Vanochtend voelde fijner. Ze zeiden dat ik om half negen moest wakker worden en zouden even komen checken.

Daarna ging ik ook aanschuiven aan de tafel voor het ontbijt, een hele lange tafel, eigenlijk van alles twee. Ik had 3 meergranen broodjes met pasta, pindakaas met een beetje hagelslag en nog een keer pasta want de hagelslag en boter waren op. Wel nog lekker karnemelk. Niemand had meer boter zeiden ze. Mijn donderdag hoeveelheid broodjes.

We gingen om tien uur met de auto in sneltreinvaart door het eiland scheuren. Plankgas met deze begeleider, haha, mensen die mij kennen weten wel wie zo snel is. Alle dorpjes gezien, winkeltjes bezocht, bijna achtergelaten, ja werd zo stil opeens om me heen. Had nog niet last van ofzo de mevrouw bij de kassa stond het heel mooi in te pakken wat ik had gekocht. Het beeldje was zo mooi en leuk. Die wil ik cadeau doen met de kaart die ik ga maken.

Roetsj roetsj weer rennen naar de auto. Nog meer dorpjes doorheen en toen kreeg iedereen honger. Ik had alleen gedronken als enige weer. Een bidonnetje. De anderen drinken op terrasjes, haha. Nu had ik wel genoeg in de auto gezeten de hele ochtend. We gingen een broodje eten. Wat zal ik nu nemen? Ik had 2 bruine broodjes en vond nog kaas, ham en sla. Ah top en de andere met aardbeienjam en had nog plakje ontbijtkoek.

Toen was het even lastig. Om 14:00 uur gingen ze weer met de auto weg of zwemmen in het zwembad en ik had al lang gezeten in de auto. Wilde wel naar strandje wandelen, maar kreeg niemand mee. Had wel leuk geweest. Met AutiTravel wilde ze ook niet, haha. Gelukkig ga ik in september naar het strand om te surfen.
Het rustigst was voor mij om lekker mijn kaartjes af te maken te tekenen buiten in het zonnetje die later kwam. Fruit gegeten en gedronken. Ik was samen met een medebewoner was ik allemaal grapjes maken. Zo van als ze nu terug komen lopen van het strand ben ik echt zuur, want dat wilde ik, haha, dat ze daarom zo laat nog weg waren, langer dan een uur. Kwamen de zwemmers een uur of half vijf weer terug en toen heel onduidelijk gingen we naar terrasje lopen, geen idee, dacht dat we gingen eten het avondeten, pizza!
Maar nee ze bedoelde drinken. Ik had mijn bidonnetje en toch nog verder gewandeld dan van het huis naar het plein wat begeleiding al ver genoeg vind, haha, is het weer zover, gingen we toch nog even verder naar een winkeltje buiten het campingterrein en voelde zo goed alsof er nog leven buiten de camping is, lopend ontdek je zoveel meer dan met de auto aldoor scheuren!

Ik wil wel lopend Texel verkennen, zin in!
En mochten het rondje afmaken een rondje ervan maken eerst door het bos naar de boerderij met de alpaca’s, door het bos met de blubber en toen naar het winkeltje en verder via de ingang waar we dus steeds met de auto ingaan maar nu eindelijk lopend ja, was zo blij!

Voor zeg maar 30 minuten? Want toen kwam ik beneden hadden ze alle borden al opgeschept met avondeten, wat is dus echt niet fijn vind. Ik laat mijn drinken ook nooit onbeheerd achter. Bang dat mensen er iets indoen. Schenk altijd zelf in mijn glas. Dus dit was even heel moeilijk voor mij. De laatste dag goed, ehm wel gegeten, alles, ging maar aan de komkommer, haha. Die was niet opgeschept en het ijsje ook niet mocht zelf pakken. Nu weet ik waarom ze buikpijn krijgen, maar dat houd ik liever voor mezelf. Dat hoeft er niet op. Mijn darmpjes zijn nu ook van slag door dat avondeten.

Morgen gaan de kaartjes op reis die ik heb gemaakt als ík weer terug ben 😍

Geschreven door Eva.van.huis