De dag begint vroeg als om vijf uur de wekker gaat. Een excursie naar My Son Sanctuary staat op het programma. We ontmoeten de gids, alweer een dame en moeten nog even wachten op onze ontbijt pakketjes, omdat we natuurlijk te vroeg zijn voor het hotel ontbijt. Vervolgens rijden we het binnenland in, een leuke rit. We blijven even staan op een brug, om de zon op te zien komen. Onderweg veel tegemoetkomend verkeer, de nachtshift van de fabrieken is net geëindigd en op brommers en met bussen is iedereen op weg naar huis. Na een uurtje bereiken we de toegang tot My Son, een eeuwenoud Hindoestaans tempelcomplex, gebouwd door het Cham volk (oorspronkelijk uit Indonesië). De eerste bouwwerken stammen uit 700 nC, maar helaas is ook hier in de oorlog veel verwoest, Amerikanen dachten dat de Vietcong zich hier schuilhield en de bouwwerken waren vanuit de lucht goed zichtbaar. Er is al veel gerestaureerd, maar de manier waarop destijds is gemetseld is nog steeds niet helemaal duidelijk, dus er wordt nog veel onderzoek gedaan. Mooi om te zien en fijn dat we er voor dag en dauw zijn, want als we weer naar de bus lopen om 9 uur komen de dagjesmensen ons tegemoet.

Om tien uur zijn we terug in het hotel en moet de dag eigenlijk nog beginnen. We rusten wat uit en besluiten om twaalf uur weer fietsen te pakken en naar het strand van Hoi An te fietsen, een kleine vijf km en een leuke tocht door de rijstvelden. Wel een beetje een heet moment… Aangekomen bij het strand worden de fietsen veilig voor 100.000 Dongen gestald (4€) en worden we algauw aangesproken voor ligbedden (gratis als je eet in het restaurant erachter). Het strand is tropisch en de zee zo blauw als je je bij de tropen voorstelt. We spenderen een heerlijke paar uren, regelen drankjes en wat te eten en zwemmen lekker in de zee. Halverwege de middag vinden we het genoeg en fietsen we terug naar het hotel, kunnen bijna meteen gebruikmaken van Happy hour (buy 2 cocktails/beers and get the second for free).

In de avond fietsen we naar de favoriete Phuong Banh Mi, we zijn niet echt in voor een grote maaltijd en hebben genoeg aan broodjes. Er staat een megalange rij, maar inmiddels weten we dat we die kunnen passeren en naar boven kunnen lopen en daar zijn inderdaad nog tafeltjes beschikbaar. Het is er bloedheet, dus zodra de broodjes op zijn, pakken we de blikjes drinken mee en fietsen terug naar het hotel. Tijd voor een spelletje en een goeie nacht slaap.

Morgen staat onze laatste excursie gepland, fietsen in de omgeving en varen op mandbootjes.

Geschreven door Familie.smit.op.reis