Het wordt een lange reisdag. Om half 4 in de ochtend opgehaald. De fooi-enveloppen worden aan Rachid en Ali gegeven. De mannen hebben het verdiend :16 dagen in een blinkend schone bus door Marokko toeren, dwars door de bergen, dorpjes, ons voorzien van flesjes water en vooral in- en uitladen van de bagage!! Hans doet het bedankwoord namens de groep aan Omar.
We worden uitgeleide gedaan door Omar die nog een week bij zijn familie blijft en lekker bij kan komen.
We vliegen om 6.05 vanuit Marrakech naar Casablanca waar we 6 uur gaan doorbrengen voor de laatste binnenlandse vlucht. Deze vlucht duurt 25 minuten😉😉.
Bij de overstap weer handbagage door de scan. En weer een chagrijnige beambte😟!!
De tijd wordt op een gezellige manier doorgebracht. Er wordt gekaart, gelezen, Skip Bo spel gespeeld, nagepraat /gekletst, Marokkaans geld opgemaakt, tukkie gedaan enz. enz.
De tweede vlucht verloopt prima en we landen al gauw in Nador. Daar begint het circus bij de douane. Na het scannen van de handbagage sluiten we als laatsten aan bij de overige passagiers. Zij worden snel gecontroleerd en doorgelaten. Onze groep is aan de beurt. Willem als eerste.... Er wordt gekeken en gebladerd in zijn paspoort. De beambte kijkt steeds op maar er gebeurt niets. Dan lopen er ineens mannen in een net pak en veel politie. Diana gaat Omar bellen en de telefoon wordt doorgegeven aan een man. Wat blijkt : we hebben op een binnenlandse vlucht een 'Sortie' stempel staan en omdat we uit Casablanca komen, klopt dit niet. Tja, wat hebben we gedaan in Casablanca.
Uiteindelijk, na heel veel gedoe en héel véél tijd, kunnen we verder. Nog 2 bagagescans en weer een douanebeambte die bladert in het paspoort en ons bekijkt kunnen we door.
Één mannetje wacht ons op en gaat ons voor naar de 'Depart'. Hij heeft stevig de pas erin en via een achterafje worden we weer verder geleid door een ander mannetje. We worden er helemaal giechelig van. Maar dan staan we toch bij de vertrekhal bij de deur met AT684..... dat moet het zijn. En weer langs een douanebeambte maar..... geen bagagescan! We zien de deur met Rotterdam AT684 en kunnen meteen gaan boarden.
Het vliegtuig zit behoorlijk vol met Marokkaanse vrouwen en mannen. Wij, Nederlanders, mengen zich en converseren indien mogelijk. We krijgen Marokkaanse kip met citroen. Een heerlijk gerechtje. En ook vandaag een klein taartje als dessert.
De vlucht gaat voorspoedig en we landen heel mooi op tijd 'op Rotterdam'. Wat een verschil met Schiphol..... lopend naar de aankomsthal met 2 bagagebanden. Onze koffers zijn allemaal gesealed!!
Ramona staat al fijn klaar met een warme bus. Via Alkmaar, waar Anneke van Leeuwen afscheid neemt rijden we naar de Catzstraat. We nemen afscheid van elkaar en ieder gaat zijn weegs.
Allemaal onder de indruk van hetgeen we gezien, gedaan, ervaren en beleefd hebben.
Marokko........ prachtig, bijzonder land!

Geschreven door Marjanvakantie