Vandaag zijn we ontwaakt in het Walhalla genaamd Sutton Place Hotel in Revelstoke. Nadat we gister na een lange rit vanaf de Athabasca gletsjer hier zijn aangekomen hebben we ons eerst in het riante verwamde zwembad gedompeld en zijn we daarna neergestreken in de bijbehorende hete jacuzzi’s. Wat een weelde. We hebben een riant appartement met twee aparte slaapkamers, beiden met een ensuite badkamer van alle gemakken voorzien, een keuken met grote koelkast en vriezer, wasmachine en droger, een eettafel, hoekbank met voetenbank, flatscreen tv een openhaard en een groot balkon met uitzicht op het zwembad en de jacuzzi’s . Echt even bijkomen hier. Na heerlijk te hebben uitgeslapen zijn we een croissantje gaan eten in de plaza van het hotel tegenover het restaurant waar we gisteravond na het zwemmen zijn gaan eten, alles op loopafstand.. pomtidom.
Vanmorgen hebben we eerst uitgeslapen en daarna zijn we naar het railway museum gegaan want we wilden een rustig dagje doen. Het museum was wel aardig, zeker omdat we beiden eigenlijk niets hebben met treinen. Dus het was knap van het museum dat het onze aandacht kon trekken.
‘smiddag na de lunch zouden we in Revelstoke gaan winkelen maar daar aangekomen was dit toch een minder aantrekkelijk idee dan we eerst dachten. Dus besloten we naar een spookstadje verderop te rijden. Een zogenaamde Ghosttown. We kregen iets totaal anders dan gedacht voorgeschoteld hier. De oprichter, een man die inmiddels is overleden is in de vorige eeuw begonnen hier van alles te verzamelen. Er waren o.a. saloons, ingericht zoals dat vroeger was, er stond een hele reeks prachtige oude auto’s uit begin 19de eeuw. In een grote hal stonden treinwagons, er hing een zweefvliegtuig er stond een locomotief het was vrij ongelofelijk. De spookhuisjes, zo noem ik het maar even, hadden allemaal een thema. Een postkantoor met daarin alles van toen, je kon het zo gek niet bedenken. Een drukkerij, een kapper, een hoefsmit, een kerkhof een gevangenis een school en alles met dingen van toendertijd erin. Nou ja, we zullen jullie niet langer vermoeien, waarschijnlijk is het stukje al te lang en heeft niemand het tot het eind gelezen. Kijk de foto’s maar.

Geschreven door Marian-kittys.reisverhalen