Het wakker worden is een feestje op zich. Wat een uitzicht met die strakblauwe lucht erboven.
Vandaag gaan we de Sanipas "nemen". In de beschrijving staat dat het een "tortious and hair-raising" excursie is. Dat gaan we gewoon beleven dus.
De beide jeeps uit de vorige eeuw staan al klaar met de chauffeurs Neil en Mondil. Zij hebben er zin in!
We verdelen ons en vertrekken. Er zijn werkzaamheden op de weg en stapvoets rijden we langs alle obstakels. Potholes zijn we ondertussen gewend in Zuid-Afrika maar..... deze worden, naarmate we verder rijden, groter en groter. Keitjes en keien moeten ook omzeild worden. Mondil zei dat hij deze week al 5 x deze excursie heeft gereden dus daar vertrouwen we op. Verderop komen we bij de grensovergang Zuid-Afrika uit richtingLesotho waar we door een 8 km. lang niemandsland gaan. Daar is dus nooit ook maar iets aan de weg gedaan. Dat is het dus😣😯
Af en toe aan de kant van de weg stilstaan voor de fotomomenten. Onbeschrijfelijk mooie en verre uitzichten. Fantastisch!!
We rijden Lesotho in (weer een stempel in onze paspoorten) en rijden een weg op. We hebben 21 km gehobbeld en geslingerd.
De prachtig geasfalteerde weg is ontworpen en aangelegd door de Chinezen. Als betaling krijgen ze witte en gele diamanten. De zwarte diamanten zijn voor de koning. We komen uit op een hoogte van 3240 m. Daar eten we een meegebrachte lunch en maken een foto van een "herder" met 2 hondjes. Hij is blij met 2 appels. We lopen verder de Black Mountain op tot 3245 m waar Mondil veel vertelt over de geschiedenis en het koninkrijk van Lesotho. We genieten ook weer van het uitzicht.
Op de terugweg stoppen we bij een Angora geitenfarm. Daar worden ze op dat moment geschoren. We krijgen uitleg hoe de wol verder verwerkt gaat worden. Schuin aan de overkant is een kleine nederzetting waar we uitgenodigd worden in een hutje. Daar krijgen we een "soort bier" te drinken (slokje😉) en een stukje brood wat op een hele speciale manier is gebakken. Dat smaakt erg goed. Twee jongens sloven zich uit voor een munt en willen dan op de foto.
De weg wordt vervolgd naar een " pub". Daar zijn weer twee jongens netjes buiten het terrein op een zelfgemaakte "gitaar" aan het tokkelen. Tot vervelends aan toe. Gezellig wat gedronken en ons weer voorbereid. We moeten dezelfde weg weer terug immers.
De terugweg ging ook goed en we krijgen weer een stempel!
Deze rit is totaal 66 km lang. Het is een hele bijzondere belevenis geweest.
En weer worden we getrakteerd op een beste onweersbui.

Geschreven door Marjanvakantie