Het is hier nu 18.00 uur we zitten nu achter een minder gezonde hap:friet met chickenfingers en een cola.
Wel even wennen weer een lange broek en een blouse aan.
Al weer een tijd geleden dat we van ons lieten horen.
We zijn toch wel een tijdje bezig geweest met wat er op zee aan de hand was. De Indonesiërs wisten het ook niet of wilden het niet vertellen.
Er lagen zeker wel 21 oorlogsschepen die er al gauw een week waren. Iedereen had het erover, kijkers werden tevoorschijn gehaald, we liepen een keer vaker naar het andere eind van het kustpad. We weten het nog niet helemaal zeker maar gegokt wordt op een internationale oefening.

Wat ook wel grappig is is dat de moslimvrouwen wel heel erg bedekt zijn, maar ze proberen toch aan beweging te doen. Dan hebben ze ook veel plezier. Hetty heeft ook een keer meegedaan aan een paar spelletjes. Dat vonden ze erg leuk. Maar ik was blij dat ik in het warme weer niet helemaal bedekt hoef te lopen.
Aanvankelijk waren er weinig moslims maar vooral Hindoes maar ook hier verandert dit snel en worden er veel moskeeën gebouwd.

Wat opvallend is is dat ook hier een klimaatverandering aan de gang is. Het zijn flinke stortbuien met het gevolg dat we niet elke dag naar de avondmarkt konden, die staat er niet met hevige regen. Alhoewel we ook wel hebben meegemaakt dat we er zaten en het water door de gaten in het dak vrij spel had. Voordeel is dat het niet koud is.

Onze vrienden Frank en Geert zitten nu in Chili en het is leuk om hun belevenissen te lezen. Gelukkig hadden zij niet te kampen met stroomuitval.

Marianne vroeg wat over de gebruiken hier te schrijven. Ondanks de toename van de moskeeën is het grootste deel Hindoe.
Er zijn heel veel feestdagen en dan lopen de mensen in schitterende kleren rond en is naast dans eten een grote activiteit.
In de ochtend verzorgen de vrouwen bij heel veel beelden offertjes met wat bloempjes en veel wierook de bakjes worden van bamboe gevlochten.
Bij de crematieplechtigheden is er gammelanmuziek en de mensen zijn opvallend rustig.

Vandaag hebben we afscheid genomen en kregen als verrassing een bon voor thee en koffie pannenkoek en gebakken banaantjes.

Om vier uur werden we opgehaald voor het vliegveld. Iedereen gedag gezegd en op pad. Ineens zeg ik:” de paspoorten” liggen nog in de kluis bij de receptie.
Gelukkig hadden we ruim de tijd
We gaan maar eens naar de gate en hebben een overstap in Dubai.

Voor de liefhebbers die vroegen wat we zoal lazen zie de laatste 4 foto’s.

Sampai bertemu lagi,
Loes en Hetty

Geschreven door Loes.en.Hetty.op.pad