Het was vanochtend mistig en waterkoud op de fiets. Na een kort stukje op drukke wegen gefietst te hebben in Sedan kwam ik weer uit op het mooie fietspad langs de Maas. Langzaam zag je de mist wegtrekken. Om een uur of tien kwam ik bij Charleville Mézières aan. Ik wilde heel graag place Ducale zien. Antonie was er een keer naar toe geweest met de motor en terwijl het toen in heel Nederland slecht weer was zaten zij daar lekker op een heel mooi plein in de zon. Helaas was het nu koud en waren er bijna geen mensen op de terrassen. Het is inderdaad een heel mooi plein maar met waterkoud weer is het niet gezellig. Ik heb er nog wel een kop koffie gedronken. Ik vroeg me zelf af waarom ik ervoor was omgereden? Om een uur of 11 zat ik weer op het fietspad. Langzaam aan brak de zon door en wisselde diverse soorten wolken zich af. Het is echt waanzinnig mooi fietsen tussen al die mooie bergen met hier en daar rotsen en de herfstkleuren weer zichtbaar. Ik zag nog een ree staan aan de kant van de Maas. Om een uur of 5 kwam ik bij de Auberge aan en die was dicht en de achterdeur ook. De zon scheen nog en heb nog heerlijk in het zonnetje gezeten. Toen ik belde gaf hij aan dat ik achterom moest lopen. Ik stond toen bij de buurman in de tuin. Ik begreep niet wat hij allemaal zei en gaf mijn mobiel aan de buurman. Het bleek dat er sleutelhokjes waren met een code en dan kon je met de sleutel erin. Het was een oud hotel met vloeren die kraakte. Terwijl ik naar mijn kamer zocht. Hoorde ik boven me de vloer kraken van iemand die daar liep. Had een beetje een idee van een spookhuis. Ik heb op mijn kamer een kopje koffie gezet en die buiten in de laatste zon opgedronken. Ik zag op de weer app dat het morgen nog mooi weer is maar het weekeinde overdag veel regen voorspeld wordt. Ik heb besloten om morgen naar Namen te fietsen en vanaf daar de trein naar huis te nemen.

Geschreven door Marlien.op.expeditie