We beginnen deze vrije dag met uitslapen. Na het ontbijt lopen we de stad in. Het doel is de Japanse brug, een iconische plek in Hoi An. Voor we daar zijn doorkruisen we prachtige straatjes. We kopen toegangstickets voor een aantal (max 5) bezienswaardigheden in de oude stad, waaronder de Japanse brug, maar ook een aantal Chinese gemeenschapshuizen, de assembly halls. Daarvan bekijken we er 2, rijk versierd (overdaad schaadt, maar hier blijkbaar niet). De straatjes zijn verder vol met diverse winkeltjes (vooral kleding en souvenirs) en restaurantjes, ook is er een overdekte markt. Als we bij de Japanse brug komen blijkt die volledig te zijn afgeschermd, want hij wordt gerestaureerd. Je kunt wel naar de werkzaamheden kijken, hij ligt volledig uit elkaar. Jammer voor ons, maar onderhoud moet ook gebeuren. We strijken neer bij een tentje voor wat frisse drankjes en gaan dan weer verder het stadje in. Na een tijdje hebben we er genoeg van en lopen we naar de banh mi shop van gisteren voor een lekker broodje als lunch. Daarna terug naar het hotel voor een duik in het zwembad, om het heetst van de dag te overbruggen (37 graden met hoge luchtvochtigheid blijft pittig).

Ondertussen zijn de tafel voor vanavond en de massage voor vanmiddag gereserveerd en pakken we om kwart voor vier een aantal fietsen van het hotel, om naar de massagesalon te fietsen. Daar ondergaan we deze keer alle vier een stevige massage en lopen we na een uur fris en fruitig de deur uit. We fietsen verder rond het centrum en gaan eind van de middag op een rustig plekje aan de rivier zitten, de zon gaat onder en de toeristenbootjes komen op gang. Als we daarna weer de stad in fietsen om naar het restaurant te gaan, is het bizar druk geworden. Op zijn Nederlands slalommen we om de mensen heen, maar op de avondmarkt is dat iets te lastig. En de brug over de rivier is al helemaal niet te doen, maar ons restaurant Morning Glory (echt waar) zit daar, dus we zullen moeten. Nog even kijken naar alle hectiek voor we het restaurant ingaan en dan word ik aangesproken door een moeder met dochter, met de vraag of dochterlief wat vragen mag stellen om haar Engels te oefenen. En ze moet het voor haar leraar filmen. Het meisje is doodverlegen, maar met hulp van mama en van mij lukt het om een klein gesprekje op te nemen. Schattig!

Vervolgens stallen we de fietsen en gaan we het restaurant in, waar we een plekje vooraan op het balkon krijgen, precies bmet zicht op de rivier met alle kleurrijke bootjes. Het eten is bijzonder goed en de rekening van 1,7 miljoen (69 euro) betalen we dan ook met plezier. Terugfietsen naar het hotel is, nadat we ons een weg hebben gebaand door de drukte in de stad, een stuk prettiger dan het hele eind lopen.

Morgen een excursie naar My Son Sanctuary, waarvoor we om 5.30 uur worden opgehaald om de zonsopkomst te kunnen meemaken en om voor de drukte uit te zijn. We gaan dus op tijd naar bed….

Geschreven door Familie.smit.op.reis