Het ontbijt in Magnolia House werkt een beetje op onze lachspieren. Een klein kamertje met net ruimte genoeg. Zogezegd : je kan je kont niet keren 😅
Het aanbod is gevarieerd maar niet ingesteld op een grote groep. Och, wat doet die mevrouw haar best. Uiteindelijk heeft iedereen voldoende.
Auto's weer ingepakt en "en route".
Tijdens deze reis hebben we veel wegwerkzaamheden gezien. Dat wordt middels borden duidelijk aangegeven. Bij die borden staan dan ook nog Afrikaners de hele dag met een oranje vlag te zwaaien. Ze staan daar dik ingepakt, inclusief handschoenen, in de warme zon. Een heel bizar gezicht!
We rijden over een kustweg met aan weerszijden zand. Asfalt op het strand 😉😅. Ook in deze streek zien we sloppenwijken maar ook prachtige huizen.
Ook op deze huizen zie je bordjes met 'ADT-armed response'. Landelijke RegioControl?
Links van ons zien we de zee. Af en toe een fotostop en een walvisspot😉. Rechts verrijzen steile rotsen met waarschuwingsborden voor Babboons (bavianen). Auto's dichthouden dus. Alles wat eetbaar is pikken ze eruit!
We naderen Cape of Good Hope... en we waren niet de enigen. Wat een rij voor de kassa😒
We rijden nog best een stuk richting de Kaap. Hier zien we weer een diversiteit aan planten. Als we de auto's hebben geparkeerd gaan we eerst lunchen. Er zitten hele brutale vogels die stukken van je brood vlak voor inname wegpikken. Regelmatig horen we kreten 😅.
We verdelen ons. Een deel gaat lopend naar de vuurtoren, de ander met het kabelbaantje. Ook riant! Het uitzicht is fantastisch. Met de kou valt het ontzettend mee. De eerste groep gaat verder lopen en de andere weer met het kabelbaantje terug.
We treffen elkaar bij het bord Cape of Good Hope. De eerste groep heeft een prachtige wandeling gedaan hoewel het laatste stuk best heftig was.
De auto's zijn later op de aankomstplek van de wandelaars geparkeerd zodat we instappen en richting Simons Town rijden. Volgens onze gegevens kunnen we daar pinguïns spotten. Op deze plek ( Bounders Beach) wordt een entreeprijs gevraagd. Voor het korte tijdje dat we hier kunnen zijn is het een best bedrag dus we keren om. We lopen verderop door een hekje en...... we zien pinguïns maar ook "Dassies" met 5 jonkies.
Het hotel wordt gevonden.... bergje op en bergje op. Wat een schitterend uitzicht maar.... pff, even krachtpatsen met de bagage 😉
Als tip geeft de eigenaresse van het hotel het Dixies restaurant aan. Een schot in de roos : heerlijk en gezellig gegeten. De bediening valt op.... zij kan van 10 personen onthouden wat zij willen eten en.... foutloos. Een groot compliment en we lopen de steile heuvels weer op😅😯

Geschreven door Marjanvakantie