waarover ik fietste glad was en ik slipte, dat maakte dat ik maar even een stuk ben gaan lopen om me weer wat zeker te voelen.
• ik had wel wat adem en conditie te kort en tekort wanneer ik heuvel op ging maar de beloning van het uitzicht was altijd wel weer

een kadootje

• ik had weleens gevoelige billen wanneer de route wat langer was.
• Ik heb me weleens alleen gevoeld dat kwam meestal door te hoge verwachtingen die ik van tevoren had en dan even tegen vielen
• Ik heb het koud gehad wanneer het een paar keer 3 graden in de ochtend was (lagen kleding fleece dekentje in de slaapzak en een colletje op mijn hoofd hielpen dit te verlichten en een hotel helemaal)
• De weg was weleens saai en en sommige kilometers had ik best wel willen overslaan, maar gelukkig kwam er altijd wel weer wat moois op je pad (lekker appeltje, druiven, vogels uitzichten een reetje bloemen bomen of een leuke ontmoeting etc) wat dat weer goed maakte.

Ik had gedacht dat ik meer tijd had om te lezen of te tekenen. Maar de avonden waren zeker de laatste weken koud en kort en de dagelijkse beslommeringen als tentje op zetten boodschappen doen, kletsen met mensen die je tegenkomt, pindat bij houden foto's maken en slapen kosten tijd.
Het was heerlijk om zo door een mooie natuur op over het algemeen rustige wegen , fietspaden en onverharde wegen te fietsen. Ik ben veel lieve, boeiende, bijzondere en/of behulpzame mensen tegen gekomen met bijzondere verhalen.
Het was heerlijk om zo in mijn eigen ritme alles te kunnen doen en zelf te kunnen beslissen.
Ik heb het heerlijk gevonden om zo tijdens deze tocht in het moment te leven en me niet druk te maken over wat is geweest of wat gaat komen.

Geschreven door Marlien.op.expeditie