‘ Yeahhh, what goes up must come down’ was het eerste wat ik dacht toen ik buiten kwam en wegfietste uit El Valle. 4,5 kilometer downhill.

Na twee kilometer voelde ik dat ik die stomme rot sleutels van de kamer nog in mijn zak had. Ja – als je iets stoms doet is het makkelijker om iets de schuld te geven wat niets terug zegt- ‘ jullie wisten toch dat ik vandaag weg zou gaan, waarom blijven jullie dan in mijn zak zitten? stomme rot sleutels’ . Kon ik weer 2 kilometer omhoog.

Dit is mijn straf, omdat ik teveel van de camino ben afgeweken. Na 28 kilometer was ik weer op de camino bij Ponferrada. Met een kasteel van de tempeliers. Of je daar trots op moet weet ik niet, maar het is wel mooi.

Net toen ik daar de stad uit reed, komt er een Spanjaard naast me rijden met een racefiets. ‘ waar moet je heen?’ vroeg hij. ‘ Ik wil naar Las Herrerias’ antwoordde ik. ‘ O, rij maar achter me aan, je moet de oude N6 hebben’. Onderweg vroeg hij waar ik vandaan kwam. ‘Uit Nederland’ zei ik. Hij vindt dat de fietscultuur op de weg bij ons beter is dan in Spanje. Hier kijken ze niet naar fietsers. En hij begon meteen te schelden op het langsrijdende verkeer. ‘ Hijo de puta, capullo (eikel) en vete al la mierda (rot op) etc, etc. Hij keek naar mijn fiets en vond mijn spiegel interessant. ‘ ‘ ‘Die hebben ze hier niet’ zei hij. Hij vroeg of ik wilde raden hoe duur zijn fiets was, het is een S works fiets, dus ik zei ‘3000,00 euro’ , ‘nee, 10.000 euro’ zegt ie trots. Niet te geloven, 10,000 euro voor een fiets. Ik ben benieuwd in wat voor kleding zijn vrouw loopt. Hij is 56 en fietst elke dag 50 tot 60 km. Hij is onderweg naar een vriend en zal mij bij de oude N6 afzetten. ‘wel de oude hoor!’ zegt hij, ‘ de nieuwe, daar rijden alleen maar klootzakken’ .Ik vind alles best, als het maar in de goeie richting is. Bij een klein dorpje namen we afscheid zonder te stoppen. Onderweg hier even koffie gedronken.

Het waren veel kilometers door dalen, erg prettig om een tijdje zo te fietsen. De camino voor de wandelaars is links van de snelweg, achter de betonnen vangrail. Erg veel heb ik er nog niet zien lopen

Geschreven door Maartenablij