Vanochtend is de ophaaltijd 8.30. Om 8 uur maar eens bij de kinderen aan de deur rammelen, voor het eerst slapen ze door de wekker heen…. Snel een matig ontbijt naar binnen werken en dan staan we er klaar voor. Gisteravond kregen we bericht van Huong (onze hulplijn in Hanoi die ons op deze reis via whatsapp met raad en daad bijstaat) dat de boottour in Tam Coc wegens een staking niet door kan gaan, we gaan naar Trang An. Ook mooi lijkt ons.

Het venijn zit vanochtend aan het begin: 500 traptreden naar een uitzichtpunt bij Hang Mua Dragon’s Cave. Gelukkig is het bewolkt en het uitzicht is prachtig, maar dit had ik misschien moeten overslaan…. Toch gegaan natuurlijk, ik wil niks missen, maar het was een behoorlijke uitdaging. We verbazen ons over de in klederdracht uitgedoste Vietnamezen die komen om mooie Instagramfoto’s te maken. Boven hebben we zicht op de rijstvelden van Tam Coc en de karstbergen eromheen en aan de andere kant zien we de stad Ninh Binh liggen, met op de voorgrond vijvers vol waterlelies en lotusbloemen (de nationale bloem). Bezweet komen we weer beneden, waar we pauzeren bij een tentje met drankjes van suikerriet, heerlijk verfrissend!

We stappen de bus weer in en gaan richting Trang An. Het toerisme is hier al in 1960 begonnen en dat zie je. Veel restaurantjes en winkeltjes. Ook de boottour van Trang An begint met een wandeling door een tunnel waar je op een Vietnamese manier een Disneygevoel bij krijgt. De gids laat ons rond 11 uur achter met de opdracht route 3 te volgen en onze stuurvrouw, een oud dametje (ze lijkt ons in elk geval 60+), begrijpt dat. We stappen in haar bootje, krijgen life jackets aan (het is al snikheet, ook dat nog) en er worden voor de schaduw 2 paraplu’s aangereikt. De stuurvrouw peddelt erop los en leidt ons door een fantastisch riviergebied met hoog en steil oprijzende karstbergen. Op verschillende plekken meren we aan bij een aantal tempels en ook varen we door 3 grotten heen. Het is een prachtige, maar bloedhete tocht. Op een gegeven moment wijst ze ons op een aantal extra peddels, eerst begrijpen we haar niet want er is geen woord Engels bij, maar dan zien we in andere bootjes mensen mee peddelen. Luc en Maureen maken er een sport van lekker door te peddelen, ondanks de hitte. De tocht duurt maar liefst 3 uur en dan hebben we er ook wel genoeg van, bovendien voelen we onze maag. En dat komt mooi uit, want de lunch wordt iets verderop geserveerd in een soort vreetschuur, niet zo gezellig maar wederom overheerlijk! Inmiddels is de middag behoorlijk gevorderd en er zou nog een fietstocht op het programma staan. De gids raadt het ons af vanwege de hitte en we zijn blij toe…. Genoeg in beweging geweest vandaag.

Wel gaan we nog naar de oude hoofdstad van Vietnam, Hoa Lu, met 2 min of meer oorspronkelijke tempels van koningen, die Vietnam rond 970 vrijmaakten van China. We merken in het verhaal van de gids veel aversie tegen de Chinezen, die destijds alles bepaalden. De tempels zijn mooi, net als het verhaal, maar we merken dat aan het einde van de dag het zwembad ons meer trekt. Zodra we terug zijn in het hotel gaan de zwemkleren aan en plonzen we het zwembad in. Na eerst nog even onze maaltijd te hebben besteld (onze gastvrouw kwam ons al tegemoet, of we het niet vergaten…). Om kwart over zeven schuiven we aan en wordt het eten al snel gebracht, vooraf bestellen werkt dus veel beter! Ook deze maaltijd gaat er lekker in bij iedereen (wij verbazen ons dagelijks). Nu tijd voor het verslag en een spelletje. Morgen is er geen programma, ook wel eens fijn. Ons plan is een paar fietsen te pakken om de omgeving en het stadje te verkennen, op zoek naar een massage voor onze stramme benen…

Geschreven door Familie.smit.op.reis