Het is voorbij. De koffers zijn gepakt en met de reiskleding apart in de bagageruimte gezet. Na het ontbijt zijn we op zoek gegaan naar de camping. Die strekt zich een heel eind uit langs de weg naar Vila Real de San Antonio. De ingang is echter vlakbij en we hadden een verzoek om daar een blik te werpen. Zelf waren we ook wel nieuwsgierig. Bij de entree stond bewaking. We vroegen of we mochten rondkijken en dat kon alleen als ik mijn rijbewijs afgaf. Nou ja, voor het goede doel.
Het is geen camping zoals wij gewend zijn. Veel bouwwerken rondom sta-caravans en heel veel planten. Op de hoek waar campers stonden hebben we gesproken met een Brabants echtpaar die wel lovend was over de ligging maar niet over het sanitair. We hebben wat foto's gemaakt en mijn rijbewijs weer opgehaald. Missie geslaagd.
Tussen de regendruppels door weer naar het hotel gewandeld. De laatste keer baantjes gezwommen en opgedroogd. We genoten nog heerlijk. Met onze reiskleding aan zijn we bij restaurant Navegante op het plein gaan eten. Om 15.35 uur ...... transfer bus naar Faro!
Dat was ook een happening.... redelijk op tijd komt er een man aanlopen die vroeg of wij naar Faro moesten. Hij beduidde dat we achter hem aan moesten lopen. Inderdaad.. verderop stond de bus. De chauffeur liep constant in zichzelf te praten. We hebben eerst goed gekeken of hij geen oortje inhad. Nee dus...onderweg naar de overige hotels deed hij ook nerveus. Toen iedereen zat, begon hij al rijdend te gapen en in zijn ogen te wrijven. Wat waren we blij dat we bij het vliegveld aangekomen waren.Daar kreeg ik een Tui- melding.....een uur vertraging. We lachen erom😉

Geschreven door Marjanvakantie