We zijn aangekomen op Texel!
Het ging best wel snel. Met Marijke achter het stuur 😅 nou dan weet je het wel.
Ik liet mijn deur open vanochtend na het wandelen, liep pal langs kleine eendjes, ging ik even folders kijken en broodje eten en mijn karnemelk drinken, tanden poetsen en naar de wc. Toen wilden ze onze koffers hebben voor in de bus kijken of het paste, maar ik stond nog tanden te poetsen. Nog even rusten en ging vrij snel nadat Marijke mijn koffer ophaalde ook naar beneden. Wilde zien waar mijn koffer inging, ik zit graag rechtsachter in zo’n bus dat is mijn favoriete plek en ik had er zin in dus liep naar beneden haha, omdat mijn deur nog open stond. Mijn deur op slot gedaan en mijn bordje op weg. Nu zal de schoonmaakster wel zeggen: nu ben je wel heel lang weg, haha. We gingen om 13:00 uur voor de boot van 14:30 uur naar het eiland. Daar gingen ze al meteen koffie halen en vergaten mij te vragen wat ik wilde (?), maar ik hoefde niks.
Op de boot, haha, je bent er zo. Wij met de trap ik telde 3 trappen. Ik ging proberen of ik net zo’n foto zou krijgen van de meeuw als naar Zweden dat hij naar mij keek tijdens het vliegen. Niet gelukt. Hij keek wel een andere keer.
Toen weer naar beneden naar de bus, want het ging zo snel. Met de lift duurde het langer, haha. Sommigen van Mies gingen met de lift en de hond ook. We moesten heel lang wachten. Was dat wat ik rook in de bus aldoor? De geur van de hond? Of was het toch diegene naast me? De zweetgeur? Keek aldoor onder mijn schoenen of ik nergens was ingetrapt.
Om 15:20 uur waren we bij de receptie. Ah drinktijd!
We moesten nog het huis zoeken daarna: wij hadden huis nummer 96. Een heel groot huis, 2 aan elkaar. Ik heb een slaapkamer voor mij alleen boven de eerste die in me opkwam dat ik wel wilde. Gelukkig.
Nu was het even zoeken, want ik vind als je aankomt ergens heel moeilijk om te weten wat ik dan moet doen. Nogal onwennig. Had ik met AutiTravel ook altijd. Dat ik dat niet weet en planning nodig, maar Mies heeft geen structuur. Lastig. Ik doe mijn best. Houd de hele dag al vol. Ik dacht toen ik naar beneden liep: ik moet even iets hebben iets leuks dat ik wil doen en dat hielp. Dat was dat ik een mooie foto wilde voor het tekenen.
Elke keer maar bij Marijke zitten dan hoor ik wat we gaan doen. Vragen wat we gaan doen de planning: wat moet je dan vragen? Hoe wordt het duidelijk? Geen idee, moet nog even inkomen denk ik. Ik vind wel leuk. We aten nu al patat en een kroketje. Sommigen schepten heel vaak op en gingen, daarna langs een winkeltje toen Mies naar de receptie ging en de supermarkt, had ik mijn vlaggetje al gevonden en zo slim om al mijn portomonnee mee te nemen in mijn jasje. Ik doe het zo goed: vragen of ik met mijn vvv bon nog kan betalen en zag eerst niet de kassa, maar vroeg aan Marijke.
Om 19:00 uur naar een ijsboerderij met de bus, maar eigenlijk was het heel dichtbij. Daar hebben we een ijsje gegeten en ik wist heel snel wat ik wilde hebben: een groot koekje met aardbei en vanille bolletje, ja, want je mocht 2 bolletjes. Servetje erbij. Nu heb ik wel genoeg gegeten denk ik en nu zitten we weer op de kamer. Beneden hoor ik muziek en ik ben even schrijven, vind dat om 20:30 uur wel fijn net als in Lapland. Voorderest mijn fruit op tijd gegeten en gewoon normale tijd mijn flesjes water gedronken, naar de wc gegaan op die tijden en gevraagd naar de handdoek die op sommigen hun bed lag, maar niet bij mij.
Nu moet ik even denken hoe het moet met de dag afsluiten. Wat ik nodig heb en wat ik moet doen, want veel komt op mijzelf aan, maar ik ben sterk. Ik red het nog.
Geschreven door Eva.van.huis