* Bezoek aan het Zomerpaleis, middag is ter vrije besteding
Vanochtend bewonderen we het Zomer­paleis. Dit indrukwekkende complex ligt even ten noorden van de stad Beijing, aan de voet van de Wan Shouberg en direct aan het lieflijke Kunming­meer. Het complex dateert van de 12e eeuw, werd in de 19e eeuw door kolonialisten geplunderd en later weer in haar oude glorie hersteld. Bezienswaardig zijn onder andere de Hal van het Eeuwige Leven, de vele honderden meters lange wandelgalerij vol beschilderingen en de marmeren boot. De middag is ter vrije besteding.*

We zetten de koffers al vroeg in de gang want ze gaan met een apart vervoer mee naar het volgende hotel. Je mag ze niet meenemen in de trein waar we morgen verder mee reizen. Het is een redelijk rustige dag vandaag. We gaan eerst naar het zomerpaleis en krijgen voor het eerst het gevoel in China te zijn. Er wordt chinees gezongen en de gebouwen hebben hier de typische daken. We lopen langs een meer wat handmatig is gegraven en lopen door een corridor van 800 meter waarvan de plafonds geschilderd zijn. Na een honderd meter horen we ineens een hoop gezang en gaan de heuvel op waar een hele groep onder leiding van een dirigent aan het zingen is. Mensen dansen er soms een beetje bij maar zingen vooral enthousiast. Ik moet zeggen dat het ook nog wel leuk klonk en we konden nog wel een uurtje luisteren maar we moeten door. In China mag je geen gebouw in en je kijkt alleen vanaf de buitenkant en dat maakt het toch minder interessant. Aan het einde van de corridor ligt een boot gemaakt van marmer maar deze wordt verder niet gebruikt. Na een kop koffie gaan we met een boot naar de uitgang toe en rijden naar het hotel om een aantal mensen terug te brengen die niet meegaan met de optionele excursie van de middag. We gaan naar de Hutong toe. Dit is een oorspronkelijke wijk waar we eten bij meneer Wang. Het huis is klein en we zitten in verschillende kamers waar 1 tafel in past. Het eten smaakt er niet minder om en we hebben prima gegeten. Wat je veel ziet is dat mannen hun shirt omhoog doen en dan met blote buik lopen, zo ook hier. Daarna stappen we weer in de riksja en rijden rustig de wijk nog door en eindigen bij een dame van 85 die ons haar huisje laat zien en een kopje thee aanbiedt. Natuurlijk is dit voor haar extra inkomsten maar slecht heeft ze het niet. Ze woont in een huis en is van haar inkomen ongeveer de helft kwijt aan vaste lasten en de rest is vrij besteedbaar. Toch zijn er ook arme mensen die geen inkomen of een pensioen hebben. Vroeger zorgde de baas waar je werkte helemaal voor je tot het einde maar je ziet hier ook de westerse invloed en worden er veel bedrijven overgenomen en uiteindelijk gesloten. We kopen nog wat souvenirs en stappen weer de bus in richting hotel. Wij laten ons weer bij de dierentuin afzetten en gaan naar binnen. Omgerekend kosten de kaartjes totaal ruim 5 euro. Dat is inclusief toegang tot de panda’s. We vinden het allemaal erg tegenvallen. Het lijkt wel de dierentuinen in Nederland 50 jaar geleden. Vieze en slechte hokken en weinig vrijheid. De panda’s hebben we gezien en ze zaten achter het glas . De dierentuin Pairi Daiza in België heeft een vele mooier verblijf. De rest was ook niet echt gillend. Het was dan ook meer tuin dan dieren. Onderweg naar het hotel slaan we nog wat eten in voor de treinreis van morgen.

Geschreven door Marcelenramonas.avonturen