Het zijn niet de kilometers die er toe doen, maar die verrekte colletjes. zo verraderlijk, na een bocht komt er ineens zo’n pukkel die je niet verwacht en dan is het aanpoten, echte kuitenbijters zijn het.

Onderweg kwam ik iemand tegen die een paar keer de verkeerde afslag nam en mijn de juiste afslag zag nemen, tenminste, daar ging hij vanuit. En dan schreeuwde hij in het Engels ‘ Is that the right direction?’ en ik schreeuwde dan terug ‘ Yes, this is the right direction’ , ‘ haha’ lachte hij dan en kwam achter me rijden. Waarschijnlijk ging ik iets te langzaam want hij haalde me op een gegeven moment in en zei tijdens het voor bij fietsen, ‘ pfff heavy ‘. Ik bleef vlak achter hem fietsen en bij een winkeltje langs de weg zijn we beide gestopt om water te halen. In het Engels vroeg ik waar hij vandaan kwam, ‘ Joetregt’ vertelde hij me. ‘ Ow, Utrecht bedoel je’ zei ik lachend. ‘ haha, waar ben jij gestart?’ vroeg hij. We hebben even gekletst, hij is al een maand onderweg en ging naar Estella. Ik vond Estella te dichtbij om dan al te stoppen en daar vanaf 13 uur rond te hangen, ik gaf aan dat ik door zou fietsen naar Los Arcos. We hebben de laatste 10 kilometers samen gefietst en ik ben bij Estalla alleen verder gereden.

Onderweg kom ik nu erg veel pelgrims tegen, zowel lopend als op de fiets.

Morgen wil ik Santo Domingo de la Calzada halen. Het is wel ongeveer 85 kilometer en ook weer veel heuvels.

Geschreven door Maartenablij