Oke, gister zag ik het dus niet zitten. Dacht ik zelfs om niet meer op groepsreis te gaan. Veel te moeilijk. Snapte er niks van. Iedereen kwam in het huisje aan en ging meteen van alles doen, weet allemaal niet wat, en ik stond er maar van stress help en nu? Koffer uitpakken? Wat moet ik pakken? Tas uitpakken? Wat moet eruit? Ik heb geen idee. Als iemand dan aan mij iets vroeg of zei dan begon ik te huilen en schermde ik me af, zo moeilijk had ik het. Begeleidster zei vandaag dat alles uit mijn rugtas moest. Kwam ik terug de woonkamer in met alleen mijn flesje water. Alleen deze meenemen? Oke. Geen idee. Gaat andere begeleidster vragen of ik de andere kant van mijn benen ook heb ingesmeerd als ik naar buiten loop. Ah loop vast eh achterkant? Dat weet ik niet meer. Net gedaan maar geen idee. Daarom gister niet veel kunnen schrijven, want mijn hoofd liep vast denk ik. Snapte er helemaal niks van de hele vakantie. Stond weer net als in Oostenrijk met mijn armen voor mijn gezicht in hoekje bij het huisje. Iemand moest met mij opstarten hoe alles moest. Dat had ik nodig veel hulp nodig zie je maar weer, want vandaag vroeg mijn begeleidster of ik op de grapjes stoel zat en toen zei ik nou het kan nog veel erger.

We gingen vandaag om ongeveer 09:30 uur naar de markt in het plaatsje Vernuil sur avre zoiets. Daar bezochten we een markt en met de hele groep de toeristenwinkeltje naar binnen. Ik zag een stepje in een speelgoedwinkel net zoals ik die heb en wilde een proefritje maken. Op de markt kreeg ik een gratis aardbeitje en brood. Aardbeitje is lekker. Ik houd van fruit en wil het elke dag 2 stuks, maar brood vind ik hier niet lekker. Ik ben een kwartier aan het kauwen op het stokbrood, jaja. Zolang eet ik thuis nooit. Is in 5 minuten weg. Bij de lunch had ik karnemelk of iets wat er op leek ze hadden een rood pak meegenomen, maar het smaakte helemaal niet naar karnemelk veel te waterig.

Ik ging bij mensen aan tafel zitten buiten heel spannend dan beginnen mijn handjes spanning te krijgen te tintelen soms en vertelde over het spelletje die ik mee had en die we gingen doen even. Wow ja die vroeg ik in het busje terug al kwam op het idee mogen we ook een spelletje doen als we terug zijn in het huisje tot de lunch?

In de middag gingen we joepie wandelen rond het kasteeltje. Ik hoopte de tocht van 4 km. Marieke zou het ook gekozen hebben. Zwemmen of wandelen. Wil ze altijd foto’s maken en zwemmen doen ze toch morgen weer.

We waren om 17:00 uur terug in het huisje en mochten rusten volgens het schemaatje, maar dat vind ik heel moeilijk zonder eigen kamer denk ik en niet op de grond zitten. Op de wc rust ik meer haha.

Nog even wat dingetjes:
Ik vind het heel dapper. Ik slaap met Daphne op een hele kleine kamer zoals ze met Mies hebben naar Duinrell en mijn begeleidster gaat mij roepen als ik wakker moet worden en dan pak ik mijn spulletjes. In mijn hoofd eerst voorbereiden welke spulletjes ik nodig heb om te douchen en dan loop ik onze kamer in mijn pyjama, ja dat is ook wat voor mij, uit het hoekje om naar de douche. Begeleidster hielp mij met het instellen van de kraan. Dat vind ik heel lastig. Net als bij alle wc’s onderweg of ergens dan ga je naar de wc en handen wassen en dan werkt de kraan niet bij mij. Dan snap ik niet hoe dat werkt. Het gaat nooit makkelijk bij mij. Iemand moet het altijd uitleggen. Zo ook bij een stop op de eerste dag van deze vakantie.

Ik mocht vertellen dat ik Maud de begeleidster heel anders had voorgesteld. Ik dacht dat ze dikker was denk ik toen ik de foto zag. Zal ze van mij ook wel gedacht hebben. Shelley vond me alweer afgevallen.

Tot volgende keer, haha.

Geschreven door Eva.van.huis