Vanmorgen rond half 9 de wandeling weer naar beneden voor het ontbijt.
Ik wilde graag Kustaf op de foto als herinnering en de andere dame die bij ons 3e staat is ook zo ontzettend spontaan en zoekt de leukste tafelplekjes voor ons uit. Ik ben alleen haar naam vergeten.
Vanmorgen eens geen yoghurt genomen maar omelet en French toast.
Er was vanmorgen een saxofoon speler. Wat toch een bijzondere luxe hier.
Na het ontbijt naar Margarita, zij had de auto voor ons geregeld. Ook meteen maar met haar op de foto. Als blijvende herinnering.
We werden naar beneden gebracht aan de grote straat. Daar was het auto verhuur wat bij het hotel hoorde. Ook daar weer erg leuke mensen. Ze moesten erg lachen dat ik deze keer de auto uitgekozen had en maakte grapjes met Patrick.
Maar wat een coole auto. De dame zei al, jullie zullen veel bekijks hebben en dat klopte als een bus. De hele dag zie je mensen naar ons kijken, toeteren ze en geven ze een duim, of roepen Nice car. Pat en ik ineen deuk.
Maar goed we ging op pad, we dachten eerst de oostkust te nemen; Lindos en Asklipio. Bij Lindos aangekomen schrokken we ons rot van de absurde drukte. En zoals jullie weten hebben we een gruwel hekel aan drukte. We hadden veel gehoord van de witte stad op de heuvel met bovenop een kasteel. Maar we bekeken het graag vanaf een afstand in de rust. Onderaan Lindos was een strandje met uitzicht op de stad en daar hebben we een poosje gezeten en één cappuccino gedronken. Toen teruggereden naar een uitkijk punt op de stad en daar nog wat foto’s gemaakt. Helaas geen nauwe straatjes, maar die hebben we gelukkig in Rhodos stad ook al gezien.
Toen zijn we naar Asklipio gereden, een dorpje iets in het binnenland richting het westen. Hier was een prachtig mooi klein kerkje en ook weer een kasteel op de berg. We hebben het kerkje bezocht, prachtig van binnen, je keek je ogen uit. Overal waren afbeeldingen, de belevenis is niet goed te omschrijven. Daarna zijn we doorgereden naar Monolithos. En hier bij een panorama taverne gegeten. Prachtig uitzicht en echt op z’n Grieks. Ik at hier giros (kip).
Daarna lang het kasteel gereden richting een strandje, maar de weg werd zo nauw en stijl dat ik er bij paniekaanval van kreeg. Op een plek waar Pat kon keren zijn we terug gereden en richting Kritinia. Onderweg nog gestopt bij een panorama view voor prachtige uitzicht. Zo mooi allemaal, in het binnenland veel olijfbomen en kronkelwegen. Bij zo’n camerapunt staan vaak stalletjes waar locale mensen hun waren verkopen. Olijven, olie, nootjes en nog veel meer. Bij 1 hebben we wat gekocht, zo’n lieve vrouw. We kochten een flesje olijfolie met haar foto erop. Kritinia is een
klein dorpje onderweg met een prachtig kerkje, Pat zei wat een pracht en praal. Dit hoort vast bij het geloof hier. Heel druk van binnen, maar wel mooi. Hier heb ik een kaarsje voor Pats mam opgestoken.
Hierna zijn we via de hele westkust omhoog gereden en toen via het vliegveld weer terug naar Faliraki, ons resort. Gestopt bij het maingebouw om nog even te zwemmen en in de zon te liggen.
Rond 18:15 terug op de kamer en lekker op het balkon gezeten met een cappuccino en een biertje. Ik heb Apple Bandit kers gevonden hier.
Om 20:15 zijn we naar beneden gelopen en weer heerlijk gegeten. Kustaf had weer het beste tafeltje voor ons en om 21:00 begon een violiste te spelen. Geen klassieke muziek maar pop. Toen we weggingen hebben we nog even met Kustaf gesproken. Ik zal niet meer klagen over 5 dagen werken. Kustaf heeft 2 dagen per maand vrij en werkt dons 15 uur op een dag.
Vandaag had hij vrij van 12:30 tot 16:30 en is met zijn kind ( want blijkt niet zijn kleinkind te zijn ;) naar strand geweest.
Respect voor hem!
Town we terug liepen zagen we vanaf zee onweer en op ons balkon bleven we een poosje kijken. Spectaculaire lichtflitsen? Steeds heviger. Maar trekt van links naar rechts en kwam niet naar land toe.
Morgen weer een nieuwe dag xxx

Geschreven door Joyce.op.expeditie