Na een koude nacht heerlijk bijgekomen onder een heerlijke warme douche. Mijn vriendelijke behulpzame Franse buurman van 80 jaar had in de nacht mijn power bank in zijn Eriba caravan opgeladen en had een kop koffie, brioche boterhammen en appels uit eigen tuin voor me neergelegd. Hij vond het fijn om mij zo bezig te zien met mijn fiets en tent. Het haalde herinneringen boven dat hij dat vroeger ook fietstochten maakte met zijn tent. Ik heb diep respect voor hem dat hij nadat zijn vrouw is overleden en een hart operatie heeft ondergaan in zijn eentje op pad gaat nog een rots beklommen heeft die bekend is uit de geschiedenis en dat Mitterrand hem een periode elk jaar beklommen heeft en hij zo vriendelijk en ondernemend blijft. Verder was er een Amsterdams stel waarvan hij gepensioneerd is en van plan was om ook een langere fietstocht te maken. Hij had van zijn collega’s al een mooi t-shirt gekregen met een fiets erop. Ik heb hem mijn spullen en reisboeken van meneer Benjamins laten zien waar hij heel blij mee was. Na 10 km gefietst te hebben kwam ik langs Taize . Ik was nieuwsgierig omdat toen ik een jaar of twintig was er veel liefs bekenden daar naar toe gingen. Het is een oecumenisch mannen klooster waar met name jongeren vanuit de hele wereld naar toe gaan . Toen ik er naar toe fietste kwam ik een Nederlands stel met baby tegen die er al 7 keer waren geweest. Ze zeiden dat er om half een een dienst was waar erg mooi gezongen wordt en ik tegen vergoeding mee kon eten na de dienst. Deze kans kon ik niet laten lopen. Het is een heel vriendelijk plaatsje met veel bloemen. Bij de kerk aangekomen waren er allemaal groepen die aan het discussiëren of aan het bewegen of aan het zingen waren. Er was een grote expositie ruimte waar je van alles kon kopen wat de monniken gemaakt hadden en veel informatie boekjes en kaarten . Bij de dienst werd er heel mooi gezongen en kort gesproken in verschillende talen en een tijd was er stilte ruimte voor meditatie. Daarna stond ik een tijd in de rij voor mijn eten. Ik vond het indrukwekkend om een keer mee te maken maar was ook blij dat ik weer op mijn fiets kon stappen om verder te gaan over de voie verte een oude spoorbaan door de Bourgogne. Het pad liep gelijkelijk omhoog en omlaag. Nu wat meer weilanden met witte koeien wijngaardend en bossen daarna een stuk langs de voie bleu waar je langs allemaal sluizen fietste . Er is een groot verval. Ik was van plan om naar Beaune te fietsten maar gezien gisteren dat het niet lekker is om laat op de camping aan te komen ben ik in Chagny gestopt .

Geschreven door Marlien.op.expeditie