De mannen uit Antwerpen gingen eerst naar Barcelona op de fiets en vandaar naar Thailand en Indonesië en blijven een jaar op pad. Na een natte tent ingepakt te hebben en het ontbijt en koffie ging ik op naar Langres. Het eerste stuk ging erg lekker windje mee vlak asfalt. Toen dacht ik nog ik kom heel bijtijds op de camping aan. De weg liep voor een lang gedeelte langs het kanaal tussen de Marne en de Saône of het kanaal tussen de champagne en deBourgogne. Ik kwam op de hele weg langs het kanaal 2 fietsers een paar wandelaars en wat vaker vissers. Het was dus hele stille weg. De kwaliteit van het pad was wisselend. Afvalt met gras er tussen , net geasfalteerd asbak met een dikke laag grit. Jammer genoeg ging de wind draaien en reed en liep ik ook nog een stuk door een blubberig tractor spoor. Ik was verkeerd gereden en dacht door op de kaart te kijken dat door dat pad te volgen ik weer op mijn route zou komen. Maar toen mijn fiets al blubberig was ben Ik maar weer omgedraaid en een stuk terug gereden om de route weer op te pakken. 10 km voor Langres ging de route van het kanaal af en werd het behoorlijk klimmen en dalen. Langres ligt op een hoog plateau erg strategisch. Uit eindelijk was het een uur of 5 voor ik in Langres aankwam. Ik dacht me zelf eens te verwennen met een nachtje hotel. Helaas bleek het ibus budget hotel vol te zitten. Toen naar de stadscamping die er vlakbij lag. Uiteindelijk is een camping ook wel makkelijker om je fiets schoon te maken. S’avonds bij een restaurantje bij het beeld van de filosoof Diderot gegeten. Het was er lekker warm, er waren veel gasten en de patat en mosselen smaakte erg lekker . Toch vond ik het wel een beetje ongezellig zo in mijn eentje te eten. Bij het fietsen vind ik dat helemaal niet erg. Het is soms jammerder wanneer je langs een heel mooi stuk rijd en even stopt om te genieten ik het niet kan delen.

Geschreven door Marlien.op.expeditie